തിരുഗണിക-2 [Harshan] 3797

കാടിന് നടുവിൽ ഒരു വലിയ ബംഗ്ളാവ്.

രണ്ടാൾ പൊക്കത്തിൽ ഭീമാകാരമായ ഇരുമ്പു ഗേറ്റ് അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നു.

ദല്ലാൾ സുന്ദരപാണ്ട്യൻ കാറിന്റെ ഹോൺ മുഴക്കി.

പലവട്ടം ഹോണടിച്ചപ്പോൾ ഉള്ളിൽ നിന്നും കമ്പിളി പുതച്ചു കൂനിയ ഒരു രൂപം കൈയ്യിലൊരു റാന്തലുമായി ഓടിവന്നു ഗേറ്റ് സാക്ഷയൂരി മലർക്കെ തുറന്നു.

ദല്ലാൾ സുന്ദരപാണ്ട്യൻ  കാർ ഉള്ളിലേക്ക് ഓടിച്ചു കയറ്റി.

കാറിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങി ഒപ്പം ശതരൂപയെയും പുറത്തേക്കു ഇറക്കി.

നല്ല തണുപ്പുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ ശതരൂപ തന്റെ ചേല കൊണ്ട് പുതച്ചിരുന്നു.

അന്നേരം ഗേറ്റ് ചാരി കൂനിയ ആൾ റാന്തലും പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവർക്കു നേരെ നടന്ന് വന്നു.

അവരുടെ മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോൾ അയാൾ തലയിൽ നിന്നും കമ്പിളി മാറ്റി.

അയാൾ ശതരൂപയുടെ മുഖത്തേക്ക് സംശയത്തോടെ നോക്കി.

അയാളുടെ കുറുകിയ കണ്ണുകളും നരച്ച കൊമ്പൻ മീശയും കണ്ടപ്പോൾ ശതരൂപയ്ക്ക് ഭയം ജനിച്ചു.

“വെള്ളയ്യാ,,,ശിന്നവ൪ പറഞ്ഞിട്ട് കൊണ്ടുവന്നതാണ് ഇവളെ , ശിന്നവർ എങ്കെ”

വൃദ്ധൻ ഇരുവരോടും പുറത്തു നില്ക്കാൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.

അൽപ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാളൊരു തുണി സഞ്ചിയുമായി വന്നു.

ആ സഞ്ചി , സുന്ദരപാണ്ട്യന് നൽകി

“നുവ്വു വെള്ളൂ ”

ഉള്ളിലുള്ള ശിന്നവൻ നോട്ടക്കാരൻ വെള്ളയ്യ കൈവശം ശതരൂപയെ കൊണ്ട് വന്നതിനു പ്രതിഫലമായി ദല്ലാളിനു പണം കൊടുത്തു തിരികെ പൊക്കോളാൻ പറഞ്ഞതാണ്.

അയാൾ തലയാട്ടി തിരിഞ്ഞപ്പോൾ ഭയത്തോടെ അയാളുടെ കൈയിൽ ശതരൂപ മുറുകെ പിടിച്ചു.

“ഞാനും വരുന്നു ദല്ലാൾ മാമാ എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു”

“പേടിക്കാതെ ശതരൂപേ ” അവളുടെ മുഖത്തെ ഭീതി കണ്ടു അയാൾ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

“ശിന്നവൻ ഉള്ളിലുണ്ട് , നിനക്കൊരു കുഴപ്പവു൦ വരില്ല  ,,അൻപതാം നാൾ   മാമൻ വരാം ” അവളുടെ കവിളിൽ തലോടി പറഞ്ഞു കൊണ്ട്  അവിടെ നിന്നും ആ തുണിസഞ്ചിയുമായി ദല്ലാൾ സുന്ദരപാണ്ട്യൻ    പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

നോട്ടക്കാരൻ വെള്ളയ്യൻ ശതരൂപയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു

“ഏയ് ,,,,മീരു നാതോ രണ്ടി ”

അവളോട് അയാളുടെ കൂടെ ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അയാൾ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു.

ഭയന്ന് വിറച്ചു കൊണ്ട് ശതരൂപയും അയാൾക്ക് പിന്നാലെ ചെന്നു