അതിജീവനം 6 [മനൂസ്] [Climax] 3101

“ഒരു കണക്കിന് നിന്റെ ഈ വരവ് ഒരു പ്രായശ്ചിത്തമായിക്കോട്ടെ… എന്റെ വാപ്പ മനപ്പൂർവം അല്ലെങ്കിലും നിന്റെ കുടുംബം തകരാൻ കാരണക്കാരൻ ആയില്ലേ..

നിന്റെയും കുടുംബത്തിന്റെയും കണ്ണീര് വീഴുന്നത് വാപ്പയും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ലല്ലോ..

അപ്പോൾ വാപ്പയ്ക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ അത് ചെയ്യുന്നു എന്ന് മാത്രം..

നിനക്കും കുടുംബത്തിനും ഇവിടെ കഴിയാം..

ആരെയും ഭയക്കാതെ..”

അവൻ അവളുടെ നിറഞ്ഞ മിഴികളിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു നിർത്തി..

“അത് വേണ്ട ഡോക്ടർ… ഒരു കടപ്പാടിന്റെ പുറത്ത്…”

“മതി നിർത്തൂ… ഞാൻ നിനക്കും കുടുംബത്തിനും സംരക്ഷണം ഒരുക്കുന്നു എന്നേയുള്ളു… വേറെ ദുരുദ്ദേശം ഒന്നുമില്ല..

എന്നെ നിനക്കു വിശ്വസിക്കാം..”

അവളെ പറയാൻ അനുവദിക്കാതെ അവൻ പറഞ്ഞു…

“പരിചയപ്പെട്ടിട്ട് കുറച്ച് നാളുകളെ ആയുള്ളുവെങ്കിലും മറ്റാരേക്കാളും ഞാൻ ഇന്ന് ഡോക്ടറെ വിശ്വസിക്കുന്നു… പക്ഷെ നാട്ടുകാർ…”

“നിന്റെ തളർച്ച സമയത്തു കൂടെ നിക്കാത്ത നാട്ടുകാരെ ബോധിപ്പിക്കാനാണോ മിൻഹ നീ ജീവിക്കുന്നത്…”

നമ്മൾ എന്താണെന്നും ,ആരാണെന്നും ,ആരെയും ബോധിപ്പിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല, ഉടയോന് മുൻപിൽ അല്ലാതെ..

നമ്മുടെ ജീവിതങ്ങൾ നശിപ്പിച്ചവർക്കുള്ള ശിക്ഷ പടച്ചോൻ അവർക്ക് കൊടുത്തു..

ഇവിടെ നിന്നുകൊണ്ട് നിനക്കു ധൈര്യമായി തുടങ്ങാം നിന്റെ ഇക്ക സ്വപ്നം കണ്ട,  ബാക്കി വച്ചിട്ട് പോയ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്ത് തീർക്കാനുള്ള യാത്ര..

ഒരു സുഹൃത്ത് എന്ന നിലയിൽ ഞാനുണ്ടാകും എന്നും.”