?കരിനാഗം 4? [ചാണക്യൻ] 225

“ഹ്മ്മ് ഫ്രണ്ടിനെന്തേ പേരില്ലേ?”

“ഉണ്ട് രാധമ്മേ”

“എങ്കിൽ പേര് പറാ ”

മഹിയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് രാധ ചട്ടുകത്തിന്റെ തല ഉള്ളം കൈയിൽ അടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

“സിന്ധൂരി”

“പെണ്ണോ?”

അതു കേട്ടതും രാധമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ വല്ലാതെ തിളങ്ങി.

കണ്ണുകൾ ബുൾസൈ പോലെ വിടർന്നു.

“പതുക്കെ നോക്ക് അല്ലേൽ ആ ഉണ്ടക്കണ്ണൊക്കെ താഴെ വീഴും ”

മഹിയുടെ കളിയാക്കൽ കേട്ട് രാധ സാരിയുടെ മുന്താണീ ഇടുപ്പിൽ കുത്തി വച്ചു അവനെ തന്നെ ചുഴിഞ്ഞു നോക്കി.

“സിന്ധൂരി കൊള്ളാം നല്ല പേര്……… എനിക്കിഷ്ട്ടായി…………എപ്പോഴാ എന്റെ മരുമോളെ ഇങ്ങോട്ട് നീ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വരുന്നേ?”

രാധ പ്രതീക്ഷയോടെ അവനെ നോക്കി.

ഇതൊക്കെ കേട്ട് മഹി മിഴുങ്ങസ്യയായി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

“അയ്യടാ കൊച്ചു കള്ളിയുടെ ആഗ്രഹം കൊള്ളാല്ലോ………..അങ്ങനൊന്നും ഞാൻ ഒരു പെണ്ണിനെ കെട്ടുമെന്ന് അമ്മക്കുട്ടി കരുതണ്ടാട്ടോ………ഇതു ഞാൻ പട്ടണത്തിൽ വച്ചു പരിചയപ്പെട്ട കുട്ടിയാ……….അപ്പൊ റെയിൽവേ വരെ അവൾക്കൊരു ലിഫ്റ്റ് കൊടുത്തു അത്രേയുള്ളൂ”

മകന്റെ പറച്ചിൽ കേട്ട് രാധയ്ക്ക് സങ്കടവും ദേഷ്യവും തോന്നി.

“ഇങ്ങനെ നടന്നോ എന്റെ പൊന്നുമോൻ പെൺവിരോധവും കൊണ്ട്………നിന്റെ പ്രായത്തിലാ മോഹനേട്ടൻ എന്നെയും കൊണ്ട് ഇങ്ങോട്ട് ഒളിച്ചോടിയത് അറിയോ നിനക്ക്………..ഞങ്ങളെ പോലെ ഞങ്ങടെ മകനും പ്രേമിച്ചു തന്നെ കെട്ടണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചത് തെറ്റാണോ?”

നിരാശയോടെയുള്ള അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് മഹിയ്ക്ക് സങ്കടം തോന്നി.

പക്ഷെ അവൻ ഒന്നും പറയാതെ നടന്നു വന്ന് രാധയെ പുണർന്നു.

അമ്മയുടെ മാറിൽ തല ചായ്ച്ചുകൊണ്ട് മഹി നെടുവീർപ്പെട്ടു.