നിഴലായ് അരികെ -7 [ചെമ്പരത്തി] 328

വേഗം റൂമിലിരുന്ന ഫസ്റ്റ്എയ്ഡ് ബോക്സ് പരിശോധിച്ച നന്ദൻ  കോപത്തോടെ ടേബിളിൽ ആഞ്ഞിടിച്ചു. പെട്ടന്ന് എന്തോ ഓർത്തപോലെ തന്റെ ഷെൽഫിൽ അടുക്കി വച്ചിരുന്ന കോട്ടന്റെ വെള്ളമുണ്ട് ഒന്നെടുത്തു വലിച്ചു കീറി, മുറിവിനു ചുറ്റും കെട്ടി.

നന്ദൻ നോക്കുമ്പോൾ ഇടതു ഉള്ളം കയ്യിൽ നിന്നും മാംസം ചീന്തിപ്പോയിരുന്നു…. രണ്ടു, സാമാന്യം വലിയ  കണ്ണാടി ചില്ലുകൾ വിരലുകൾക്കിടയിൽ കുത്തികയറിയിരുന്നു….. അവൻ അത് സൂക്ഷ്മതയോടെ വലിച്ചൂരി…

ആര്യ ഒന്ന് പിടഞ്ഞു….കടിച്ചുപിടിച്ചൊരു കരച്ചിൽ അവളിൽ നിന്നും പുറത്ത് ചാടി……

“അമ്മൂസ…… ഒന്നൂല്ലാട്ടോ……. നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാം….. “

നന്ദന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ അവളുടെ കയ്യിൽ വീണു പൊള്ളിച്ചു….

“നന്ദൂട്ടീ…….. മോൾ ഈ വെള്ളം കുടിച്ചേ……” അച്ഛൻ പതിയെ അവളെ താങ്ങി ഇരുത്തി,  കൊണ്ടുവന്ന വെള്ളം കുടിപ്പിച്ചു. ആ സമയം കൊണ്ട് നന്ദൻ അവളുടെ കൈ,  കീറിയ മുണ്ട് ഉപയോഗിച്ച് ചുറ്റിക്കെട്ടി…. ചെറിയ ഒരു കെട്ട്, അധികം മുറുക്കാതെ കൈത്തണ്ടയിലും…

“അമ്മൂ…. എണീറ്റെ നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാം…. “

“ങ്‌ഹും…….”അവൾ നിഷേധാർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.

“നിന്നോട്, അല്ലെങ്കിലും  പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കില്ലല്ലോ …. ” നന്ദൻ അവളുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു എണീപ്പിച്ചു….

എന്നാൽ വലത്തെക്കാല് നിലത്തു കുത്തിയ ആര്യ ഒരു കരച്ചിലോടെ വീണ്ടും സോഫയിലേക്കിരുന്നു……

“എന്താമ്മൂ…..?????”എന്നും ചോദിച്ചു മുന്നോട്ടാഞ്ഞ നന്ദൻ കണ്ടത് കീറിമുറിഞ്ഞ കാൽപ്പാദത്തിനടിയിൽ നിന്നും ചോര ഇറ്റ് വീഴുന്നതാണ്….

അവൻ പെട്ടന്ന് തന്നെ കാൽപ്പാദത്തിൽ കുത്തിക്കയറിയിരുന്ന ചില്ല് വലിച്ചൂരി തുണി ഉപയോഗിച്ച് മുറുക്കിക്കെട്ടി.

അപ്പോഴേക്കും മമ്മി എണീറ്റു വന്നു കൂടെ വസുന്ധരാമ്മയും…