💖💖 സ്വയംവരം 02 💖💖 1998

പിന്നെ അവളെ കാണുന്നത് മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞു ശനിയാഴ്ചയാണ്.. കാലത്ത് പുട്ട് കഴിച്ചതും ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കാൻ പാടത്തേക്ക് ഓടിയ എന്നെ അമ്മ പിടിച്ചു..

“എങ്ടാ ഓടണെ.. നീ തട്ടിയിട്ട ആ കൊച്ചിന് പോയി കമ്പനി കൊടുത്തേൻ.. നിന്റെ ക്ലാസ്സീ പഠിക്കണ കുട്ട്യല്ലേ… അതുമ്പോരാണ്ട് അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ മോളും… ”

“ഞാനാരേം തട്ടിയിട്ടിട്ടൊന്നുമില്ല…”

“ന്തായാലും ചെല്ല്.. ഉച്ചക്ക് കഴിക്കാനിങ്ട് വന്നാ മതി.. ഇനി അവിടെ ചെല്ലാണ്ട് കളിച്ചു നടന്നുന്നെങ്ങാൻ ഞാൻ അറിഞ്ഞാ, കയ്യും കാലും അടിച്ചു ഒടിക്കും ഞാൻ”

അമ്മ പറഞ്ഞാൽ പറഞ്ഞതായത് കൊണ്ട് അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് നിരാശയോടെ നടന്നു.

ഒത്തിരി സന്തോഷത്തോടെ അവളുടെ അമ്മ സ്വീകരിച്ചു എന്നെ.. ഒന്ന് രണ്ട് ടെഡി ബിയറുകൾക്ക് നടുവിൽ കയ്യിലൊരു റുബിക്സ് ക്യൂബിക്കിൾ കയ്യിൽ പിടിച്ചു കണ്ണടച്ചു കിടക്കുന്ന ഇന്ദുലേഖയെ കാണിച്ചു തന്നു കൊറിക്കാൻ കായ വറുത്തതും അമ്മ കൊണ്ട് വന്നു തന്നു..

“നിന്നെ വെള്ളത്തീന്ന് രക്ഷിച്ച കുട്ട്യാ മോളെ…”

“എൻക്ക് ഓർമ ഇണ്ട് അമ്മേ..”

അമ്മ പോയപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു

“സോറി..”

“രക്ഷിച്ചേന് സോറിയാ പർയാ?”

“കളിയാക്ക്യേനാ.. നിന്നെ കളിയാക്യേന് ദൈവം ശിക്ഷിച്ചതാ എന്നെ..”

“സാരല്യ.. എൻക്ക് അയിന് വേഷമായില്യാലോ”

“എന്നാ നമക്ക് ഫ്രണ്ട്സ് ആവാം??”

“ശരി നമ്മ ഫ്രണ്ട്സ്ട്ടാ ഇനി മുതൽ..”

അവൾ എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ജീവിതത്തിൽ രണ്ടാംവട്ടം.. ഈ വട്ടം ഞാൻ കൈ വലിക്കാൻ നോക്കിയില്ല..