ആദിഗൗരി 2 [VECTOR] 352

“ഒന്ന് പോടി…. വന്ന അന്ന് മുതൽ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങിയതാലോ… പിന്നേ… നിന്നെ സഹിക്കുന്നതിലും ഭേദം അതായിരുന്നു.”

 

ഛെ….ഇന്നലത്തേപോലെ ഒരു ഇമോഷണൽ അറ്റാക്ക് ചെയ്യാന്നു വച്ചപ്പോൾ ചെക്കൻ കേറി ഗോൾ അടിച്ചല്ലോ…..

 

“ഡീ ഉണ്ടകണ്ണി…നാളെ ഇൗ ബെഡിൽ ഞാൻ കിടക്കും നോക്കിക്കോ….”

 

“ആ കാണാം.”

 

“ഓകെ.വൈയ്റ്റ് ആൻഡ് വാച്ച്”

 

പിറ്റേന്ന് പകൽ വല്യേ കുഴപ്പങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലാതെ പോയി…പക്ഷേ രാത്രി ഫൂഡ് കഴിച്ചിട്ട് ഓടാൻ നിന്നെ എന്നെ അമ്മയും ആദിയെ അച്ഛനും വിളിച്ചുകൊണ്ടുപോയീ….

 

അമ്മയോട് സംസാരിച്ച് ഞാൻ പോകാൻ നിന്നതും എതിരെ നിന്നും ആദി ഓടി വരുന്നുണ്ട്. ഞാനും വിട്ട് കൊടുത്തില്ല. ഞങ്ങള് രണ്ടാളും ഓടുന്നത് കണ്ട് വാ തുറന്നു നിൽക്കുകയാണ് അമ്മയും അച്ഛനും.

 

“ഏട്ടാ ഇൗ പിള്ളേരെന്താ ഇങ്ങിനെ….”

 

“ആ എനിക്കെങ്ങനെ അറിയാം”

 

“ഗൗരി ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെയാണ് ഏട്ടാ…അതാണ് ഇൗ വികൃതികൾ എല്ലാം…ഏട്ടന് അവളോട് വിരോധം വല്ലതും തൊന്നുണ്ടോ… ”

 

“എന്തിന്….ഇൗ രണ്ടു ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ അവളുടെ കളിച്ചിരികൾ വല്ലാണ്ടങ്ങ് ഇഷ്ടപെട്ടു”

 

“അവളുടെ ഇൗ പെരുമാറ്റം ആദിയേ പഴയ കാര്യങ്ങൾ മറക്കാൻ സഹായിക്കുന്നുണ്ട്. അല്ലേൽ കല്യാണത്തിന്റെ അന്ന് എല്ലാം തകർന്നിരുന്നത് പോലെ ആയേനെ…”

 

“എത്രയും പെട്ടന്ന് തന്നെ എല്ലാം കലങ്ങിതെളിഞ്ഞാൻ മതിയായിരുന്നു”

 

“അതൊക്കെ ശെരിയാകും. ഏട്ടൻ വരൂ നമുക്ക് കിടക്കാം.”