ദക്ഷാർജ്ജുനം 16 [Smera lakshmi] 136

“വേദനയോടെ അത് നോക്കിനിൽക്കുന്ന ദക്ഷയുടെ മുഖത്തെ വിഷാദം തിരിച്ചറിഞ്ഞ അർജ്ജുനൻ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.”

ആയില്യംക്കാവിൽ വിളക്ക് വച്ചതിനു ശേഷം അനന്തൻ എല്ലാവരോടും വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി പൊയ്ക്കൊള്ളാൻ പറഞ്ഞു.

എല്ലാവരും തിരിച്ചു പോയി.

വസുന്ധരയും മഹാദേവനും അവിടെത്തന്നെ നിന്നു.

മുത്തശ്ശനെന്താ ഇവിടെത്തന്നെ നിൽക്കുന്നെ….നമുക്ക് വീട്ടിലേക്ക് കയറാം.

ഞാനിപ്പോൾ വരാം മഹാദേവാ….നിങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കൊള്ളു.
വസു ഇവിടെ നിൽക്കട്ടെ.
ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ച് വരാം.

ശരി മുത്തശ്ശ….

അനുസരണയോടെ മഹാദേവൻ മക്കളുടെ പിറകെയായി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

കാവിൽ അനന്തനും വസുന്ധരയും മാത്രമായി.

“മുത്തശ്ശ….ഇത്രയും കാലം മുത്തശ്ശൻ എവിടെയായിരുന്നു?
ഒരുതവണപോലും മുത്തശ്ശൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നില്ലല്ലോ….മുത്തശ്ശനെ പ്രതീക്ഷിച്ച് ഇരിക്കാത്ത ഒരു ദിവസം പോലും എനിക്കുണ്ടായിട്ടില്ല.”

വസുന്ധര വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു.