നിഴലായ് അരികെ -7 [ചെമ്പരത്തി] 328

“അങ്ങനെ ഉള്ളവരും വേണ്ടേ അമ്മേ……..” അവൾ പതിയെ മമ്മിയുടെ  കയ്യിൽ പിടിച്ചു ഉള്ളിലേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു… “ഒന്നും ആഗ്രഹിക്കാതെ മറ്റുള്ളവർക്ക് വേണ്ടി കഷ്ടപ്പെടുന്നവർ അപൂർവം ആണമ്മേ…..അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചില്ലെങ്കിലും, നിരാശപ്പെടുത്തേണ്ട……”

 

“ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലേ…….. അല്ലെങ്കിലും അവനെ പറഞ്ഞാൽ മോൾക്ക്‌ പിടിക്കില്ലല്ലോ….”

അമ്മ, ചെറുചിരിയോടെ ആര്യയോടായി പറഞ്ഞു.

കുറുമ്പോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചിട്ട്  അവൾ പതിയെ അകത്തേക്ക് നടന്നു.

ഫിലിപ്പും, വസുന്ദരാമ്മയും അവരെ അനുഗമിച്ചു….

 

 

 

 

രാവിലെ 6 മണിയായപ്പോഴേക്കും,  ഡോറിൽ മുട്ടുന്നത് കേട്ട് ദേഷ്യം വന്ന ആര്യ പതിയെ എണീറ്റു….

“എന്താന്റെ മമ്മി???? ഞാൻ ഇന്ന് കോളേജിൽ  പോകുന്നില്ലല്ലോ രാവിലെ തന്നെ വിളിച്ചെണീപ്പിക്കാൻ……”

 

എന്നിട്ടും ഡോറിലുള്ള മുട്ടൽ തുടർന്നതോടെ ആര്യ പതിയെ നടന്നെത്തി ഡോർ തുറന്നു.

അവിടെ കട്ടിളപ്പടിയുടെ ഭിത്തിയിൽ ചാരി, ഇടതു കയ്യിലിരുന്ന കോഫി കപ്പ്‌ ചുണ്ടോട് ചേർത്ത്  നന്ദൻ നിന്നിരുന്നു….

 

“ഗുഡ് മോർണിംഗ് അമ്മൂസെ….” പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നന്ദൻ വലതു കയ്യിലിരുന്ന കോഫി കപ്പ്‌ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി…

അവൾ നന്ദനെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കിയിട്ട്, ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിച്ചു ബെഡിലേക്കു മുടന്തി നടന്നു.

 

“സോറി ടീ അമ്മൂ…… ഇന്നലെ അർജന്റ് ആയിട്ട് പോകേണ്ടി വന്നത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ വരാതിരുന്നത്…..തിരിച്ചെത്തീപ്പൊ രാവിലെ 4മണി ആയി… അതുകൊണ്ടാണ്…. സോറി….”

 

അതിനും അവൾ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

“ഇതിപ്പോ എങ്ങനെ പരിഹരിക്കും എന്റെ ശിവനെ…….” മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ ഒന്നും കൂടി വിളിച്ചു..

“അമ്മൂസെ……”

 

“പോടാ……. നിനക്കിപ്പോ എനിക്ക് കല്യാണം ആലോചിക്കണം അല്ലെ…..??? നിന്റെ കല്യാണം നീ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ എന്നോട് ചോദിച്ചായിരുന്നോടാ മാക്രീ……”

 

“അപ്പൊ അതാണ് പ്രശ്നം…… പ്രിയയുടെ കാര്യം ഇവളോട്‌ ചോദിക്കാതെ ഫിക്സ് ചെയ്തതിന്റെ ദേഷ്യം… “മനസിലോര്ത്തുകൊണ്ട് അവൻ പറയാൻ തുടങ്ങി.. “അമ്മൂട്ടിയെ… അതുണ്ടല്ലോ അങ്ങനെ ഒരവസ്ഥയിൽ………”

 

“മിണ്ടണ്ട എന്നോട്…..എനിക്കൊന്നും കേൾക്കുകയും വേണ്ട……”ആര്യ രണ്ടു കൈ കൊണ്ടും ചെവി പൊത്തി….