തിയോസ് അമൻ 3 [NVP] 269

“എന്താടാ അങ്ങനെ പറഞ്ഞു നിർത്തിയത് തന്റെ വീട്ടിൽ ആരൊക്കെ ഉണ്ട് അതൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ……”

ഞാൻ പെട്ടന്ന് പറഞ്ഞു നിർത്തുന്നത് കണ്ട് ടീച്ചർ ആണ് ചോദിച്ചത്.എന്തകൊണ്ടെന്ന് അറിയില്ല ആദ്യമായി അതിനെ കുറിച്ചു പറയാൻ ഞാൻ രണ്ടാമത് ഒന്ന് ആലോചിച്ചു .

രാഹുൽ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് അല്പം വിഷമതപടെ ആണ് ആ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോ നോക്കിയത് ഞാൻ അവന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേററ്റു.

“എനിക്ക് ആരും ഇല്ല ടീച്ചർ……”

ഞാൻ അത് പരമാവധി മുഖത്ത് ചിരി പരാതികൊണ്ടാണ് അതിനു മറുപടി നൽകിയത്.ടീച്ചർക്കു ആ ചോദ്യം വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് വിചാരിച്ചു കാണണം കാരണം ടീച്ചറുടെ മുഖ ഭാവം അത് കേട്ടപ്പോൾ വല്ലാതെ ആയി പോയിരുന്നു.

“സോറി….. അമ….”

“അതൊന്നും കുഴപ്പില്ല ടീച്ചറെ ഇതൊക്കെ എനിക്ക് പതിവാണ്.”

ടീച്ചർ എന്നോട് സോറി പറയാൻ തുനിഞ്ഞതും അതിനിടയിൽ കേറി ഞാൻ ടീച്ചറോടായി പറഞ്ഞു.ടീച്ചർ അതിനു മറുപടി ആയി ഒരു മങ്ങിയ ചിരി ആണ് നൽകിയത്. ക്ലാസ്സിൽ ചിലരുടെ മുഖത്ത് എന്നോടുള്ള സഹതാപം കാണാമായിരുന്നു. ഞാൻ അതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ അവിടെ ഇരുന്നു. അനസും രാഹുലും എന്നെ നോക്കി ഇരിക്കേണ് ഞാൻ അവന്മാരോടും ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ശരിക്കും എന്റെ ചിന്ത അവൾക്കു എന്നെ മനസിലായി കാണുമോ എന്നായിരുന്നു ഇല്ലെങ്കിൽ രക്ഷപെട്ടു.എന്തായാലും അവളെ പിന്നെ ഞാൻ നോക്കാൻ നിന്നില്ല.ആദ്യ ദിവസം ആയതുകൊണ്ട് ക്ലാസ്സ്‌ ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല.അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഉച്ചക്ക് ക്ലാസ്സ്‌ വിട്ടു.

അങ്ങനെ അവളുടെ കണ്ണിൽ പെടാതെ പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. പക്ഷെ കേറിച്ചെന്ന് കൊടുത്തത് അൽവിന്റെ മുന്നിലാണ് അവൻ എന്നെയും കാത്തു നിക്കുകയായിരുന്നു.അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ കുറച്ചു നേരം സംസാരിച്ചു നിന്നു. ആള് കാണുന്ന പോപ്പ് അല്ല പണത്തിന്റെ ഒരു അഹങ്കാരവും ഇല്ല ഇഷ്ടപെട്ടാൽ സ്നേഹം കൊണ്ട് പൊതിയുന്നപോലെ ഒരു പ്രാകൃതമാണ് അവന്റേത് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.

“മനു എനിക്ക് നിന്റെലു ഇഷ്ടമായ സ്വഭാവം ആരുടേയും സഹതാപതാപം നീ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല എന്നതാണ്.”