ചിങ്കാരി 9 [Shana] 424

അറിയുകയായിരുന്നു തന്റെ മനസില്‍ അവള്‍ക്കുള്ള സ്ഥാനം.. കൂട്ടുകാരുടെ കൂടെക്കൂടി ഉഴപ്പി നടക്കുമ്പോള്‍ ഉള്ളിലെന്നും കാരണമറിയാത്ത ഒരു നീറ്റലായി അവളുണ്ടായിരുന്നു… കൂടെ ചെല്ലാൻ പറ്റാത്തതിന്റെ ചെറിയ പിണക്കം ആകുമെന്ന് കരുതി.. പക്ഷേ തന്റെ മനസ്സിലുണ്ടായിരുന്നത് അവള്‍ അറിയുമെന്ന് ഒരിക്കലും കരുതിയില്ല.. നഷ്ടമായികഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് കയ്യിലുണ്ടായിരുന്നത് അമൂല്യമായ ഒന്നായിരുന്നുന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞത്… വൈകിപ്പോയി….. കഷ്ടപ്പെട്ട് ഡിഗ്രി പാസ്സ് ആയി പിജിക്ക് പ്രൈവറ്റ് ആയി ചെയ്തിട്ട് ഗള്‍ഫിലേക്ക് ചേക്കേറി… ഒരുകണക്കിന് എല്ലാത്തില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടല്‍.. അവളുടെ വിവാഹദിവസം ഒരുപാട് കരഞ്ഞു… വലിയൊരു നഷ്ടബോധം….ലീവ് കിട്ടുമായിരുന്നിട്ടും മനപ്പൂര്‍വ്വം പോയില്ല.. അവഗണന സഹിക്കാന്‍ പറ്റില്ലായിരുന്നു. പിന്നെ തമ്മില്‍ കണ്ടുമുട്ടാതെയായി.. ഓര്‍മ്മകളിൽ ഉള്ള് നീറിപ്പുകഞ്ഞു..

അച്ചുവിനോടുള്ള ആത്മബന്ധം എറിഞ്ഞുടച്ചത് ഞാന്‍ തന്നെയാ അതുലേട്ടാ. ഇനി അത് കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കാനാവല്ല. അത്രയ്ക്കും എന്റെ അച്ചു എന്നെ വെറുത്തു പോയി.. അജി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ടു അതുലിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു..

“ടാ നീ പറയുന്നുണ്ടോ.. എന്താ അവള്‍ പറഞ്ഞതിന് അര്‍ത്ഥം… “അതുല്‍ അവനെ കുലുക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു

“ഇല്ല ഏട്ട എന്റെ തെറ്റ് മാത്രമാ.. ഇനി എന്നോടൊന്നും ചോദിക്കല്ലേ അതുലേട്ടാ..” അവന്‍ ഏങ്ങിക്കരഞ്ഞു. കാരണം വ്യക്തമായി അറിയാതെ അതുല്‍ അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ, അവനെ മനസില്‍ നിറഞ്ഞത് കരഞ്ഞുകൊണ്ടു നില്‍ക്കുന്ന അച്ചുവിന്റെ മുഖമാണ്.. അവന് എങ്ങോട്ടേലും ഓടി ഒളിക്കാൻ തോന്നി..

ഒരേ തോണിയില്‍ സഞ്ചരിച്ചവര്‍ പെട്ടെന്നൊരുദിനം ഒരാളുടെ സ്വാർത്ഥതയിൽ ഇരു തോണിയില്‍ വ്യത്യസ്ത ദിശയിലേക്കു സഞ്ചരിക്കാന്‍ വിധിക്കപ്പെട്ടു പോയവര്‍.. ഇത്രയും നാള്‍ കാരണമറിയാതെ വിഷമിച്ചെങ്കില്‍ ഇന്ന് അതറിഞ്ഞപ്പോള്‍, ചെയ്ത തെറ്റിന്റെ ആഴമറിഞ്ഞുകൊണ്ടാണെന്നുമാത്രം.. ഇനി ഒരിക്കലും കൂടിച്ചേരാനാവിധം അച്ചുവും അജിയും അകന്നു പോയിരുന്നു.

അച്ചു സിദ്ധുവിന്റെ തോളില്‍ ചാഞ്ഞിരുന്നു. അവള്‍ കാറില്‍ കേറിയ ശേഷം സിദ്ധുവിനോടു ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

അജിയോട് തുറന്നുപറഞ്ഞപ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ എന്തോ ഭാരം ഒഴുഞ്ഞു പോയത് പോലെ തോന്നി. അവള്‍ ഒരു ദീഘനിശ്വാസം എടുത്തു.

“ടാ നമുക്കൊരു കോഫി കുടിച്ചാലോ..”

കാറിലെ നിശബ്ദത ഭേതിച്ചുകൊണ്ടു സിദ്ധു ചോദിച്ചു.