“എന്തൊരു നശിച്ച മഴയാ…ഇതെവിടെ പോയി കിടക്കുവാ എന്തോ..” അമ്മയുടെ ഉറക്കെയുള്ള സംസാരം കേട്ടാണ് ഞാൻ ഞെട്ടിയുണർന്നത്.
ഈ അമ്മക്ക് ഒന്ന് പതുക്കെ സംസാരിച്ചൂടെ എന്ന് മനസ്സിൽ ഓർത്ത് പിന്നേം കിടന്നു..നാളെയല്ലേ രാധാമണി ടീച്ചറുടെ കേട്ടെഴുത്ത്..
അതെ നാളെയാണ്..

ഞങ്ങടെ മൂന്നാം ക്ലാസ്സിന്റെ ക്ലാസ്സ്‌ ടീച്ചറാണ് രാധാമണി..പാവമാ.. പക്ഷേ പഠിക്കാതെ വന്നാൽ നല്ല അടി തരും..

ദൈവമേ!! രാവിലെ പഠിക്കാലോ എന്ന് കരുതിയതാ., ഇന്ന് അടി ഉറപ്പാ..

ഞെട്ടിപിടഞ്ഞ് കട്ടിലിൽ എണീറ്റിരുന്ന് പുറത്തേക്കു നോക്കുമ്പോ നല്ല ഇരുട്ട്, ഭയങ്കര കാറ്റും മഴയും..

ഇതിപ്പോ രാത്രിയാണോ, അതോ നേരം വെളുത്തോ..??
മനസ്സിൽ പറഞ്ഞതാണേലും ശബ്ദം പുറത്തുവന്നു.. അച്ഛമ്മ കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് പുതപ്പൊക്കെ നേരെയാക്കുന്നതിനിടയിൽ മറുപടി തന്നു..
“ഇതിപ്പോ രാത്രി തന്നാ…”

“എന്നിട്ടു നിങ്ങളാരും എന്തേ ഉറങ്ങാത്തെ..! അച്ഛനെന്തേ..?”

“അച്ഛൻ വന്നില്ലാ.. ” അമ്മ ആകുലപ്പെട്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു..

ശെരിയാ ഇതുവരെ അച്ഛൻ വന്നിട്ടില്ല…
വന്നിരുന്നേൽ ഉറങ്ങിയാലും എന്നെ വിളിച്ച് എണീപ്പിച്ച് എന്തെലൊക്കെ വർത്താനം പറഞ്ഞേനെ…

ഞാൻ പതുക്കെ കട്ടിലിൽ എഴുനേറ്റിരുന്നു… കയർ മേടഞ്ഞ കട്ടിലാണ്.. വർത്താനം പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്ന് എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിപോയതാണ്..

പായ വിരിക്കാതെ കിടന്ന കൊണ്ട് മുഖത്താകെ കയറിന്റെ പാടുകൾ..

പതുക്കെ എണീറ്റ് കട്ടിലിൽ നിന്ന് താഴെയിറങ്ങി. ചാണകം മെഴുകിയ തറയാണ്. ചെറിയൊരു തണുപ്പുണ്ട്.

ഞാൻ പതുക്കെ വാതിൽ പടിയിൽ വന്നെത്തിനോക്കി..

അമ്മ പറഞ്ഞത് ശെരിയാ.. എന്തൊരു മഴയാ.. അച്ഛൻ വന്നിട്ടു പെയ്താൽ പോരെ.. ചീഞ്ഞ മഴ…
മഴയെ ചീത്ത പറഞ്ഞു പുറത്തേക്കു നോക്കിനിക്കുമ്പോൾ ആരോ മുറ്റത്തേക്ക് ഓടി വരുന്നുണ്ട്.

ബൾബിന്റെ മഞ്ഞവെളിച്ചത്തിൽ ഞാൻ അച്ഛനെ കണ്ടു.. ഒന്നൂടെ നോക്കി ശെരിയാ അച്ഛൻ തന്നെയാ..

“അമ്മേ ദേ അച്ഛൻ വന്നു…” ഞാൻ വിളിച്ച് കൂവി..

” ആ വന്നോ.. നിങ്ങളിതുവരെ എവിടെ ആരുന്നു.. മഴക്കാറിങ്ങനെ നിക്കുമ്പോ നേരത്തെ ഇങ്ങു വന്നൂടെ..?”