ബെത്ലഹേമിലെ മഞ്ഞുകാലം ??? 2 (മനൂസ്) 2578

നടത്തിനിടയിൽ അവൾ ബാഗിൽ നിന്നും തങ്ങൾക്ക് കഴിക്കാൻ വാങ്ങിയ ദോശയുടെ പൊതിയെടുത്തു.അതിൽ നിന്നും മസാലക്കറി കവറോടെ എടുത്തു കൈയിൽ വച്ചതിനുശേഷം ദോശപ്പൊതി തിരികെ വച്ചു..

പിന്നീടവൾ കാലുകൾ ശരവേഗത്തിൽ മുന്നോട്ടെക്ക് പായിച്ചുകൊണ്ട് ഓടി.. ബിൻസിയുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ഈ പ്രവർത്തിയിൽ ഞെട്ടിയ ഇരുവരും അവളെ പിടിക്കാനായി മുന്നോട്ടെക്ക് പാഞ്ഞടുത്തു..

അര കിലോമീറ്ററോളം ഇടവഴിയെ ഓടിയ ബിൻസി തളർന്നെന്ന ഭാവത്തോടെ കാലുകളുടെ വേഗത അല്പം കുറച്ചപ്പോൾ, ഇരയെ തക്കത്തിനു കൈയ്യിൽ കിട്ടിയ വേട്ടക്കാരുടെ ശൗര്യത്തോടെ ഇരുവരും അവളുടെ അരികിലേക്ക് എത്തി അവളെ കടന്നുപിടിക്കാൻ ആഞ്ഞു..

പെട്ടെന്നവൾ ഓട്ടം നിർത്തി കിതച്ചുകൊണ്ടു ഇരുകൈകളും പിറകിൽ കെട്ടിക്കൊണ്ടു അവർക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.. അവളുടെ ആ പ്രവർത്തി ഓടിവന്ന ഇരുവരെയും ഒന്ന് അമ്പരപ്പിച്ചു..അവർ അവിടെ നിന്നു പരസ്പരം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി.അതിലൊരുവൻ ഉള്ളിലെ പകപ്പ് പുറത്തുകാട്ടാതെ അവളുടെ നേരെ നടന്നു ചെന്നു..

കിതക്കുന്ന അവളെ കടിച്ചു കുടയാനെന്നോണം എത്തിയ ഒരുവന്റെ മുഖത്തേക്ക് പൊടുന്നനെ ബിൻസി പിന്നിൽ കെട്ടിയ കൈയ്യിൽ വച്ചിരുന്ന കറിയുടെ കവർ തുറന്ന് എറിഞ്ഞു.. അങ്ങനെയൊരു നീക്കം ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാതിരുന്ന അവന് അവൾ നൽകിയ പാരിതോഷികം കണ്ണ് തുറന്നു സ്വീകരിക്കാൻ മാത്രമേ നിർവാഹമുണ്ടായിരുന്നുള്ളു..

എരിവോടു കൂടിയ ചൂട് കറി നൽകിയ സുഖസുഷുപ്തിയിൽ അവൻ നീറി പുകഞ്ഞുകൊണ്ട് തറയിലേക്ക് ഇരുന്നുപോയി.

ഇതുകണ്ട് പകച്ചുപോയെങ്കിലും കൂടെയുള്ളവൻ അവളുടെ മുടിത്തുമ്പിൽ കയറി പിടിച്ചു.. ഞൊടിയിടയിൽ അവൾ തന്റെ ഇരു കൈകളും അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്ന് കറി കൊണ്ട് ആ മുഖമാകെ ചായം പൂശി ചെയ്തു.

നീറ്റൽ സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ അവൻ മുടിയിലുള്ള പിടിവിട്ടുകൊണ്ട് കണ്ണ് പൊത്തി..

കണ്ണിലെ പുകച്ചിലു കൊണ്ടുള്ള ഇരുവരുടെയും രോദനം ബിൻസിക്ക് വല്ലാത്തൊരു ആത്മധൈര്യം നൽകി.താൻ തന്നെയാണോ ഇതൊക്കെ ചെയ്തത് എന്ന് അവൾ പോലും സംശയിച്ചു.

സ്വന്തം ജീവനും മാനത്തിനും വില കല്പിക്കുന്ന പെണ്ണ് അത് സംരക്ഷിക്കാൻ എന്തും ചെയ്യുമെന്ന തിരിച്ചറിവ് അനുഭവത്തിലൂടെ അവൾ സ്വയം തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു.. അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ആത്മാഭിമാനത്തിന്റെ ചെറു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.