ഭ്രാന്തിക്കുട്ടി 5 [Hope] 670

അടഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ പ്രയാസപ്പെട്ടവൾ ചോദിക്കുമ്പോ അവളുടെ കണ്ണിലെന്ന പോലെ എന്റെ കണ്ണും നിറഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു……

“….. സോറി…. ആശിച്ചതും കൈയിൽ വന്നപ്പോ ഉപേക്ഷിച്ചതുമെല്ലാം ഞാനായിരുന്നു…. പക്ഷെ നീ ഈ ലോകത്തീന്നു പോയെന്നു കോട്ടപ്പോഴാ ഞാൻ ഉപേക്ഷിച്ചതിന്റെ വിലയെനിക്ക് മനസ്സിലായത് അപ്പോഴാ എന്റെയുള്ളിൽ നിന്നോടെന്തോരം ഇഷ്ടമുണ്ടായിരുന്നുന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായെ….ഇനീം ഇനീമെനിക്കു വയ്യ നിന്നെ നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ

നീ എന്നോട് ചോദിച്ചില്ലേ എനിക്കു നിന്നെ ഇനിയും സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റുമോന്ന് പറ്റും എനിക്കു ജീവനുള്ള കാലത്തോളം……”

“…. ഇതൊക്കെ തോന്നലാ…. സഹതാപത്തിന്റെയും കുറ്റബോധത്തിന്റെയും പുറത്തുള്ള വെറും തോന്നൽ….

കുറച്ചു കാലം കഴിയുമ്പോ അതൊക്കെ മാറും എല്ലാം പഴയതു പോലെയാകും….

അതുകൊണ്ട് വേണ്ട ഇവിടേം നമുക്കാ നിശബ്ദത മതി….”

“…. ഇത് വെറും സഹതാപത്തിന്റെ പുറത്ത് പറഞ്ഞതല്ല

എന്റെ ആഗ്രഹത്തിനു പുറത്തു പറഞ്ഞതാ….. അന്നു തന്നെ പറയാണോന്നുണ്ടായിരുന്നു

പക്ഷെ അത്രേം സങ്കടത്തിൽ നിക്കുന്ന തന്നെ എന്ത് പറഞ്ഞാശ്വസിപ്പീക്കുന്നറിയില്ലായിരുന്നെടോ ….”

അവളുടെ കാലിൽ കൈവെച്ചു ഞാനത് പറഞ്ഞപ്പോ

ദൈന്യതാ നിറഞ്ഞ മുഖത്തു തെളിഞ്ഞു വന്നയാ പുഞ്ചിരി മാത്രം മതിയായിരുന്നു അവളെന്റെ വാക്കുകളെ വിശ്വസിച്ചു എന്നെനിക്കു മനസ്സിലാക്കുവാൻ…..

പെട്ടെന്നവൾ കാലൊന്നനാക്കിയിട്ട് കൊച്ചുകുട്ടികൾ എടുക്കാൻ ആക്ഷൻ കാണിക്കുന്നത് പോലെ കൈ രണ്ടും മുന്നോട്ടാക്കി വെച്ചു….

ആദ്യത്തെമെനിക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും കെട്ടിപ്പിടിക്കാനുള്ള സിഗ്നലാണതെന്നു മനസ്സു പറഞ്ഞതും വാതിൽ പടിയിൽ ഞങ്ങളെയും നോക്കി നിന്ന ചേച്ചിയെയോ അവന്മാരെയോ കാര്യമാക്കാതെ ഞാനാ രണ്ട് കൈകൾക്കിടയിലേക്കു കേറി

അവളെ നേരെ ഇരുത്തിയാകെയൊന്നു കെട്ടിപിപ്പിടിച്ചു തീരെ ബലമില്ലാതെ പഞ്ഞി കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഒരു പാവക്കുട്ടിയെന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചതു പോലെയാനെനിക്കു തോന്നിയത്……അവളോട്‌ പറയാൻ ബാക്കി ഉണ്ടായിരുന്നതെല്ലാം ആ കരവലയത്തിനുള്ളിലിരുന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു….

കരഞ്ഞു…. പരസ്പരം കണ്ണീരോപ്പി……

വീണ്ടും ഒരു തവണ കൂടി മാപ്പു പറഞ്ഞു ഞാനെന്റെയുള്ളിളുണ്ടായിരുന്ന അവസാന തുള്ളി കുറ്റബോധത്തെ കൂടി മനസ്സിൽ നിന്നുമിറക്കി വെച്ചു…..

“….എന്നെ ശെരിക്കും ഇഷ്ടമാണെ ഇനിയെന്നെ പ്രാന്തിയെന്ന് വിളിക്കല്ലും, ഒറ്റയ്ക്ക് നടക്കുമ്പോ ഒരുമിച്ചു വന്നു നടക്കണം, വഴക്ക് പറയരുത് കളിയാക്കരുത് വേദനിപ്പിക്കരുത് പിന്നെ എന്റെ ചെറിയ ചെറിയ ആഗ്രഹങ്ങളൊക്കെ സാധിച്ചു തരണം….”

വളരെ നേർത്ത ശബ്‍ദത്തോടെ അവളു പറഞ്ഞ ആ ഓരോ കണ്ടിഷനുകൾക്കും ഞാനൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ തലയാട്ടി…..