ആ രാത്രിയിൽ 4 [പ്രൊഫസർ ബ്രോ] 264

നേരം ഇരുട്ടിയിട്ടും ദേവൻ ഗംഗയുടെ വണ്ടിക്കായുള്ള തേടൽ അവസാനിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല,ഗംഗയും അവന്റെ ഒപ്പം ആ വണ്ടിയിൽ തന്നെ ഉണ്ടെങ്കിലും അവർ തമ്മിൽ ഉള്ള സംസാരം അവസാനിച്ചിരുന്നു,ദേവന് സംശയം തോന്നിയ സ്ഥലങ്ങളിൽ എല്ലാം അവർ പോയി അന്വേഷിച്ചു എങ്കിലും നിരാശയായിരുന്നു ഫലം

“സർ… എന്നെ വീട്ടിൽ വിടാമോ…”

ഗംഗയുടെ സ്വരം മയമുള്ളതായിരുന്നു, അതിൽ ദേവനോടുള്ള ദേഷ്യം തീരെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, ഗംഗയുടെ ഓരോ സമയങ്ങളിലും ഉള്ള മാറ്റം ദേവൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു

ആദ്യം സ്റ്റേഷനിൽ വച്ച് തന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ആ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്ന ദേഷ്യം, പിന്നെ വണ്ടിയിൽ വച്ചുള്ള സൗമ്യമായ പെരുമാറ്റം, കയ്യിൽ പിടിച്ചപ്പോൾ ദേഷ്യപ്പെട്ടതും പിന്നെ സോറി പറഞ്ഞതും എല്ലാം കൂടി ഓർക്കുമ്പോൾ ദേവന് ഗംഗയുടെ സ്വഭാവം ഒന്നും തന്നെ മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല

“സർ… എന്നെ വീട്ടിൽ വിടാമോ എന്ന്… ഇല്ലെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും ഓട്ടോ സ്റ്റാൻഡിൽ വിട്ടാലും മതി”

“തന്നെ ഞാൻ വീട്ടിൽ വിടാം…സോറി തന്റെ വണ്ടി കണ്ടുപിടിച്ചു തരാൻ എനിക്ക് പറ്റിയില്ല…”

“ഹ്മ്മ്…”

ദേവനുള്ള മറുപടി ഒരു മൂളലിൽ അവസാനിപ്പിച്ച് അവൾ വീണ്ടും തന്റെ കണ്ണുകളെ പുറത്തെ കാഴ്ചകളിലേക്ക് നീട്ടി

ദേവൻ ബൊലേറോ ഗംഗയുടെ വീടിനു മുന്നിൽ നിർത്തി, ഇരുട്ട് മൂടിക്കിടന്ന ആ വീട് ഒരു പ്രേതാലയം പോലെ തോന്നിച്ചു,

പാസഞ്ചർ സീറ്റിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ ഗംഗ ജീപ്പിനെ ചുറ്റി തന്റെ വീടിന്റെ ഗെയ്റ്റിനരികിലേക്ക് നടന്നു, ഗേറ്റിൽ കൈ പിടിച്ച അവൾ അത് തുറക്കാതെ ഒരു നിമിഷം നിന്നു, പിന്നെ എന്തോ ആലോചിച്ചുറപ്പിച്ചു ദേവനെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു തുടങ്ങി

“സർ… ഞാൻ പറഞ്ഞത് സാറിനു വിഷമമായി എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി, ഞാൻ എന്റെ മനസ്സിൽ തോന്നുന്നത് എന്താണോ അതപ്പോ തന്നെ ആരുടെ മുഖത്തു നോക്കിയാണെങ്കിലും പറയും… സാറിനു ദേഷ്യം ഒന്നും തോന്നേണ്ട…”