?LoVe & WaR 5?[ പ്രണയരാജ] 479

പാർവ്വതി ,അത് ഞാൻ,

 

നിനക്കറിയോ.. രാവിലെ മുതൽ, ഈ കോളേജിലെ മുക്കും മൂലയും ഞാൻ നിന്നെ തിരയുകയാണ്. ഒടുക്കം ഇവിടേക്ക് വന്നു നോക്കിയപ്പോൾ നീ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരിക്കുന്നു, സത്യത്തിൽ ചൂടാവേണ്ടത് ഞാനാണ്, രാവിലെ തന്നെ നിന്നെ കാണിക്കാനായി ഇതൊക്കെ ചുറ്റി വന്നിട്ട്.

 

പാർവ്വതി ,ഞാനും നിന്നെ തിരയുകയായിരുന്നു,  നിന്നെ കാണാതെ വന്നപ്പോൾ ദേഷ്യം പിടിച്ച് ,ഞാൻ ഇവിടെ വന്ന് ഇരുന്നത്. പെട്ടെന്ന് നിന്നെ ഇവിടെ കണ്ടപ്പോൾ ഞാനും പൊട്ടിത്തെറിച്ചു പോയി.

 

ഞാൻ രാവിലെ തന്നെ വന്നിരുന്നു ശിവാ, ഞാൻ എത്ര നേരമായി എന്നറിയോ ശിവയെ തിരയുന്നു, നിന്നെ കാണിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് സാരിയുടുത്തത് തന്നെ.

 

അവളത് പറഞ്ഞതും ഞാൻ  അവളെ തന്നെ നോക്കി. ആ കണ്ണുകളിൽ ചെറുതായി നാണം നിഴലിച്ചു  തുടങ്ങി.

 

നീല കളർ സാരി, ഭംഗിയായി ഉടുത്തിട്ടുണ്ട്. സാരിയിൽ അവളെ കാണുവാൻ ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗി. മെടഞ്ഞിട്ട കേശഭാരം, കൺമഷി എഴുതിയ മിഴികളും, ചുവന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടുകൾ, സാരിയുടെ ഇടയിലൂടെ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന ആളുടെ ഇടുപ്പഴകും. ഒരു ദേവതയെ പോലെ അവൾ എന്റെ മനസ്സിൽ തറച്ചു കയറി.

 

ഒരു നിമിഷം, ഞാനറിയാതെ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ എന്റെ കൈ പതിച്ചു. പെട്ടെന്നൊരു ഞെട്ടൽ അവളിൽ ഉണ്ടായത് ഞാനറിഞ്ഞു, പതിയെ ഞാൻ  അവളെ ഇതിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ചു. ആ സമയമത്രയും ഞങ്ങൾ കണ്ണിൽ കണ്ണിൽ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. നാണത്തിൽ അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു. ഒരു നിമിഷം പരിസരം മറന്നു കൊണ്ട് എന്റെ മുഖം അവളുടെ മുഖത്തോട് അടുത്ത് വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.

 

അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ കവർന്നെടുക്കാൻ ചെറു ദൂരം മാത്രം എന്നിരിക്കെ, പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കൈ വിലങ്ങായി വന്നു നിന്നു. ഒരു നിമിഷം ഞാൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു പോയി, വേണ്ട എന്ന് ദയനീയമായി ആ മിഴികൾ പറയുന്നതായി എനിക്ക് തോന്നി.

ആ ഒരു നിമിഷം, പാർവതിയുടെ അധരങ്ങൾ കവർന്നെടുക്കുവാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു, പക്ഷേ, അവളിൽ  നിന്ന് ഒന്നും പിടിച്ചു വാങ്ങുവാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല. അതു കൊണ്ടു തന്നെ ഞാൻ അവളിൽ നിന്നും വിട്ടകന്നു, ഒരു നിമിഷം ആ മുഖത്ത് ആശ്വാസം നിറയുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു.

 

Updated: January 6, 2021 — 6:16 pm

31 Comments

  1. ponno feeel adichu

  2. എവിടെ ബ്രോ കുറെ ആയി കാത്തിരിക്കുന്നു

Comments are closed.