ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി 5 [Hope] 670

“ഏട്ടാ… ഏട്ടാ എഴുന്നേക്ക് എന്തൊരു ഉറക്കാ ഇത്….

വാ അവര് അകത്തേക്ക് വിളിക്കുന്നു…..”

 

കാറിന്റെ ചില്ലിലെ ശക്തമായ ഇടി കേട്ടാണ് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത് പഴയതൊക്കെ ചിന്തിച്ചു കിടന്നുറങ്ങി പോയതുകൊണ്ട്

ഉറക്കമെഴുന്നേറ്റു വെളിവുപിടിച്ചു വരാൻ കുറച്ചു സമയമെടുത്തു…..

കാറിനു പുറത്തിറങ്ങി ഒന്നു ചുറ്റും നോക്കി ഒരിക്കൽ അപമാനിതനായി അവളുടെ കൈയും പിടിച്ചിറങ്ങിയ അവളുടെ വീടിനകത്തേക്കു അവളുടെ അതെ കൈയും പിടിച്ചു നടക്കുമ്പോ എന്റെ ഹൃദയം നന്നായിട്ടിടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

അന്നു നടന്നതെല്ലാം ഒരു മിന്നായം പോലെ എന്റെ മുന്നിലൂടെ മാഞ്ഞു പോയി….

 

ആ വലിയ വീടിനകത്തേക്കു കയറണോ വേണ്ടയോ എന്നു ചിന്തിച്ചു നിൽക്കുമ്പോ

അവളുടെ അമ്മ എന്നെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു…..

 

പുറമെ തൂവിയിരുന്ന പുഞ്ചിരിയുടെ ഉള്ളിലെവിടെയോ മുൻപ് പറഞ്ഞതിന്റെയും ചെയ്തതിന്റെയുമൊക്കെ കുറ്റബോധം നിറഞ്ഞിരുന്നതായി എനിക്കു തോന്നി…. അല്ല അതായിരുന്നു സത്യം….

 

ഒരു ടേബിളിനു ചുറ്റുമായി നിരത്തിയിട്ടിരുന്ന സോഫയിലായി ഞാനിരുന്നപ്പോ അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും എനിക്കെതിരായി വന്നിരുന്നു…..

 

“…. പളനിക്കു പോയി വന്നതല്ലേ

നിങ്ങളെന്തേലും കഴിച്ചായിരുന്നോ???…. ”

 

“…. വരുന്ന വഴി കഴിച്ചു പിന്നെ വീട്ടിലെത്തി നേരെ ഇങ്ങോട്ടു വരുവായിരുന്നു….”

 

അവളുടെ അമ്മയുടെ ചോദ്യം വരുമ്പോഴും അവള് ആ വീടൊന്നാകെ വീക്ഷിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു അതുകൊണ്ട് ഞാനായിരുന്നു ഉത്തരം കൊടുത്തത്….

 

“….എന്നാ ഭക്ഷണം എടുക്കട്ടെ മോനെ….”

 

“… ആം എടുത്തോ അമ്മേ…”

 

സ്നേഹത്തോടെയുള്ള ആ ചോദ്യത്തിനെ എനിക്കു നിരസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല….

കൂടെ എന്റെ അമ്മേ എന്നുള്ള വിളിയിൽ അവള് അത്ഭുതപ്പെട്ടതായി അവളുടെ കണ്ണ് മിഴിച്ചുള്ള നോട്ടത്തിൽ നിന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി….

 

പെട്ടെന്നു തന്നെ അവളുടമ്മ ഭക്ഷണം കൊണ്ടുവന്നു വെച്ചു….

മൂന്നു ചപ്പാത്തിയും വെജിറ്റബിൾ കറിയും….