സഖിയെ ഈ മൗനം നിനക്കായ് 4 💞💞💞[നൗഫു] 4005

ആ ബംഗ്ലാവിലെ ഒരു മുറിയിലൊരു മേശക്കു ചുറ്റിലുമായി രണ്ട് പേരിരിക്കുന്നു.. മേശമേൽ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ കിടത്തിയിട്ടുണ്ട്.. അവളുടെ മേൽ വസ്ത്രങ്ങൾ ആ റൂമിന്റെ ഓരോ മൂലയിലായി ചിതറിക്കിടക്കുന്നു…

ഇരിക്കുന്നവരിലൊരാൾ അവളുടെ കാലിൽ ഒരു പക്ഷിയുടെ തൂവൽ കൊണ്ട് ഇക്കിളിപ്പെടുത്തുന്ന പോലെ വരിഞ്ഞു കൊണ്ട് മുകളിലേക്കു വരുന്നു.. അവിടെ സെറ്റ് ചെയ്തു വെച്ചിട്ടുള്ള ഒരു കാമറ ഇതെല്ലാം ഒപ്പിയെടുക്കുന്നുണ്ട്….

ടപ് ടപ് ടപ്..

രണ്ടിഞ്ചോളം വ്യാസമുള്ളൊരു ഇരുമ്പു ദണ്ഡ് കയ്യിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് മൂന്നാമതൊരാൾ പതിയെ ആ മേശയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നടുത്തു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്

—{}—{}—{}—{}—{+}—{}—{}—{}—{}—

“ഏട്ടാ നാളെ കോളജിലെ ലാസ്റ്റ് ഡേയാണ്..”

ബുള്ളറ്റിൽ കാത്തിരിക്കുന്ന പ്രിയപ്പെട്ടവന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിയടുത്ത് കൊണ്ട് നന്ദുട്ടി എന്ന നന്ദിനി മൊഴിഞ്ഞു..

“കാറിക്കൂവാതെ കിതപ്പ് മാറ്റിയിട്ടു പറ നന്ദുട്ടി..”

ഓടിക്കിതച്ചു വന്നു കാർകൂന്തലിഴകളിലൂടെ മുഖത്തേക്കൊലിച്ചിറങ്ങിയ വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ ധൃതിയിൽ കൈകൊണ്ടു തുടച്ചു മാറ്റുന്ന നന്ദിനിയെ നോക്കി രാഗേഷ് പറഞ്ഞു..

“ഹാവൂ.. ആശ്വസമായി.. ഇന്നത്തെ എക്സാം ഞാൻ ശരിക്കും പേടിച്ചിരുന്നു..”

“ഇന്ന് എന്തായിരുന്നു സബ്ജെക്ട്.. ഇംഗ്ലീഷാണോ മോളെ..?”

അവളുടെ ഓരോ വാക്കും ശ്രെദ്ധയോടെ കേട്ടു കൊണ്ട് നിന്ന രാഗേഷ് തിരിച്ചു ചോദിച്ചു..

“ഹും”

“ഹോ നിന്നെ എപ്പോഴും രണ്ടോ മൂന്നോ പ്രാവശ്യം എഴുതിക്കാറുള്ള വിഷയമെല്ലെ..?”.

“ഏട്ടനെന്നെ കളിയാക്കുകയൊന്നും വേണ്ട.. എനിക്കീ വിഷയം കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടായിട്ടല്ലേ.. ഏട്ടൻ വല്യ പഠിപ്പിസ്റ്റ്..”

“അയ്യേ.. കളിയാക്കിയതല്ല കുരങ്ങേ..”

“പിന്നെ, ഏട്ടനെന്നെ കളിയാക്കിയത് മദറിനെ കാണുമ്പോൾ ഞാൻ പറയുന്നുണ്ട്..”