ചിങ്കാരി 4 [Shana] 414

അമ്മായിയുടെ ബോധം പോയില്ലന്നേ ഉള്ളൂ

“ടാ നീ എന്താ പറയുന്നേ , ഞാൻ ഇതിനു സമ്മതിക്കില്ല , ഒരുത്തി അവളുടെ തോന്ന്യവാസത്തിനു ഇറങ്ങിപ്പോയി , നിന്റെ കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് ഒരുപാട് സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ട് , ഈ കല്യാണം നടക്കില്ല , ഞാൻ നടക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ല ”

” ചേച്ചിയെന്താ ഇങ്ങനെ പറയുന്നേ നമ്മുടെ കുടുംബത്തിന്റെ മാനം രക്ഷിക്കണ്ടേ , നാളെ ഇവളും ഇങ്ങനെ ചെയ്താലോ, ഇപ്പോ അതുലിന് സമ്മതമായ സ്ഥിതിക്ക് നമുക്കിത് ഉറപ്പിക്കാമെന്നേ ”

” ഇല്ല രാഘവാ അതു ഞാൻ നടക്കാൻ അനുവദിക്കില്ല, എന്റെ മോന്റെ കാര്യം ഞാൻ തീരുമാനിക്കും , അതിൽ ആരും ഇടപെടേണ്ട ”

” ചേച്ചി അപ്പോ കുടുംബം മാനം ഇതൊക്കെ നോക്കണ്ടേ ”

” നീ എന്താന്നുവെച്ച ചെയ്യ് എന്റെ മോനെ നോക്കണ്ട ”

” ആഹാ സ്വന്തം മോന്റെ കാര്യത്തിൽ നിങ്ങൾ സ്വാർത്ഥതകാണിച്ചു, നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങടെ മോന്റെ ജീവിതം വലുത് , അപ്പോ എന്റെ മോളോ കുറേ നേരമായല്ലോ അവളെ കെട്ടിക്കാൻ വേണ്ടി ചേച്ചി തുള്ളുന്നു , ഇപ്പോ എന്തെ ചേച്ചിയ്ക്ക് പൊള്ളിയോ ഞാൻ കഴിഞ്ഞ ദിവസം കൂടി ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞതാ എന്റെ മോളുടെ കാര്യം എനിക്കു നോക്കാൻ അറിയാമെന്നു അവളുടെ കാര്യത്തിൽ ആരും വേവലാതി പെടേണ്ട അവളെ വളർത്തുന്നത് ചേച്ചിയല്ല ഞാനാണ് എന്റെ മോൾ എവിടെ പോകുന്നു എന്തു ചെയ്യുന്നു എന്നൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം മീരയുടെ കൂട്ടത്തിൽ അവളെ കൂട്ടണ്ട , ഇനി മേലാൽ ഇതുപോലെ അവളെ കുറിച്ച് വേണ്ടാത്തത് പറഞ്ഞാൽ ചേച്ചിയാണെന്നൊന്നും ഞാൻ നോക്കില്ല പറഞ്ഞില്ലാന്ന് വേണ്ട ”

അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ അച്ചു ഓടിപ്പോയി അച്ഛനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു അമ്മായി ഒഴികെ എല്ലാ മുഖത്തും പുഞ്ചിരി വിടർന്നു അവർക്ക് മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ അപമാനിക്കപ്പെട്ടത് സഹിച്ചില്ല

” ഓഹ് പിന്നെ നിന്റെ മോൾ ശീലാവതി അല്ലേ , നോക്കിക്കോ അവൾ ഒരുദിവസം ആരുടെയെങ്കിലും കൂടെ ഇറങ്ങി പോകും അന്നു നീ പഠിച്ചോളും ”

പറഞ്ഞു തീരലും ഒരുപാട് പടക്കം പൊട്ടുന്ന ഒച്ച അവിടെ കേട്ടു കരണം പൊത്തിനിൽക്കുന്ന അമ്മായിയേയും കയ്യ് കുടയുന്ന അമ്മാവനെയുമാണ് അച്ചു കാണുന്നത്