💖💖 സ്വയംവരം 02 💖💖 1998

പക്ഷെ ഇപ്പോൾ ആ സുഗന്ധം അവളിൽ നിന്നും നഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ… എനിക്കെന്തോ വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി…

ചെമ്പകം വാങ്ങാറില്ലെങ്കിലും  എല്ലാ ചെമ്പകപൂക്കളും വിതരണം ചെയ്തു കഴിയുമ്പോൾ ഞാനവളുടെ അടുത്തുകൂടി നടക്കും…..

കാരണം അവൾക്കൊരു മണമുണ്ട്… ചെമ്പകപ്പൂവിന്റെ മണം…. ഒരു പെർഫ്യുമിനും നൽകാൻ കഴിയാത്തത്ര സുഗന്ധദായകമായ ചെമ്പകത്തിന്റെ മണം…. അതാസ്വദിക്കാൻ മാത്രമായി ഞാനവളെ ചുറ്റി പറ്റി നടക്കുമായിരുന്നു….

പക്ഷെ ഇപ്പോൾ ആ സുഗന്ധം അവളിൽ നിന്നും നഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ… എനിക്കെന്തോ വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി…

“ഇതീന്നാ എന്നും ചെമ്പകം കൊണ്ടരാറ്.”

അവളാ മരം ചൂണ്ടി എന്നോട് അഭിമാനത്തോടെ പറഞ്ഞു….

“ഞാമ്പോയി പൊട്ടിച്ചോണ്ട് തരാട്ടോ..”

“എനിക്ക് വേണ്ടെടാ നീ പൊട്ടിച്ചു എട്ത്തോ.”

ഞാൻ പോയി കൈ നിറച്ചും ചെമ്പകം പൊട്ടിച്ചു കൊണ്ടുചെന്നു….. അവള് ഒന്ന് മാത്രം എടുത്തു

“നല്ല മണാല്ലേ??”

“മം. നീ ക്ലാസ്സീ കൊണ്ടോന്നു കുട്യോൾക്ക് കൊട്ത്തു കഴ്ഞ്ഞാലും നിന്ക്കും ചെമ്പകത്തിന്റെ മണാ..”

“അതൊക്കെ മണ്ക്കാ ചെക്കൻ?? അതിനൊക്കൊരു സൂത്രപ്പണിണ്ട് ചെക്കാ.. കണ്ണടച്ചാ കാണിച്ചരാം..”

ഞാൻ കണ്ണ് ഇറുക്കി അടക്കുന്ന പോലെ അഭിനയിച്ചു ഒരിത്തിരി തുറന്ന് അവളെ ഒളിച്ചു നോക്കി.

“ഞാൻ പറേണ വരെ കണ്ണ് തുറക്കല്ലേട്ടാ”

എന്നെ ഒരുവട്ടം നോക്കിയ ശേഷം അവൾ ചുരിദാർ കഴുത്തിനടുത്ത് അൽപ്പം അകത്തി ഒരു ചെമ്പകം അകത്തേക്ക് ഇട്ടു..

“ഇനി കണ്ണ് തുറന്നോടാ.. ഇത്ത് ര്യേരം കഴ്ഞ്ഞേ മണം വരുള്ളൂ..”