മാന്ത്രികലോകം 14 [Cyril] 2102

തെളിഞ്ഞു. പക്ഷേ അതിന്റെ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞ ഭയം മാത്രം പെട്ടന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായി.

“എന്റെ പൂര്‍ണ നിയന്ത്രണത്തിൽ ഇല്ലാത്ത എല്ലാറ്റിനെയും ഞാൻ വെറുക്കുന്നു, ഫ്രൻഷെർ…. ഞാൻ അനുവദിക്കാത്ത പലതും ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന നിന്നെയും ഞാൻ വെറുക്കുന്നു.” അവ്യവസ്ഥ-ശക്തിയുടെ സ്വരത്തില്‍ എന്നോടുള്ള വെറുപ്പ് കലര്‍ന്നിരുന്നു.

ഞാൻ അതിനെ കൗതുകത്തോടെ നോക്കി.

“അല്ലെങ്കിലും നിന്റെ സ്നേഹം പിടിച്ചുപറ്റാൻ എനിക്ക് ആഗ്രഹവും ഇല്ല…” ഞാനും വെറുപ്പോടെ പറഞ്ഞു.

പെട്ടന്ന് അവ്യവസ്ഥ-ശക്തി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.

“എന്റെ സൃഷ്ടി, ഫ്രൻഷെർ…..”

ഒരു ഗര്‍ജ്ജനം പോലെ അതിന്റെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി.

അവ്യവസ്ഥ-ശക്തിയുടെ ശബ്ദം എന്റെ ഉള്ളില്‍ പ്രകമ്പനം സൃഷ്ടിച്ചു.

“അവസാനം നി ആരാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ നിമിഷം നി സ്വമേധയാ എന്നിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ച് വന്നിരിക്കുന്നു….”

അതും പറഞ്ഞ് അവ്യവസ്ഥ-ശക്തി പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അതിന്റെ മുഖത്ത് വെറുപ്പ് പ്രകടമായിരുന്നു.

“ഞാൻ സ്വമേധയാ നിന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നതല്ല….”എന്റെ മുഖത്ത് പ്രത്യക്ഷമായ പുച്ഛം മറയ്ക്കാൻ പോലും ശ്രമിക്കാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. “നിന്നില്‍ ഞാൻ സൃഷ്ടിച്ച ബന്ധനം എന്റെ ആത്മാവിനെ നിന്നിലേക്ക് ശക്തമായി സ്വാധീനിച്ച് ആകര്‍ഷിച്ചു… പക്ഷേ ഞാൻ നിന്റെ മുന്നില്‍ ഓച്ഛാനിച്ചു നില്‍ക്കുമെന്ന് നി കരുതരുത്…. അതുപോലെ നിന്നെ ഞാൻ വിശ്വസിക്കും എന്നും കരുതരുത്… നീ എന്റെ സ്രഷ്ടാവ് ആയിരിക്കാം പക്ഷേ എന്നെ നി നിയന്ത്രിച്ച് എന്നെ നിന്റെ കാര്യപ്രാപ്തിക്ക് വേണ്ടി പ്രയോഗിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിനേ ഞാൻ വെറുക്കുന്നു… ”

എന്റെ പ്രതികരണം കേട്ട് അവ്യവസ്ഥ-ശക്തി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. കൗതുകം നിറഞ്ഞ അതിന്റെ മിഴികള്‍ എന്റെ മുഖത്ത് തറഞ്ഞു നിന്നു.

“നിന്റെ ഈ ചിന്താഗതി ഒരിക്കലും എന്നെ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തുന്നില്ല, ഫ്രൻഷെർ.  നമ്മൾ അവ്യവസ്ഥ ശക്തി എന്താണെന്ന് ഇപ്പോൾ മനസ്സിലായില്ലേ…? ആരും നമ്മെ നിയന്ത്രിക്കുന്നത് നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല…. നമുക്ക് മുകളില്‍ വളരുന്നതും ഉയരുന്നതും അംഗീകരിക്കാന്‍ കഴിയില്ല…. നിന്റെ സ്വന്തം പിതാവായ എന്റെ മുന്നില്‍ പോലും നിനക്ക് ഓച്ഛാനിച്ചു നിൽക്കാൻ നിന്നില്‍ ഉള്ള അവ്യവസ്ഥ-ശക്തി അനുവദിക്കാത്ത പക്ഷം, അവ്യവസ്ഥ-ശക്തി എന്ന ശക്തി രൂപമായ ഞാൻ എല്ലാറ്റിനും മുകളില്‍ നിലച്ചു നില്‍ക്കണം എന്നത് എന്റെ ധാര്‍മ്മിക അവകാശം അല്ലേ…?” അവ്യവസ്ഥ-ശക്തി അതും പറഞ്ഞ് പിന്നെയും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.

“ശരിയാണ്, അത് നിന്റെ ധാര്‍മ്മിക അവകാശം തന്നെയാണ്… അതുപോലെ എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന നിന്നില്‍ നിന്നും രക്ഷ നേടുന്നത് എന്റെയും ധാര്‍മ്മിക അവകാശം തന്നെയാണ്…” ഞാൻ തിരിച്ചടിച്ചു.

ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഗൗരവമായി എടുക്കാത്ത പോലെ അവ്യവസ്ഥ-ശക്തി എന്നെ നോക്കി.

“നിന്റെയും മറ്റുള്ള ശക്തികളുടെയും അവകാശത്തിന് ഞാൻ ഒരു വിലയും കൽപ്പിക്കുന്നില്ല. എന്റെ സൃഷ്ടിയായ നിനക്ക് ഞാൻ അനുവദിക്കുന്ന അവകാശം മാത്രമേ പാടുള്ളു. സത്യത്തിൽ അവ്യവസ്ഥ-ശക്തി എന്ന എനിക്ക് ധാര്‍മികതയും ഇല്ല നിയമങ്ങളും ഇല്ല. എന്റെ ആവശ്യങ്ങളും എന്റെ നേട്ടത്തിനും ഒഴികെ മറ്റൊന്നും പ്രാധാന്യം അര്‍ഹിക്കുന്നില്ല, ഫ്രൻഷെർ.” കാഠിന്യം നിറഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍ അവ്യവസ്ഥ-ശക്തി പറഞ്ഞു.

ഞാൻ അതിനെ തുറിച്ചു നോക്കി.