പെയ്തൊഴിയാതെ ഭാഗം -3 (മാലാഖയുടെ കാമുകൻ) 1642

അച്ഛൻ തിണ്ണയിൽ വച്ചിരുന്ന ബെൽറ്റ് വലിച്ചെടുത്തു എന്നെ അടിച്ചു… ഒരു അടി കൊണ്ടു.. പക്ഷെ ഞാൻ അലറിക്കൊണ്ട് ഓടി ഗേറ്റ് കടന്നു..

അച്ഛനും അമ്മാവന്മാരും പുറകെ ഓടിവന്നു.. എന്റെ ഓട്ടം എത്തിനിന്നത് മാളുവിന്റെ വീട്ടിൽ ആണ്.. പൂക്കളത്തിൽ വീണുപോയ ഞാൻ ഉമ്മറത്ത് നിന്നിരുന്ന മാളുവിന്റെ കാലിൽ വീണു..

“പറ മാളു.. നീ കണ്ടതല്ലേ.. പറ മാളു ഞാൻ അവളെ ഉപദ്രവിക്കില്ല ന്നു…”

അലറിക്കരഞ്ഞു ഞാൻ… അവളുടെ കാലു പിടിച്ചു..

“ഇല്ല… നീ മോശാ.. ഞാൻ കണ്ടതാ.. അവളുടെ തുണി വലിച്ചു കീറിയെ.. നിക്ക് പേടിയാ നിന്നെ.. അമ്മേ.. അച്ഛാ ഓടിവായോ… “

അവൾ അലറിക്കൂവി… അത് കേട്ടുകൊണ്ട് ആണ് എന്റെ അച്ഛൻ പുറകിൽ വന്നത്..
പട്ടിയെ തല്ലും പോലെ എന്നെ നിലത്തിട്ട് ബെൽറ്റുകൊണ്ടു തല്ലി.. അതിന് ശേഷം എന്റെ ഒരു കയ്യിൽ പിടിച്ചുവലിച്ചു ഇഴച്ചു കൊണ്ടുപോയി.. മണ്ണിട്ട പാതയിൽകൂടെ..

എന്നെ ഗേറ്റിന് വെളിയിലിട്ടു.. നെഞ്ചിൽ ഒരു ചവിട്ട് കൂടെ കിട്ടി..

“പൊയ്ക്കോ നീ.. ഇനി ഈ വീട്ടിൽ നിനക്ക് സ്ഥാനം ഇല്ല.. ആരും ഇല്ലാത്ത ഒരു പെണ്ണിനെ ബലാൽക്കാരം ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ച നിന്നെപ്പോലെ ഒരു മകൻ ഇല്ലായെന്ന് ഞാൻ കരുതാം..”

തളർന്നു കിടന്ന എന്നെ അവിടെ ഇട്ടു അച്ഛൻ ഗേറ്റ് അടച്ചു… വീണ്ടും ബോധം മറഞ്ഞു..

ആരുടെയോ കരച്ചിൽ കേട്ടാണ് ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നത്.. ഇടത്തെ കണ്ണ് തുറക്കുന്നില്ലായിരുന്നു.. വായിൽ ഒക്കെ ചോര..

“ന്തിനാ കുട്ടി നീയത് ചെയ്തേ?”

ആരോ ചോദിച്ചു.. കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി.. അടുക്കളയുടെ പുറംഭാഗത്ത് എന്നെ കിടത്തിയിരിക്കുന്നു.. ആരാ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവന്നത് എന്നുപോലും അറിയില്ല..

അമ്മ അടുത്തുണ്ട്..

“അമ്മേ.. ദേവീ സത്യം.. ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തില്യ.. പഴുതാര കയറിപ്പോ ….ഇന്ദു പറയും അമ്മേ …”

ഞാൻ മെല്ലെ പറഞ്ഞു.. വായ അനക്കാൻ വയ്യ..

“വേണ്ട.. ഒന്നും പറയണ്ടനീ.. എവിടെക്കാചാ പൊക്കോ.. നിക്ക് കാണണ്ട നിന്നെ.. നി നിനക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു അമ്മ ഇല്ല്യ..”

ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു എന്നെ നോക്കാതെ അമ്മ അടുത്തുനിന്ന ദേവിചിറ്റയുടെ കൈപിടിച്ച് അകത്തേക്ക് വലിച്ചുകൊണ്ടുപോയത് ഞാൻ കണ്ടു..

മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.. അകെ മൊത്തം വേദന മാത്രം.. ഇനി ഈ വീട്ടിൽ സ്ഥാനം ഇല്ല.. എല്ലാവരും അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി..
ഇനി വയ്യ..

പറമ്പിന്റെ അരികത്ത് ഒരു പൊട്ടക്കിണർ ഉണ്ട്.. ഞാൻ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് നടന്നു.. അത് ലക്ഷ്യം ആക്കി.. കാലുകൾ ഉറക്കുന്നില്ല നിലത്ത്.. വീഴാൻപോകുന്നു..