ചിങ്കാരി 9 [Shana] 424

അവര്‍ അജിയുടെ വീട്ടില്‍ പോയപ്പോൾ അവളും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു… മുറ്റത്ത് മറ്റു കുട്ടികളോടൊപ്പം കളിയിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.. പാർക്കിലേക്ക് പോരുമ്പോൾ വിളിച്ചതാണ് പക്ഷെ കളിയുടെ ത്രില്ലിൽ അവൾ വരാൻ സമ്മതിച്ചില്ല.. പെട്ടന്ന് അവളെ കാണാനില്ലെന്ന ഉള്ളിലുള്ള സങ്കടം പുറത്തുവരാതെ അവന്‍ അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു

“അപ്പൊ അച്ഛനും അമ്മയും ആരെ നോക്കുവായിരുന്നു. അവരെ ഏല്‍പ്പിച്ചിട്ടല്ലേ നമ്മള്‍ പോയത്…. അവര്‍ നോക്കുമെന്നുറപ്പിച്ചിട്ടല്ലേ…. എന്റെ മോള്‍….മോളെ.. മോളെ എനിക്കിപ്പോ കാണണം സിദ്ധു…. അവളെ അവര്‍ നോക്കാമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ അവിടാക്കിയത്… ” അച്ചു ഓരോന്നും പുലമ്പി കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.

“ടാ… കരയാതെ… അവള്‍ അവിടുണ്ടാകും… എവിടെ പോകാനാ…” സിദ്ധു അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനാവാതെ വിഷമിച്ചു.

“സിദ്ധു ടാ നമ്മുടെ മോള്‍… അവള്‍ ഒരിടത്തും പോവില്ല. അവള്‍ക്കിവിടെ അറിഞ്ഞുകൂടല്ലോ. അവിടെ എവിടെയെങ്കിലും ഉണ്ടാവുമല്ലേ…”അച്ചു അവന്റെ കയ്യില്‍ മുറുകെ പിടിച്ചുകൊണ്ടു സ്വയം പറഞ്ഞു ആശ്വാസം കണ്ടെത്താന്‍ ശ്രമിച്ചു…

സിദ്ധു കാര്‍ സ്പീഡില്‍ ഓടിക്കുവായിരുന്നു. അവന് എങ്ങനെ എങ്കിലും വീട്ടിലെത്തി മോളെ കണ്ടാല്‍ മതിയെന്നായി. അച്ചുവിന്റെ മുന്നില്‍ താന്‍ തളരാന്‍ പാടില്ല. അവള്‍ക്കത് താങ്ങാന്‍ പറ്റില്ല. ഇന്ന് തന്നെ ഓരോന്നു സംസാരിച്ചു മൂഡ് മാറ്റിയതായിരുന്നു.. ഇനിയൊന്നും കൂടി അവള്‍ക്കു പറ്റില്ല.. മോളെ അമ്മു നീ എവിടാടാ കണ്ണാ… അവന്റെ കണ്ണുകളില്‍ നീര്‍തുള്ളികള്‍ പൊടിഞ്ഞു. അച്ചുകാണാതെ അവനത് തുടച്ചു മാറ്റി.

അച്ചു വേറേതോ ലോകത്തെന്നപോലെ ഇരിപ്പായിരുന്നു. മുന്നിലുള്ള കാഴ്ചകള്‍ വേഗത്തില്‍ നീങ്ങി അമ്മുവിനെ കാണാന്‍ അവളുടെ ഉള്ളം തുടിച്ചു. അവളുടെ മിഴികള്‍ നിറഞ്ഞു തൂവുന്നത് വാശിയോടെ തുടച്ചു നീക്കി. അവള്‍ക്കൊന്നും പറ്റിയില്ലന്നു മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. അച്ചുവിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ പിന്നിലോട്ട് പോയി.

*******************

അച്ചു ദേ വെറുതെ ടെന്‍ഷന്‍ ആവണ്ട.. ഒന്നുമുണ്ടാവില്ല. സ്‌കാനിംഗ് റൂമിനു പുറത്തിരിക്കുമ്പോള്‍ സിദ്ധു അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

സിദ്ധു വയ്യടാ…. എത്രനാളായി നമ്മള്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു…. ഓരോ തവണയും പ്രതീക്ഷതന്നു പൊയ്ക്കളയുവല്ലേ… അവള്‍ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു