“എടാ എന്റെ മോളെവിടെ. നീ അവളെ എവിടെകൊണ്ടുപോയി ഒളിപ്പിച്ചെടാ … പറയടാ എന്റെ മോളെവിടെന്ന്.” അച്ചു അജിയുടെ കുത്തിനു പിടിച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണു നിറഞ്ഞഞ്ഞൊഴുകി. ഭാന്ത്രമായ തരത്തിലായിരുന്നു അവളുടെ അവസ്ഥ.

അപ്രതീക്ഷിതമായ അച്ചുവിന്റെ പ്രതികരണത്തില്‍ ഞെട്ടി നില്‍ക്കാനേ അജിക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു. അവളുടെ നോട്ടം പോലും നേരിടാന്‍ അജിക്കായില്ല. മകളെ കാണാന്‍ വെമ്പുന്ന അമ്മ മനസിന്റെ രൗദ്രത അനുഭവിച്ചറിയുകയായിരുന്നു ആനിമിഷം..

“അച്ചു നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ മാറിക്കെ സിദ്ധു അവളെ പിടിച്ചുമാറ്റാന്‍ ശ്രമിച്ചു. വിട് സിദ്ധു… “അവള്‍ ഒരു കുതറി മാറാന്‍ ശ്രമിച്ചതും സിദ്ധു അവളെ വട്ടം പിടിച്ചു.

അവളുടെ പ്രതികരണത്തില്‍ നിന്നു മുക്തനാവാതെ ശില പോലെ നിൽക്കുകയായിരുന്നു അജി. മറ്റുള്ളവരുടെ ഞെട്ടല്‍ മാറിയില്ല..
മോളെ എന്താ ഇത്.. നീ അവനെ വിട്.. അമ്മയും അവളെ പിടിച്ചു മാറ്റാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

“സിദ്ധു ഇവന്‍ എന്നോടുള്ള ദേഷ്യത്തിന് ചെയ്തതാവും.. നമ്മുടെ മോളെ… ഇവനോട് ചോദിക്കു സിദ്ധു… നമ്മുടെ മോളെ തരാന്‍ പറ സിദ്ധു ” കരഞ്ഞുകൊണ്ട് സിദ്ധുവിനോട് പറഞ്ഞിട്ട് അജിയുടെ നേരെ വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു

“ടാ എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം എന്നോട് തന്നെ തീര്‍ത്തോ , എന്റെ മോള്‍ക്ക് വല്ലതും സംഭവിച്ചാലുണ്ടല്ലോ ഞാന്‍ ആരാണെന്നു നീ അറിയും. ഇത്രയും കാലം കണ്ട അച്ചു ആയിരിക്കില്ല. നിന്നോട് ഒരിക്കല്‍ ക്ഷമിച്ചപോലെ ഇനിയും ഇല്ല… “അവള്‍ ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു

“അച്ചു… ടീ.. ഞാന്‍. ഞാനല്ല. നിന്നെ എങ്ങനെ പറഞ്ഞു വിശ്വസിപ്പിക്കും. പണ്ട് എന്റെ അറിവുകേടിനു അല്ല സ്വാര്‍ത്ഥതക്ക് എന്തൊക്കയോ ചെയ്‌തെന്ന് വെച്ച് ഇപ്പോളും അങ്ങനെ കരുതരുത്. നീ അകന്നുപോയപ്പോള്‍ നിന്റെ വില അറിഞ്ഞതാ ഞാന്‍. ഒരിക്കലും ഞാന്‍ നിന്നോട് അങ്ങനെ ചെയ്യില്ലച്ചു. നമുക്ക് നോക്കാം അവള്‍ എന്റെയും കൂടി മോളല്ലേ.” അജി അവളെ നോക്കി ദയനീയമായി പറഞ്ഞു. അവന്റെയും കണ്ണു നിറഞ്ഞൊഴുകി തുടങ്ങി.