അസ്രേലിൻ്റെ പുത്രൻ 1 [FÜHRER] 495

അതു കണ്ട അസ്രേല്‍ ദയനീയമായി അവനെ നോക്കി.  മകനെ വിട്ടുപിരിയാന്‍ ആ അമ്മയ്ക്ക് ആകുമായിരുന്നില്ല..

മോളെ നീ പറഞ്ഞു തന്നെയാണു ശരി.. ഇവന്‍ വളരുന്നതു വരെ എല്ലാവരില്‍ നിന്നും മറച്ചു പിടിച്ചേ പറ്റൂ. ഇനിയും താമസിച്ചാല്‍ അത് ആപത്താണ്.  ലൂസിഫറിന്റെ വാക്കുകളള്‍ അവളുടെ കാതുകളില്‍ മുഴങ്ങിക്കേട്ടു.

തരാം ഞാന്‍ എന്റെ മകനെ, അതിനു മുന്‍പ്  അവസാനമായി എനിക്ക് അവനു പാലൂട്ടണം.. ഇവനോട് അതെങ്കിലും അമ്മയായ ഞാന്‍ ചെയ്യേണ്ടേ..നിറകണ്ണുകളോടെ  അവള്‍ പറഞ്ഞതു കേട്ട ലൂസിഫര്‍ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.. കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു പാലുകുടിക്കുന്ന തന്റെ മകനെ അവള്‍ വാത്സല്യത്തോടെ നോക്കി..

നെെറുകയിൽ മുുത്തം നൽകി അവനെ ലൂസിഫിന്റെ കൈയകളില്‍ ഏല്‍പ്പിക്കാന്‍നേരം അവള്‍ അവനോട് ഒരു കാര്യം കൂടി ആവശ്യപ്പെട്ടു..

പറയടീ നിക്കുവേണ്ടി എന്തും ഈ സഹോദരന്‍ ചെയ്തു തരില്ലേ.  ലൂസിഫര്‍ അവളെ തലോടിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു..

എങ്കില്‍ ഇവനെക്കുറിച്ചുള്ള എന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ പൂര്‍ണമായും  എന്നില്‍ നിന്ന് നീക്കി ഇവനിലേക്കു പകർന്നു നല്‍കണം. അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ടു ലൂസിഫർ ഞെട്ടി.

എന്തൊക്കെയാ നീ ഈ പറയുന്നത്. ഒരു നിമിഷം പോലും ഇവനെ വിട്ടു പിരിയാന്‍ നിനക്കു കഴിയില്ലെന്നും ഇപ്പോള്‍ നീ ഇവനെ എന്നെ ഏല്‍പ്പിക്കുന്നതും ഇവനോടുള്ള സ്‌നേഹവും കരുതൽ കൊണ്ടുമാണെന്ന് എനിക്കറിയം.. പക്ഷെ ഇത്..

അതേടാ.. എനിക്ക് ഇവനെ വിട്ടു പിരിയാന്‍ പറ്റില്ല.. പക്ഷെ ഞാന്‍ ഇതു ചെയ്തില്ലെങ്കില്‍ എന്നിലൂടെ തന്നെ മൈക്കിള്‍ എന്റെ മകനിലേക്കെത്തും… അതു പാടില്ല… എന്റെ തീരുമാനത്തില്‍ യാതെരു മാറ്റവുമില്ല..

അസ്രേലിന്റേത് ഉറച്ച വാക്കുകളാണെന്നു ലൂസിഫറിനു മനസിലായി.. അവന്‍ അവുടെ നെറുകയില്‍ ചുംബിച്ചു.. ആനിമിഷം അവിടെയാകെ പ്രകാശം പരന്നു. പ്രകാശത്തിന്റെ തീവ്രത സഹിക്കാവാതെ അസ്രേല്‍ തന്റെ കണ്ണുകള്‍ ഇറുക്കിയടച്ചതും പൊടുന്നനെ അവള്‍ നിലത്തേക്കു തളര്‍ന്നു വീണു. ആനിമിഷം തന്നെ പ്രകാശകരിണങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം ലൂസിഫറും അസ്രേലിന്റെ പുത്രനും അപ്രത്യക്ഷമായിരുന്നു..