❤️ദേവൻ ❤️part 18 [Ijasahammed] 252

അറിയില്ല..

ചിലപ്പോൾ എന്റെ
കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം പ്രതിഫലിച്ചതാകം.. !!

ചുറ്റും വലിയൊരു ശബ്ദത്തോടെ മഴക്കൊപ്പം ശക്തമായ കാറ്റ് വീശിയടിക്കുമ്പോൾ ദേവേട്ടൻ എന്നെ അത്രമേൽ ആ ശരീരത്തിലേക്ക് ചേർത്ത് നിർത്തിയിരുന്നു…

മഴയുടെ കാഠിന്യം പയ്യെ പയ്യെ കുറഞ്ഞു വന്നു..

കാറ്റും കോളും അടങ്ങിയതിന് പിന്നാലെ ഉള്ളിലെ കാർമേഘവും പെയ്തൊഴിഞ്ഞു…

“പൂവ്വോ ഇനീം..? ”
ചെവിക്കരികിലിരുന്നു കൊണ്ട് ആ ചുണ്ടുകൾ അനങ്ങി..

വേറിട്ടു നിന്നു കൊണ്ട് തിരിച്ചു ചോദിച്ചു..

“പോണോ..? ”

അരയിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച കൈ ഒന്നൂടെ മുറുക്കി കൊണ്ട് മൂക്കിനുതുമ്പത്തു മൂക്ക് മുട്ടിച്ചു ദേവേട്ടൻ മെല്ലെ പറഞ്ഞു..

“വേണ്ടാ.. !”

അറിയാതെ ചുണ്ടിലൊരു ചെറു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു..

ഒരുപാട് നാൾക്ക് ശേഷം നോവുകൾക്കപ്പുറം വിരിഞ്ഞ ആ ചിരി ദേവേട്ടനിലും പ്രത്യക്ഷപെട്ടു..

നെറ്റിതടത്തിൽ നിന്നായി ഊർന്നു വീഴുന്ന വെള്ളത്തുള്ളികൾ ചെവിയോരത്തുകൂടി ഒലിച്ചിറങ്ങിയത് കണ്ടാകണം ആ കൈകൾ ചെവിയോരം മെല്ലെ തഴുകി…

മുഖത്തിറ്റു വീണവെള്ളത്തുള്ളികളിൽ ഓരോന്നിലും ചുണ്ടമർത്തുമ്പോൾ ആ മഴക്ക് ശേഷമുള്ള കുളിരിലും ഞാൻ അത്രയേറെ വിയർത്തു..

ഹൃദയമിടിപ്പ് അനിയന്ത്രിതമായി കൂടി കൊണ്ടിരുന്നു…

ഒടുവിൽ അധരങ്ങളിൽ ചേർന്നലിയുമ്പോൾ ഇനിയൊരിക്കലും വേറിടാൻ കഴിയാത്ത രീതിയിൽ ചേർന്ന് നിൽക്കുന്ന ശരീരത്തോടൊപ്പം
കൈവിരലുകളും പരസ്പരം മുറുകെ ചേർത്ത്പിടിച്ചിരുന്നു..

എത്രനേരം ആ നിമിഷങ്ങളിൽ അങ്ങനെ നിന്നെന്ന് അറിയില്ല…

ഒടുവിൽ വേറിട്ടു നിന്നപ്പോൾ ശ്വാസത്തിന്റെ വേഗത രണ്ടുപേരിലും ഒരുപോലെ വർധിച്ചിരുന്നു…

ഒരു ഇളം കാറ്റ് തലോടി കൊണ്ട് കടന്നു പോയി…

മുറിയിൽ കയറി കതകടച്ചു കൊണ്ട് ഒരിക്കലും മറക്കാൻ കഴിയാത്തൊരു പ്രണയകാലം ആ ഒരൊറ്റ രാത്രികൊണ്ട് ദേവൻ എന്നിലേക്ക് സമർപ്പിക്കുകയായിരുന്നു…