ശ്രീധരന്റെ ശ്രീദേവി (മുഴുവൻ ഭാഗം) – [Santhosh Nair] 995

ഫോൺ ബെൽ അടിച്ചു – ജോർജ് മത്തായി ആണ്. ആളൊരു രസികനാണ്. നന്നായി സംസാരിയ്ക്കും. ആരെയും കുറ്റം പറയില്ല. പുള്ളിയുടെ സംസാരം കേട്ടാൽ തന്നെ ആളെ സ്നേഹിച്ചു പോകും. കൃഷി പാഷനും പ്രൊഫഷനും ആണ്. കൈതച്ചക്ക, റബർ, അരി, ചേന, നേന്ത്രവാഴ, അങ്ങനെ പലതും. കുറച്ചു എക്സ്‌പോർട് ബിസിനസ് വേറെ. ഭാര്യയെ സ്നേഹിച്ചും, പാചകം ചെയ്തു കൊടുത്തും ഒക്കെ കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ട് നടക്കുന്നു. (ആള് ഭയങ്കര റൊമാന്റിക് ആണ് കേട്ടോ. വലിയ കള്ളൻ)

“എന്താണ് ശ്രീധരാ മൂന്നാമത്തെ ദിവസം ഇങ്ങനെ തനിയെ നടക്കുന്നത്? ദേവിയുടെ ദേവനായി കൂടെത്തന്നെ നടക്കണ്ടേ? ഞങ്ങൾ ഒത്തിരി പ്രതീക്ഷിച്ചു.” എന്ന് തുടങ്ങിയ ജോർജിന്റെ തമാശ കലർന്ന സംഭാഷണം ടെൻഷന്റെ അളവു കുറച്ചു.

“അടുത്തയാഴ്ച മുണ്ടക്കയത്തിനു വരൂ, ഞങ്ങൾ ഈസ്റ്റർ വരെ ശുദ്ധ പച്ചക്കറികളാണ്. എന്റെ ഭാര്യയും ഒരു സാമ്പാർ പ്രിയയാണ് കേട്ടോ”

അങ്ങനെ നിർത്താതെ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ജോർജ് അടിക്കടി തമാശകൾ പൊട്ടിച്ചു ശ്രീധരന്റെ പിരിമുറുക്കം ഒത്തിരി കുറച്ചു.

വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴേയ്ക്കും സംഭാഷണം കഴിഞ്ഞു. ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ വരുന്ന ശ്രീധരനെ കണ്ട അമ്മ “എന്തെ” എന്ന് ചോദിച്ചു. (ഒരു റിട്ടയർഡ് ഹെഡ്മിസ്ട്രസ് ആയ അമ്മ ഇപ്പോഴും ആ ലോകത്തിൽ നിന്നും വെളിയിൽ വന്നിട്ടില്ല. വീട്ടിലും സ്ട്രിക്ട് ആപ്പീസർ)

“ഉം ഹും” എന്ന് പറഞ്ഞു അവൻ അകത്തേയ്ക്കു പോയി. മൊബൈൽ മേശപ്പുറത്തു വെച്ചിട്ടു കുളിമുറിയിൽ കയറി ഫ്രഷ് ആയി ഡ്രസ്സ് മാറി. മൊബൈൽ നോക്കുമ്പോൾ ശ്രീദേവിയുടെ ഒരു മിസ് കാൾ ഉണ്ട്. അത്ഭുതം അത്യദ്ഭുതം എന്ന് മനസ്സിൽ തോന്നി.

തിരികെ ഫോൺ അടിച്ചു, രണ്ടു റിങ്ങിനുള്ളിൽ തന്നെ ഫോൺ ശ്രീദേവി എടുത്തു. വെളിയിൽ മഴ ചാരുവാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. ബാക് ഗ്രൗണ്ടിൽ പഴയ സൂപ്പർ ഹിറ്റ് മൂവി മഴയിലെ യിലെ പ്രശസ്തമായ ഗാനം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ആ പാട്ടിലെ കൺഫ്യൂഷൻ പോലെ, രണ്ടു പേരും ഫോൺ എടുത്തു മിണ്ടാതിരുന്നു. പിന്നീട് കുറെ കഴിഞ്ഞു ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ടു. “ഹലോ” എന്നു പറഞ്ഞു.