രുധിരാഖ്യം -10 [ചെമ്പരത്തി ] 357

ഞാൻ ഇല്ലാതാക്കൂ…. തയ്യാറായിരുന്നോ…..പുലരുമ്പോൾ നെഞ്ചു പൊട്ടി കരയാൻ ആയി ഞാനൊരു സമ്മാനം നിങ്ങൾക്ക് ഒരുക്കിവെച്ചിട്ടുണ്ട്…..”

ചുവപ്പുരാശി പടർന്ന കണ്ണുകളോടെ ഗിരീഷിനെയും ഗൗരിയെയും മാറിമാറി നോക്കി വല്ലാത്തൊരു ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ ഏഥൻ താമസിച്ചിരുന്ന കളപ്പുരയ്ക്ക് നേരെ നടന്നു.

വലിയൊരു നിഴൽ തലയ്ക്കു മുകളിലൂടെ പറന്നു അകലുന്നത് കണ്ടു മുകളിലേക്ക് നോക്കിയ ഗിരീഷ്, കുറച്ച് മുകളിലായി മാവികക്കൊപ്പം പറക്കുന്ന വ്യാളിയെ കണ്ടു ഒരടി പിന്നോക്കം വച്ചു.

ഗിരീഷ് മുറ്റത്തുനിന്ന് തിരികെ കയറുന്നതിനു മുന്നേ തന്നെ കുറച്ച് അകലെ ആയി സ്ഥിതി ചെയ്തിരുന്ന കളപ്പുരയിലേക്ക് മാവികയുടെ വാൾമുനയിൽ നിന്ന് അഗ്നി പടർന്ന് കയറി.  കണ്ണുചിമ്മുന്ന നേരം കൊണ്ട് കളപ്പുരയെ ആ അഗ്നി വിഴുങ്ങി.

കളപ്പുരയുടെ മുറ്റത്ത്  ആളിപ്പടരുന്ന അഗ്നിയിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്ന മാവികയുടെ മിഴികൾക്ക് ആ അഗ്നിയേക്കാൾ ചുവപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു.

****************

വനത്തിനുള്ളിലെ ഇരുളിൽനിന്ന് ഏതൊക്കെയോ അപകടകാരികളായ വന്യമൃഗങ്ങളുടെ അലർച്ച ചെവിയിലേക്ക് എത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതൊന്നും ഏഥനെയും ഇന്ദുവിനെയും ഒരല്പം പോലും പിന്നോട്ടേക്ക് വലിച്ചില്ല.

കുറേക്കൂടി മുന്നോട്ടേക്ക് പോയതോടെ ഇരുവശത്തും ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന ചെങ്കുത്തായ പാറകളുടെ ഇടയിലൂടെ പതഞ്ഞ് ആണ് നദി ഒഴുകി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നത്.

വെള്ളം കുത്തിയൊലിച്ച് വീണുകൊണ്ടിരുന്നു ഭാഗം ഒരു തടാകം പോലെ ആയിരുന്നു. അതിനു സമീപത്തായി അതിവിശാലമായ പാറക്കെട്ട് ഉയർന്ന് നിന്നു. അതിനപ്പുറത്ത് മരങ്ങൾ ഇടതൂർന്നു