അസ്രേലിൻ്റെ പുത്രൻ 1 [FÜHRER] 495

ലൂസിഫറെ നിൻ്റെ ആരോപണങ്ങൾക്ക് ഒരു മറുപടിയേ എനിക്കു നൽകാനുള്ളൂ. നീ പറഞ്ഞത് മരണത്തിന്റെ നിയമാമാണ്.. സൃഷ്ടിയുടെ നിയമം മറ്റൊന്നാണ്. എല്ലാം ഒരുപോലെയാക്കി  ഒരിക്കലും സൃഷ്ടിക്കാന്‍ കഴിയില്ല. സൃഷ്ടിയുടെ ധര്‍മ്മം വ്യത്യസ്ഥമാണ്.  നീ വൃക്ഷങ്ങളെ കണ്ടിട്ടില്ലേ അവ ഒരു വിത്തില്‍ നിന്നു ഒരേ രീതിയില്‍ പൊട്ടി മുളയ്ക്കുന്നു.. പക്ഷെ ഓരോ വൃക്ഷങ്ങളുടെയും വളര്‍ച്ച വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

നിനക്കു ഞാന്‍ പറഞ്ഞതു മനസിലാക്കാനുള്ള വിവേകം ഉണ്ടായിരുന്നു.. എന്നിട്ടും നീ എനിക്കെതിരെ തിരിഞ്ഞു. ഒടുവിൽ നീ നിൻ്റെ സഹോദരനു നേരെ പടപുറപ്പാട് നടത്തി. ഇനി നിനക്ക് ഈ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ സ്ഥാനമില്ല.. ഇനി നിന്റെ ലോകം നരകമാണ്.. നീ പറഞ്ഞ നീതിയും ധര്‍മ്മവും അവിടെയാണു നടപ്പാക്കേണ്ടത്. ഇനി നിനക്ക് അവിടുത്തെ രാജാവായി കഴിയാം. ദൈവം സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു.

അപ്പാ അപ്പന്‍ എന്നോട് എന്തു പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് സന്തോഷമേയുള്ളൂ. പക്ഷെ അപ്പന്‍ ഒന്ന് ഓര്‍ക്കണം.. അപ്പന്‍ വിചാരിക്കാത്തതും ഈ ലോകത്തു നടക്കും.. അന്ന് അപ്പനെ എനിക്കു കാണണം… എന്നനെ ഇറക്കി വിട്ട ഈ സ്വര്‍ഗത്തില്‍വച്ചല്ല അപ്പന്‍ ഏറെ സ്‌നേഹിക്കുന്ന ഭൂമിയില്‍വച്ച്.. ലൂറിഫര്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.

ഇറങ്ങിപ്പോടാ സാത്താനേ… അപ്പന്‍ പറഞ്ഞതു നീ കേട്ടില്ലേ നിനക്ക് ഇനി ഇവിടെ സ്ഥാനമില്ല.. മൈക്കിള്‍ ലൂസിഫറിനു നേരെ ആക്രോശിച്ചു..

ഡാ മൈക്കിളേ നീ ഒന്നുകൂടി കേട്ടോ.. ആരൊക്കെ നിന്നെ പ്രാര്‍ഥിച്ചാലും നീ ആര്‍ക്കൊക്കേ കാവല്‍ നിന്നാലും തെറ്റു ചെയ്തവന്‍ എത്തുക എന്റെ അരികിലേക്കായിരിക്കും.. അവിടെ ആരെയും സംരക്ഷിക്കാന്‍ നിനക്കാവില്ല മൈക്കിളേ.. രോഷം കൊണ്ടു നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ലൂസിഫര്‍ മൈക്കിളിനെ നോക്കി..

നിന്നു ചിലക്കാണ്ട് ഇറങ്ങിപ്പോടാ.. ഇല്ലേ കഴുത്തിനു പിടിച്ചു ഞാന്‍ വെളിയില്‍ത്തള്ളും.. അത് എന്നെക്കൊണ്ടു ചെയ്യിക്കരുതു നീ.. മൈക്കിളിന്റെ വാക്കുകള്‍ കേട്ട ലൂസിഫര്‍ അവസാനമായി തന്റെ പിതാവിന്റെ മുഖത്തേക്കു നോക്കി… കണ്ണടച്ചു തുറക്കുന്ന വേഗത്തില്‍ ലൂസിഫര്‍ സ്വർഗത്തിൽ നിന്നു നരകത്തിന്റെ ഇരുട്ടിലേക്കു പതിച്ചു. അന്നാദ്യമായി ദൈവത്തിന്റെ കണ്ണുകള്‍ ദുഃഖത്താല്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകി.