തിരുഗണിക-2 [Harshan] 3797

ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ തന്നെ ഹൃദയഗതിയേറി

ശ്വാസഗതി വേഗതയാർന്നു

അയാളുടെ കരുത്തുറ്റ ദേഹം കണ്ണിൽ പതിഞ്ഞപ്പോൾ ശതരൂപയുടെ യുള്ളിലെ പെണ്ണുണർന്നു  ദേഹമാകെ തുടിച്ചു  മാറിടങ്ങൾ കൂമ്പി ,അരക്കെട്ടിൽ വല്ലാത്ത തരിപ്പ് പടർന്നു ആർദ്രമായി .ആ യുവാവ് തന്നിലൊന്നു പടർന്നു കയറി തന്നെ അധീനതയിലാക്കി ഭോഗിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ എന്നവളുടെ മനം തുടിച്ചു.

“ഞാൻ ,,,ശിലാഭദ്രൻ,,,ഞാനാ ശതരൂപയെ ഇങ്ങോട്ട് ക്ഷണിച്ചു കൊണ്ട് വന്നത്” പുഞ്ചിരിയോടെ ശിലാഭദ്രൻ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ദൃഷ്ടി മാറ്റാതെ പറഞ്ഞു.

“കൃഷ്ണമല്ലം ശിലാഭദ്രൻ ” ശതരൂപ ഏതോ ഒരു മോഹവലയത്തിൽ അകപ്പെട്ട പോലെ അയാളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ഉരുവിട്ടു.

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ആ യുവാവ്  ശിരസ് കുലുക്കി മന്ദഹസിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

“കൃഷ്ണമല്ലം ശിലാഭദ്രന്റെ മാളികയിലേക്ക് സ്വാഗതം ശതരൂപേ ”

എന്ന് പറഞ്ഞയാൾ അവളുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചിരുന്ന ട്രങ്ക് പെട്ടി വാങ്ങി അടുത്തുള്ള മേശയിൽ വെച്ചിട്ട് അവളെ കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയി മെത്തയിൽ ഇരുത്തി.

അപ്പോളാണ് ശതരൂപ അയാളുടെ ഇടത്തെ തോളിൽ പച്ചകുത്തിയിരുന്ന ഒരു നാഗഫണം കണ്ടത്. അവളതിൽ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം നോക്കിയിരുന്നു.

അയാൾ മേശയിൽ ഇരുന്ന ഫ്ലാസ്കിൽ നിന്നും കാപ്പി പകർന്നു അവൾക്കു നൽകിയവൾക്കരികിലായിയിരുന്നു.

“ഒത്തിരി ദൂരം യാത്ര ചെയ്തു വന്നതല്ലേ ,,ഇത് കുടിക്കൂ ” പുഞ്ചിരിയോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു

അവളതു വാങ്ങികുടിക്കാൻ ആരംഭിച്ചു.

അവൾ അത് കുടിച്ചു തീരുന്നത് വരെ അയാൾ ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല.

“എന്റെ ചിത്രം എങ്ങനെയാണ് വരഞ്ഞത് , എന്നെ മുൻപ് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ , ഞാനെന്തായാലൂം കണ്ടതായി ഓർക്കുന്നില്ലല്ലോ?” ശതരൂപ ആകാംഷയോടെ തിരക്കി.

ശിലാഭദ്രൻ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു

“ഇല്ല ,,കണ്ടിട്ടില്ല,,,പക്ഷെ എനിക്കറിയാം തുളുവച്ചി മൃണാളിനിയുടെ മകൾ ശതരൂപ, തിരുഗണികയാകുമെന്നു ശപഥം ചെയ്തിരിക്കുന്നു , ത്രിഭുവനേശിയവ്വയ്ക്കല്ലാതെ മറ്റാർക്കും ഇതുവരെ സാധിക്കാത്ത പാശോപരിമഥനം വിജയകരമായി നിർവ്വഹിച്ചു ശരിയല്ലേ ”

അത്ഭുതത്തോടെ ശതരൂപ അയാളുടെ മുഖത്തു നിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ ഇരുന്നു.

അത് മാത്രവുമല്ല ഒരുപാട് ധനം നേടണമെന്നും ധനത്തിലൂടെ ഈ ലോകത്ത് എന്തെല്ലാം സുഖങ്ങൾ ലഭ്യമാണോ അതെല്ലാം  നേടിയെടുക്കണമെന്നും ശതരൂപയാഗ്രഹിക്കുന്നു, പക്ഷെ നിർഭാഗ്യവശാൽ മൃണാളിനിയുടെ ഭർത്താവ് ഉത്തമ പുരുഷ൯ ഇതുവരെ ശതരൂപ ഉണ്ടാക്കിയതൊക്കെ മോഷ്ടിച്ച് കൊണ്ട് പോയി,,,അല്ലെ ”

“ഇതൊക്കെ ,,,എങ്ങനെയാണറിഞ്ഞത്, ദല്ലാൾ മാമൻ പറഞ്ഞതാണോ?”

“കൃഷ്ണപുരം ശിലാഭദ്രനല്ലേ ഞാൻ ,,എല്ലാം ഞാനറിയും”