രുധിരാഖ്യം -10 [ചെമ്പരത്തി ] 357

എന്നറിയാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ആ തടാകത്തിലേക്ക് വീണ ഏഥന്റെ തോൾ പലകയിലെ മുറിവിൽ നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് തന്നെ മീനുകൾ കടിച്ചുതൂങ്ങി.

അവയെ കുടഞ്ഞു തെറിപ്പിച്ച് അവൻ അതിവേഗതയിൽ തീരത്തിന് നേരെ നീന്തി. തടാകത്തിനു ചുറ്റും അതിമനോഹരമായ ചെടികൾ പൂത്തുലഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു. അവ  പൊഴിക്കുന്ന സുഗന്ധം അവിടുത്തെ അന്തരീക്ഷത്തെ അതിമനോഹരമാക്കി തീർത്തിരുന്നു.

തടാകത്തിന് അടുത്തുള്ള ഭാഗങ്ങളിലെല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്ന മരങ്ങൾ വളരെ ഉയരം കുറഞ്ഞവയും,കമ്പുകൾ ചുറ്റുപാടും പടർന്നവയും ആയിരുന്നു. വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് കരയിലേക്ക് കയറിയ ഏഥൻ, ചെടികൾക്കും തടാകത്തിനും ഇടയിലുള്ള വിശാലമായ മണൽപ്പരപ്പിൽ, മുറിവിൽ മണൽ കയറാതെ ചരിഞ്ഞു കിടന്നു.

അതീവ വെളിച്ചം ഉള്ളതും എന്നാൽ ചൂടു കുറഞ്ഞതുമായ ഒരു നക്ഷത്രം ആകാശത്ത് പ്രകാശം പൊഴിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നിരുന്നു. കുറച്ചു സമയത്തിനു ശേഷം തന്റെ ശരീരം ചൂടേറ്റ് പതിയെ ഉണങ്ങി തുടങ്ങിയതോടെ അവിടെ നിന്നെഴുന്നേറ്റവൻ ഉയരം കുറഞ്ഞ ചെടികൾ നിറഞ്ഞ കാട്ടിലേക്ക് കയറി. ശരീരത്തിൽ നിന്ന് രക്തം നഷ്ടപ്പെട്ടതോടെ വിശപ്പും ക്ഷീണവും  അവനെ വല്ലാതെ കീഴടക്കി തുടങ്ങിയിരുന്നു.

അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ചെടികളിൽ  വിടർന്ന പൂക്കളിൽ നിന്നുയരുന്ന സുഗന്ധം ചെറുതായി അവനെ മദിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ചധികം സമയം അതിനുള്ളിലൂടെ എന്തോ തേടി നടന്ന അവൻ അവസാനം അത് കണ്ടെത്തിയെന്ന പോലെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

നിലത്ത് പറ്റി കിടക്കുന്ന ഒരുതരം പുൽച്ചെടി!!. അതിൽ ഒരു കുട പോലെ വിടർന്നുനിൽക്കുന്ന വല്ലാത്തൊരു തരം ഭംഗിയുള്ള പൂക്കൾ !!. അത്രയും ചെറിയൊരു