?കരിനാഗം 4? [ചാണക്യൻ] 225

അതു കേട്ടതും മഹി കൈവരിയിൽ നിന്നും ചാടിയെണീറ്റു.

അമിത് ബഹുമാനാർത്ഥം ബോണറ്റിൽ നിന്നും നിലത്തേക്ക് ചാടിയിറങ്ങി.

“ദാദ അറിഞ്ഞോ കാര്യങ്ങൾ?”

ഉത്സഹാത്തോടെയുള്ള മകന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ചന്ദ്രശേഖർ മുഖം ചുളിച്ചു.

അതു കണ്ടപ്പോഴേ അച്ഛൻ ഒന്നുമറിഞ്ഞില്ലെന്ന് അവന് മനസിലായി.

“ദാദ നമ്മുടെ മഹി ചാന്ദ്നി ദീദിയുടെ മാളിക തരിപ്പണമാക്കി വിട്ടു………ഹ ഹ ഹ ”

അമിതിന് സന്തോഷമടക്കാനായില്ല.

അവൻ ഒരിടത്തും നിലയുറപ്പിക്കാതെ തുള്ളി ചാടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

മകന്റെ വായിൽ നിന്നും വന്ന വസ്തുത കേട്ട് ചന്ദ്രശേഖർ അവിശ്വസനീയതയോടെ മഹിയെ നോക്കി.

അയാൾക്ക് തന്റെ കാതുകളെ അവിശ്വസിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല.

“മഹി…… അമിത് പറഞ്ഞത് ശരിയാണോ? നീയവിടെ കേറി മേഞ്ഞോ?”

അദേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകൾ മിഴിച്ചു വന്നു.

അപ്പോഴും അതിലൊരു വിശ്വാസ കുറവ് നിഴലിച്ചു.

“ശരിയാണ് ദാദ……….അങ്കിതയെ രക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി ചെയ്യേണ്ടി വന്നു……….വേറെ വഴിയില്ലായിരുന്നു”

“മഹി നീ നല്ലൊരു കാര്യമാ ചെയ്‍തത്………..പക്ഷെ ആ ദുഷ്ടൻ സഞ്ജീവ് കപൂർ ഈ കാര്യങ്ങളറിഞ്ഞാലുള്ള ഭവിഷ്യത്ത് നീ ഓർത്തിട്ടുണ്ടോ? അവനെ നേരിടാൻ എനിക്ക് പോലും പറ്റിയെന്നു വരില്ല…………നിനക്ക് അറിയുന്നതല്ലേ എല്ലാം”

ചന്ദ്രശേഖർ തന്റെ നിസ്സഹായത അവനോടായി വെളിപ്പെടുത്തി.

പക്ഷെ അച്ഛന്റെ ഈയൊരു സംസാരം അമിതിന് തീരെ ദഹിച്ചില്ല.

അവൻ അദ്ദേഹത്തെ തുറിച്ചു നോക്കി.

“ദാദ എനിക്ക് വേണ്ടി ആരും ഇതിൽ ബലിയാടാവില്ല……..ഞാൻ അത്‌ വാക്ക് തരുന്നു……….രണ്ടു ദിവസം കൊണ്ട് അയാളുടെ സാമ്രാജ്യം പ്രളയത്തിൽ തകർന്നടിയുന്നത് ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം……. അയാളെ തകർക്കാതെ എനിക്കിനി വിശ്രമമില്ല”

മഹി പറയുന്നത് കേട്ട് അമിത് അവനെ പാളി നോക്കി.

കോപം കൊണ്ട് അവന്റെ മുഖം ചുട്ടു പഴുത്തു.

വല്ലപ്പോഴുമേ മഹി ഇതുപോലെ കോപാകുലനാകുകയുള്ളു.