അസ്രേലിൻ്റെ പുത്രൻ 1 [FÜHRER] 495

ഒടുവിൽ അവന്‍ തന്റെ പിതാവിനു നേരെ യുദ്ധ പ്രഖ്യാപനം നടത്തി. തൂവള്ള പ്രകാശം പരത്തുന്ന തന്റെ ചിറകു വിരിച്ച് അവന്‍ പിതാവിനു മുന്നില്‍ നിന്നു..

അതു കണ്ട മാലാഖക്കൂട്ടം അവിടേക്കു പാഞ്ഞെത്തി.

അപ്പാ.. അപ്പനീ സ്ഥാനത്തിരിക്കാന്‍ ഒരിക്കലും യോഗ്യനല്ല..അപ്പന്‍ ഒരു നല്ല ന്യായാധിപന്‍ അല്ല.. ഓരോ ജീവജാലങ്ങളും അപ്പന്റെ സൃഷ്ടിയായിട്ടും അപ്പന്‍ ഓരോരുത്തര്‍ക്കും ഓരോതരം നീതി നടപ്പാക്കുന്നു.. രോഗം വന്നു തന്റെ ജീവനു വേണ്ടി യാചിച്ച കുട്ടിയുടെയും അവൻ്റെ മാതാപിതാക്കളുടെയും പ്രാര്‍ഥന അപ്പന്‍ കേട്ടില്ല.  പകരം അപ്പൻ ജീവന്‍ സംരക്ഷിച്ചതു കള്ളനും കെള്ളക്കാരനുമായ ഒരുത്തനെെയായിരുന്നു. ഇതില്‍ എവിടാ അപ്പാ നീതിയും ന്യായവും. അവൻ സങ്കടത്തോടെ ഉറക്കെ ചോദിച്ചു. പക്ഷേ ദൈവം അവനു മറുപടി നൽകിയില്ല.

അപ്പന്‍ ഞങ്ങളിലും പക്ഷാപാതം കാണിച്ചിട്ടില്ലേ..  ഞങ്ങളെ അപ്പൻ സൃഷ്ടിച്ചത് ഒരേ സമയമായിരുന്നു. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ടു ഞങ്ങള്‍ ഇന്നി കാണുന്ന രൂപത്തില്‍ പിറന്നു വീണു. പക്ഷെ അപ്പന്‍  ഗബ്രീയേലിനെയും മൈക്കിളിനേയും റാഫേലിനെയും പോലെ അപ്പന്‍ മറ്റുള്ളവരെയും കാണാത്തതെന്ത്.. അവരും അപ്പന്റെ മക്കള്‍ തന്നെ അല്ലേ. ഇനിയും ഇതാവര്‍ത്തിക്കാന്‍ ഈ പറുദീസയുടെ രാജാവായിരിക്കാന്‍ അപ്പനെ  ഞാന്‍ സമ്മതിക്കില്ല.. ലൂസിഫര്‍ തന്റെ പിതാവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.  അവൻ പലതും തീരുമാനിച്ചുറപ്പിരുന്നു.

ഛീ നിര്‍ത്തെടാ നിന്റെ പ്രസംഗം.. അപ്പന്റെ മുന്നില്‍ വന്ന് ഇത്രേം പറയാന്‍ നീ വളര്‍ന്നോ.. ലൂസിഫറിനു നേരെ പാഞ്ഞടുത്ത മൈക്കിള്‍ ആക്രോശിച്ചു. അവൻ്റെ ഗർജനം സ്വർഗത്തെ വിറകൊള്ളിച്ചു. പക്ഷേ പിൻമാറാൻ ലൂസിഫർ തയാറായില്ല.

മൈക്കിളേ നീ ഇതില്‍ ഇടപെടേണ്ട.. ഇതു ഞാനും അപ്പനും തമ്മിലുള്ള പ്രശ്‌നമാണ്.  ഞങ്ങള്‍ തന്നെ ഇതു തീര്‍ത്തോളാം.. ലൂസിഫര്‍ അവനോടായി പറഞ്ഞു..

അവന്റെ വാക്കുകള്‍ മൈക്കിളിനെ കൂടുതല്‍ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു.. ടാ നീ അപ്പനെ കണ്ടോ…ഇതേയൊക്കെ നീ പറഞ്ഞിട്ടും അങ്ങേര് ഒരു വാക്കു നിനക്കെതിരായി സംസാരിച്ചോ.  അപ്പന്‍ നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടപോലെ