?കരിനാഗം 4? [ചാണക്യൻ] 225

“പെൺവിരോധമൊന്നുമില്ലെന്റെ അമ്മക്കുട്ടി………. മരിക്കാൻ നേരം അച്ഛൻ ഒരു കാര്യേ എന്നോട് ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ളു……… രാധമ്മയെ പൊന്നു പോലെ നോക്കണമെന്ന്……… അതു എനിക്ക് പാലിക്കണം………അതുമാത്രേ എന്റെ മനസിലുള്ളു”

“പക്ഷെ മോനെ അച്ഛൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെന്നു വച്ചു ഈ കിളവിക്ക് വേണ്ടി നിന്റെ ജീവിതം എന്തിനാ നശിപ്പിക്കുന്നെ?”

രാധ മകന്റെ കവിളിൽ പതിയെ തലോടി.

ആ മർമ്മരത്തിൽ മതി മറന്നു മഹാദേവ് കണ്ണുകൾ പൂട്ടി വച്ചു.

“ഈ കിളവി തന്നാ എന്റെ ജീവനും പ്രാണനുമൊക്കെ………….രാധമ്മയില്ലേൽ മഹിയുമില്ല…………പിന്നെ എന്റെ രാധമ്മയെ പോലെ ഒരു കുട്ടിയെ കണ്ടെത്തിയാൽ അന്ന് ഞാൻ അവളെ പ്രേമിക്കാം എന്നിട്ട് കെട്ടാം പോരെ?”

മഹി പറഞ്ഞത് കേട്ട് രാധയ്ക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷമായി.

മകന്റെ കവിളിൽ അവർ ചുണ്ടുകളമർത്തി ചുംബിച്ചു.

അമ്മയുടെ സ്നേഹം ചുംബനം കിട്ടിയതും അവൻ അമ്മയെ ഒന്നുകൂടി പുണർന്നു.

അമ്മയിൽ നിന്നും വമിക്കുന്ന ചന്ദനമണം അവൻ നാസികയിലൂടെ ആവോളം ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്നു.

അറിവ് വച്ച കാലം മുതൽ എന്നും രാധമ്മയ്ക്ക് ഈ ചന്ദനത്തിന്റെ മണമാണ്.

മനം മയക്കുന്ന ഗന്ധം.

എന്നും രാവിലെ കുളി കഴിഞ്ഞ് ഈറനോടെ ചന്ദനം കല്ലിൽ ചാലിച്ചു നെറ്റിയിൽ തൊടും തന്റെ രാധമ്മ.

തനിക്കും അച്ഛനും അതുപോലെ തൊട്ടു തരും.

നെറ്റിൽ ചന്ദനം ചാലിച്ചു തരുമ്പോൾ ശരീരത്തിന് പുറമെ മനസും തണുക്കുമായിരുന്നു.

പിന്നെ ആ ദിവസം മൊത്തം ഉന്മേഷമായിരിക്കും.

ഒരിക്കൽ പോലും അമ്മ ഈ പതിവ് മുടക്കിയിരുന്നില്ല.

അച്ഛൻ മരിച്ച ആ ദിനമൊഴിച്ച്.

എന്തൊക്കെയോ ഓർത്തുകൊണ്ട് അമ്മയിൽ നിന്നും വിട്ടു മാറുമ്പോഴാണ് രാധ വീണ്ടും മഹിയെ മുറുകെ കടന്നു പിടിച്ചത്.

അവൻ എന്താണെന്ന അർത്ഥത്തിൽ അമ്മയെ തുറിച്ചു നോക്കി.

“എന്താടാ നിന്റെ കഴുത്തിൽ?”

“എന്ത്?”