തിരുഗണിക-2 [Harshan] 3797

“ ഓം നമോ ഭഗവതേ മുഖദൃഷ്ടികെട്ടി

വാക്കും നാക്കും നോക്കും കെട്ടി

നാവേറ് പെട്ടതും കണ്ണേറ് പെട്ടതും

കയ്യേറു പെട്ടതും എല്ലാമേ കെട്ടി

ഇച്ചൊന്നകെട്ടെല്ലാം കെട്ടിപ്പൂട്ടിയൊടുക്കി

വിട്ടകന്നു

എണ്ണെട്ടു അറുപത്തിനാല് വാര

മാറിപ്പോക ഉടയതെ സ്വാഹാ  “

ശതരൂപയുടെ ദേഹമാകെ മന്ത്രം ചൊല്ലിയുഴിഞ്ഞു കത്തുന്ന തീയിലേക്ക് കതിരവ൯ മുത്തപ്പ൯ കൊല്ലിമുളകുകൂട്ടം തട്ടി.തീയിൽ പെട്ട കൊല്ലിമുളക് പുകഞ്ഞു കത്തിയപ്പോളും  മണമടിച്ചതുമില്ല ഒരാളും ചുമച്ചതുമില്ല  ആരുടെയൊട്ടു കണ്ണെരിഞ്ഞതുമില്ല.

“കണ്ടില്ലേ അച്ചിപെണ്ണേ,,

പെണ്ണായിപിറന്നയിവളുടെ  ദേഹമാകെ കണ്ണേറും നാവേറും കയ്യേറും മാത്രല്ലാ,,

ഇവളുടെ മേൽ കൂടോത്രവും ആരൊക്കെയോ ചെയ്തു കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട്

അതാ ഇവളുടെ ഉറക്കപ്പാച്ചിലും നടുക്കകരച്ചിലും ,, ഒന്നല്ല അച്ചിപെണ്ണേ,,,,ഒന്നുക്ക് മേൽ പത്തുക്കു താഴെയുണ്ട് കൂടോത്രം,,,നിന്റെ വീടിനു ചുറ്റും നിന്നു തന്നെയാണ്,,കൂടിയ ബാധകളാ,,,ഞാനൊന്നു നോക്കട്ടെ”

മന്ത്രക്കാരൻ കതിരവൻ മുത്തപ്പൻ മുണ്ടു കേറ്റികുത്തി പലവട്ടം മന്ത്രംജപിച്ചു കൊല്ലിമുളകു പുകയ്ച്ചു ബാധകളയാൻ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും സാധിക്കാതെ പരാജിതനായി നിന്നു, തോളത്തു കിടന്ന തോർത്തു കൊണ്ട് മുഖത്തെയും കഴുത്തിലെയും വിയർപ്പൊപ്പി

“എന്നെകൊണ്ടാകില്ലയച്ചിപെണ്ണേ” എന്ന് പറഞ്ഞു.

“എന്റെ കതിരവൻ തമ്പാനെ ” എന്ന് വിളിച്ചു മൃണാളിനി കരഞ്ഞു.

“ആണും പെണ്ണുമായി ഇവളൊറ്റയെ എനിക്കുള്ളൂ ,,എന്റെ കുഞ്ഞിനെ കാക്കണേ തമ്പാനെ ” എന്ന് വിളിച്ചു ചൊല്ലി മൃണാളിനി തലതല്ലി കരഞ്ഞു

“കരയല്ലേ അച്ചിപെണ്ണേ ,,,

അവളുടെ കരച്ചിൽ കണ്ടു കതിരവൻ മുത്തപ്പനാകെ ധർമ്മസങ്കടത്തിലായി.

ഒടുവിൽ പതിനെട്ടാമത്‌ അടവ് പ്രയോഗിക്കാമെന്നു കതിരവൻ കരുതി.

“കരയല്ലേ അച്ചിപ്പെണ്ണേ,,,ഞാനൊന്നു കൂടെ നോക്കട്ടെ ” എന്ന് പറഞ്ഞയാൾ അപ്പുറത്തെ മുറിയിലേക്ക് പോയി

അല്പം കഴിഞ്ഞു കറുപ്പ് മുണ്ടിനാൽ കോണകം കെട്ടി കൈയിൽ മന്ത്രക്കെട്ടും മണികെട്ടിയ കാഞ്ഞിരവടിയും പോത്തി൯ തലയും കൊണ്ടയാൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു.

അത് വിളക്കിനു മുന്നിൽ വെച്ച് മന്ത്രം ജപിച്ചു

പോത്തിന്തലയും മണികെട്ടിയ വടിയും കൈയിൽ പിടിച്ചു ഉറഞ്ഞു തുള്ളികൊണ്ടു ശതരൂപയ്ക്ക് ചുറ്റും മന്ത്രജപത്താൽ വലംവെച്ചു.

ഒന്നരമണിക്കൂർ മന്ത്രം ചൊല്ലി സേവ നടത്തി.

പോത്തിന്തല കൊണ്ട് ശതരൂപയെ ഉഴിഞ്ഞു തീകുണ്ഡത്തിൽ കാണിച്ചു

അതിന് ശേഷം കൈപിടി കൊല്ലിമുളകും ഉപ്പും കടുകും അവളുടെ മുടിനാരും ചേർത്തു ഇടം കൈയിൽ പിടിച്ചു മന്ത്രം ജപിച്ചുകൊണ്ടവളുടെ ദേഹമാസകലം ഉഴിഞ്ഞു.