❤️ദേവൻ ❤️part 18 [Ijasahammed] 253

സ്നേഹിക്കാനോ സ്വാന്തനിപ്പിക്കാനോ ആരും തന്നെ ചുറ്റിലും ഇല്ലാത്ത പോലെ..

അമ്മയെ കാണണമെന്നും ഒന്നു ചേർത്ത് പിടിക്കണമെന്നും വല്ലാതെ ആശിച്ചു..

ഇറങ്ങിപോരുമ്പോൾ വേദനിപ്പിക്കണമെന്ന് കരുതിയതേയില്ല..

ഈ നശിച്ച നാക്ക് എന്നും ചതിച്ചിട്ടേയുള്ളൂ..

കണ്ണ് നിറഞ്ഞത് കണ്ട് സങ്കടായിട്ട്ണ്ടാകാം..

“ഞാൻ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം ഇനി ഈ കണ്ണ് നനയരുത്.. എന്റെ മുന്നിൽ വച്ചെങ്കിലും.. !!”

അന്നൊരിക്കൽ ചെവിയിലായി പതിയെ പതിഞ്ഞ ആ ശബ്ദം വീണ്ടും അന്തരീക്ഷത്തിൽ മുഴങ്ങിനിൽക്കുന്നതായി തോന്നി..

ആ മുഖം കാണാൻ ഉള്ള് തുടിച്ചു..
തലോടാൻ കൈകൾ കൊതിച്ചു..

വേണ്ട, രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞോട്ടെ.. ഈ ഒരവസ്ഥയിൽ കയറിചെന്നാൽ പ്രശ്നം കൂടേയുള്ളൂ.. മനസ്സൊന്നു ശാന്തമാകട്ടെ…

എന്നിട്ടാവാം മടക്കം..

ഉള്ളിലായി ഒറ്റക്കിരുന്നു മനസ്സ് സംസാരിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു..

കുളിമുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് കയറുമ്പോഴും ആ സംസാരം തുടർന്ന് കൊണ്ടേയിരുന്നു…

“വെറുക്കരുത് ന്നെ.. നെന്നെ ഇങ്ങനെ നരകിപ്പിക്ക്ണേന് .. !!”

“കൂടെ ണ്ടാകണം.. ഇനിയൊരു വേർപ്പാട് കൂടെ താങ്ങാനാവില്ല.. “”

ആദ്യരാത്രിയിലെ ആ ഓർമ്മകൾ മനസ്സിലേക്ക് അരിച്ചുകയറി..

അവസാനമായി ചേർത്ത്നിർത്തിയത് അന്നാണ്..

സങ്കടത്തിന്റെ വേലിപ്പുറങ്ങൾക്ക് അപ്പുറത്തേക്ക് പ്രണയത്തിന്റെ മാത്രമായൊരു വിശാലലോകമുണ്ടെന്നു കാണിച്ചു തന്നആ രാത്രി..

ശരീരങ്ങൾ കൊണ്ട് അകലത്തിലായിരുന്നെങ്കിലും മനസ്സ് കൊണ്ടത്രമേൽ ഒന്നായിതീർന്ന രാത്രി..

മനസ്സ്തുറന്നു പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളിൽ ആവർത്തിച്ചു കേട്ടത് ഒരേ ഒരു വാചകം മാത്രം..

“വെറുക്കരുത് ന്നെ കൂടെണ്ടാകണം ഉള്ള കാലത്തോളം.. ”

കൈയിലമർത്തി പിടിച്ചു കൊണ്ട് നിറഞ്ഞകണ്ണുകളോടെ നോട്ടമുതിർത്ത ദേവേട്ടന്റെ മുഖം കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നു…

ഷവറിനടിയിലായി നിൽക്കുമ്പോൾ തലയിലൂടെ ഒഴുകിയിറങ്ങുന്ന തണുത്തവെള്ളത്തിനൊപ്പം കണ്ണിൽ നിന്നും ചുടുനീര് ഒലിച്ചിറങ്ങി…

കുളിച്ചിറങ്ങുമ്പോൾ ദേഹം ശുദ്ധിയായെങ്കിലും മനസിന് ശാന്തതകിട്ടിയില്ല…

“വന്ന മുതൽക്കേ ശ്രദ്ധിക്ക്യാ ഞാന്..

ആകെ ഒരു അസ്വസ്ഥതേല് ആണ്നീയ്… !!
പിണങ്ങീട്ടാണോ പോന്നിരിക്കണേ..?

നിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നുണു.. ”

വിളമ്പിവച്ചചോറിലെ ഓരോ വറ്റുകളിലും വിരലുകൾ തത്തിനടക്കുകയല്ലാതെ ഒന്നും കഴിക്കുന്നത് കാണാത്തത് കൊണ്ടാകണം അമ്മയങ്ങനെ ചോദിച്ചത്….