രുധിരാഖ്യം -10 [ചെമ്പരത്തി ] 356

എന്നാൽ അതൊന്നും അറിയാതെന്നവണ്ണം ഇന്ദു ഏഥന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് തന്റെ മുഖം ചേർത്തുവെച്ചവന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പിന് കാതോർത്തു.

“ഇന്ദു……..!!! ”

ശബ്ദം കുറച്ച് നീട്ടിവിളിച്ചു കൊണ്ട് അവളെ തന്നിൽനിന്ന് വേർപെടുത്താൻ അവൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവളുടെ പിടുത്തം ഒന്നുകൂടി മുറുകിയതേയുള്ളൂ.!

“ഇന്ദു…..”

വീണ്ടും വിളിച്ച അവന്റ ശബ്ദം വല്ലാതെ മുറുകി ഇരുന്നെങ്കിലും ഇന്ദു അതൊന്നും അറിഞ്ഞതേയില്ല. അവളുടെ നിറഞ്ഞൊഴുകിയ കണ്ണുകൾ ഏഥന്റെ നെഞ്ചിൽ പടർന്നിരുന്ന നനവിനു കൂട്ടായി മാറി.

വീണ്ടും അല്പസമയം കൂടി അവളെ അങ്ങനെ തന്നെ നിൽക്കാൻ അവൻ വിട്ടു കൊടുത്തെങ്കിലും അവൾക്ക് മാറ്റമൊന്നും ഉണ്ടാകുന്നില്ല എന്ന് കണ്ടതോടെ ഇത്തിരി അധികം ബലം പിടിച്ചു തന്നെ അവളെ അവൻ തന്നിൽ നിന്ന് അകറ്റി നീക്കി നിർത്തി.

തന്നെ തന്നെ ഉറ്റു നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവം എന്താണെന്ന് വേർതിരിച്ചറിയുവാൻ അവന് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.

ചുണ്ടുകളിൽ വിതുമ്പലും ചിരിയും എല്ലാം മാറി മാറി വരുമ്പോഴും അവളുടെ കണ്ണുകൾ അവന്റെ മുഖത്തുനിന്ന് അല്പംപോലും മാറിയിരുന്നില്ല.!!

ഇതെല്ലാം കാണുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവളോട് തിരികെ ഒന്നും ചോദിക്കാതെ മണലിലേക്ക് ഇരുന്ന ഏഥൻ അവളെയും തന്റെ അടുത്ത് പിടിച്ചിരുത്തി.

അവന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ മുറുകെപ്പിടിച്ച് അവിടെത്തന്നെ ഇരിക്കാൻ ഇന്ദു ശ്രമിച്ചെങ്കിലും,അതിവിദഗ്ധമായി അവൻ തന്റെ കയ്യിലുള്ള അവളുടെ പിടുത്തം വിടുവിച്ചു.

പരിഭവത്തോടെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന അവളെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ