പെയ്തൊഴിയാതെ ഭാഗം -3 (മാലാഖയുടെ കാമുകൻ) 1642

“ഡാ…!!”

ഒരു അലർച്ച കേട്ടു.. അതോടൊപ്പം നെഞ്ചിൽ തന്നെ ഒരു ചവിട്ട് കൊണ്ട് ഞാൻ തെറിച്ചുപോയി ഭിത്തിയിൽ അടിച്ചു നിലത്തുവീണു.. കയ്യിൽ നിന്നും പഴുതാരകൾ തെറിച്ചു എങ്ങോട്ടോ പോയി…

അടഞ്ഞുപോയ കണ്ണ് വലിച്ചു തുറന്നപ്പോൾ അച്ഛൻ എന്നെ നിലത്തിട്ട് ചവിട്ടുന്നതാണ് അറിഞ്ഞത്… പ്രതികരിക്കാൻ പോലും ആയില്ല.. പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു.. കഴിഞ്ഞില്ല.. വായിൽ ചോര…

അലറിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്ന ഇന്ദു എന്നെ നോക്കിയതും നിലത്തു വീണു കൈകാലുകൾ ഇട്ടു അടിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അവളുടെ കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞു വന്നു.. നാക്ക് വെളിയിൽ വന്നു.. അതോടെ എന്റെ ബോധം മറഞ്ഞു…

“ഒരു തുള്ളി വെള്ളം കൊടുത്തുപോകരുത് ഈ നാറിക്ക്…കൊല്ലും ഇന്ന് ഞാൻ അവനെ….”

അലറിക്കൊണ്ട് അച്ഛൻ അവളെ കോരിയെടുത്തു പുറത്തേക്ക് ഓടുന്നതും മാളു അതിന്റെ പുറകെ ഓടിയതും കതക് അടഞ്ഞതും ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ എന്നതുപോലെ കണ്ടു..

***

ഉണർന്നപ്പോൾ കൈകാലുകൾ അനക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.. ദേഹം മൊത്തം വേദന.. ഞരങ്ങിക്കൊണ്ടു ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്നു.. ആ റൂമിൽ തന്നെയാണ്..

“അമ്മേ…”

അറിയാതെ വിളിച്ചുപോയി.. കതക് തുറന്നു ദേവിചിറ്റ വന്നു..

“നീ അവളെ ഉപദ്രവിക്കാൻ നോക്കിയോ സച്ചൂട്ടാ?”

അവരുടെ സ്വരം കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ വേദന മറന്നു അവളെ നോക്കി… അമ്മ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് വാതിൽക്കൽ നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു..

“ഇല്ല… ഇല്ല…! മാളു കണ്ടതാ… അമ്മേ.. “

ഞാൻ മെല്ലെ പറഞ്ഞു…

“നുണയാൻ ആണ്.. കരച്ചിൽ കേട്ടാ ഞാൻ വന്നേ.. ഇവൻ അവളുടെ തുണി കീറണത് കണ്ണോണ്ട് കണ്ടതാ ഞാൻ.. ഈ റൂം അടഞ്ഞാ കിടന്നേ.. മനഃപൂർവാ…. !”

ആരോ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഒന്ന് ഞരങ്ങി.. സത്യം വിളിച്ചു പറയാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല.. സാക്ഷി മാളു ആണ്.. അവൾ കണ്ടിട്ടുണ്ടാകാം..

“സത്യം പറ സച്ചു….”

ദേവിചിറ്റ എന്നോട് ചോദിച്ചു.. ഞാനെന്തു പറഞ്ഞാലും ഇവർ വിശ്വസിക്കില്ല എന്നെനിക്ക് തോന്നി.. മാളു ആണ് ഏക ആശ്രയം…

ദേവിചിറ്റയെ തള്ളിമാറ്റി ഞാൻ മാളുവിനെ കാണണം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു വേദന മറന്നു ഇറങ്ങിയോടി… കാലുകൾ ഉറക്കുന്നില്ലായിരുന്നു പക്ഷെ ഓടി..

പുറകിൽ ദേവിചിറ്റയുടെ സ്വരം.. ഉമ്മറത്തു എത്തിയപ്പോൾ അച്ഛനും അമ്മാവന്മാരും..

“ആരാ ഇവനെ തുറന്നു വിട്ടെ?”