ദക്ഷാർജ്ജുനം 16 [Smera lakshmi] 135

“ഇതെല്ലാം കണ്ട് നാഗത്തറയിലെ കൽവിളക്കിൽ ചുറ്റിപിണഞ്ഞു കിടന്ന കുഞ്ഞൻ നാഗം തന്റെ കുഞ്ഞു ഫണം ഉയർത്തി ദക്ഷയെ ഒന്നു നോക്കി.”

????????????????????????

“ഈ സമയം അനന്തന്റെ ആഗമനം മനസ്സിലായ വേദവർമ്മന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി കളിയാടി.”

പുഞ്ചിരിതൂകുന്ന അമ്മാവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കാരണമറിയാതെ ഉണ്ണി നിന്നു.

“ഈശ്വരമംഗലത്തെ അനന്തനാരായണൻ തിരിച്ചെത്തിയിരിക്കുന്നു.
നാളെ അതിരാവിലെ തന്നെ ഇവിടേയ്ക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കാം.”

ഉണ്ണിയെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വേദവർമ്മൻ പറഞ്ഞു.

“പിറ്റേന്ന് അതിരാവിലെ തന്നെ അനന്തനാരായണൻ ചൊവ്വൂരില്ലത്തിന്റെ പടിപ്പുര കയറി വേദവർമ്മനരികിലെത്തി”

“വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം തന്റെ പ്രിയസുഹൃത്തിനെ കണ്ടമാത്രയിൽ വേദവർമ്മൻ സ്വന്തം അവശതകൾ മറന്ന് ഇരിപ്പിടത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് അനന്തനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
രണ്ടുപേരുടെയും മിഴികൾ ഈറനണിഞ്ഞു.’

” എന്റരികിൽ നീ
കൃത്യസമയത്തുതന്നെ എത്തിച്ചേരുമെന്നു എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.”

“ആയില്യംക്കാവിൽ വിളക്കു വയ്ക്കുന്ന ദിനത്തിൽ നിന്റെ സാമിപ്യം അവിടെ ആവശ്യമായിരുന്നു.”

വേദവർമ്മൻ അതിയായ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.