അപരാജിതൻ 14 [Harshan] 9430

നിന്നെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞു പറയുകയാ , വേറെയും പ്രായമുള്ള ആളുകൾ ഉണ്ട് , പുറത്തു മുത്യാരമ്മയും ഉണ്ട് ..

അതുകേട്ടു അവൾ അമ്മമ്മേ ,,,,,,,,,,,,,,എന്ന് നിലവിളിച്ചു അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി ഓടി ..

അവൾ സ്റ്റെപ്പുകൾ ഇറങ്ങി ,, അതിവേഗത്തിൽ അവിടെ ഉള്ള കാവൽക്കാരെ കടന്നു മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി വലിയ ഗേറ്റിനു സമീപത്തേക്കു ഓടി അടുത്തു

അമ്മമ്മെ ………………..അമ്മമ്മേ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,എന്ന് അലറി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ ഗെറ്റ് വരെ എത്തി

“അവളുടെ കരയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ

“ചാരൂ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,പൊന്നുമോളെ ,,അമ്മമ്മ ഇവിടെ ഉണ്ടേ ,,,,,,,,,,,,,,പൊന്നിനെ കൊണ്ടോവാൻ വേണ്ടി വന്നതാ ,,,,,,,,,,,,,എന്നു പറഞ്ഞു അലറി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഈശമ്മ ഗേറ്റിനു സമീപ൦ ചെന്ന് നിന്നു

ചെറിയ കള്ളികൾ മാത്രമുള്ള ഗെറ്റ് ആയതിനാൽ ഇരുവർക്കും വ്യക്തമായി പരസ്പരം കാണാൻ പോലും സാധിച്ചില്ല

രണ്ടു വശത്തു നിന്നും ശബ്ദം മാത്രം കേട്ടുകൊണ്ട് ഇരുവരും പൊട്ടി കരഞ്ഞു

അതുകണ്ടു ഉമാദത്തനും വൈദ്യരയ്യയും കൂടെ ആ ഈശാമ്യെ  പിടിച്ചു . ഇല്ലെങ്കിൽ കാവൽക്കാരൻ അവരെ ഉപദ്രവിക്കുമോ എന്ന് ഭയന്നതു കൊണ്ട്

മുത്യരമ്മ അലറിക്കൊണ്ട് ഗേറ്റു തുറന്നു ഉള്ളിലേക്കു കയറി . പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഗെറ്റ് അടചു

ചാരുലതയെ തലമുടിക്ക് കുത്തിപ്പിടിച്ചു  ” ഇങ്കെ വാടി  എന്ന് ആക്രോശിച്ചു അവളെ നിലത്തു വീഴിച്ചു വലിച്ചിഴച്ചു , അപ്പോളേക്കും ഉള്ളിൽ നിന്നും മറ്റു കാവൽക്കാർ കൂടെ ഓടി വന്നു

ചാരുലത ഉറക്കെ ,,,,,അമ്മമ്മേ ,,,,,,,,,,,,,എന്ന് നിലവിളിക്കുക ആയിരുന്നു

അവളുടെ കരച്ചിൽ കേട്ട് ഈശമ്മയും മാറത്തടിച്ചു നിലവിളിച്ചു.

ചാരുവിനെ വലിച്ചിഴച്ചു കൊണ്ട് അവർ മാളികക്ക് ഉള്ളിലേക്കു കയറി

അപ്പോളും അവളുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള കരച്ചിൽ അവിടെ ആകെ കേൾക്കാമായിരുന്നു

ചാരൂ ,,,,,,,,,,,,,,,,എന്ന് നിലവിളിച്ചു കരയുന്ന ഈശമ്മ മറ്റുള്ളവർക്ക് നൊമ്പരം ആയിരുന്നു

അവർ നിലത്തു വീണ പൊതി അവിടെ ഉള്ള  കാവൽക്കാരനെ ഏൽപ്പിച്ചു

“എന്റെ കൊച്ചുമോൾക് ഇതെങ്കിലും ഒന്ന് കൊടുക്കാമോ ” ആ വൃദ്ധ അയാളുടെ കാലു പിടിച്ചു പൊട്ടി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു

എന്തോ ഒരു അലിവ് തോന്നിയ അയാൾ

“മുത്യാരമ്മയെ ഏൽപ്പിക്കാം എന്നു പറഞ്ഞു  കൂടെ ഉള്ള ആളെ അവിടെ നിർത്തി ഗേറ്റു തുറന്നു ഉള്ളിലേക്കു പോയി

അവിടെ മുത്യാരമ്മ മാളികയുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു

“ഹമ് ,,,,,,,,,,,,,,,,,എന്താ ഇത് ”

“അവര് തന്നതാ  അമ്മാ ,,,കൊച്ചുമകൾക്കു കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ”

ഹമ്,…..ഇങ്കെ കൊട് ……………അവർ കൈ നീട്ടി

ഭയത്തോടെ അയാൾ അത് അവരെ ഏൽപ്പിച്ചു

അവർ അത് തുറന്നു

എന്നിട്ടു പൂരപ്പൊടിയും അവൽ നനച്ചതും കൂടെ ഒരുമിച്ചാക്കി അവർ ഗേറ്റിനു സമീപത്തേക്കു നടന്നു

എന്നിട്ടു ഗേറ്റിനു വെളിയിലേക്കു അത് ഉയർത്തി എറിഞ്ഞു , മണ്ണില്‍ വീണപ്പോള്‍ അത് തുറന്നു അതിലുണ്ടായിരുന്ന പൂരപ്പൊടിയും അവലു നനച്ചതും ഒക്കെ  ഗേറ്റിനു പുറത്തെ മണ്ണിൽ ചിതറി വീണു

താൻ കൊച്ചുമകൾക്കു വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയ പലഹാരം പോലും മണ്ണിൽ ചിതറി വീണത് കണ്ടു നെഞ്ച് തകർന്നിരുന്ന വൃദ്ധയായ ഈശമ്മ മോഹാലസ്യപ്പെട്ടു വീണു

അവരെ താങ്ങി സ്വാമി അയ്യയും വൈദ്യരയ്യയും കാളവണ്ടിയിൽ കൊണ്ട് കിടത്തി

വണ്ടിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വെള്ളം മുഖത്ത് തളിച്ച്  അവർ അർദ്ധബോധത്തിൽ ആയിരുന്നു.

അവര്‍ എന്തു ചെയ്യും എന്നറിയാതെ കുറച്ചു നേരം അവിടെ നിന്നു.

ശേഷം അവിടെ നിന്നു൦ തിരിച്ചു.

അതെ സമയം ചാരുലതയെ മുത്യരാമ്മ മുറിയിൽ കയറ്റി തുകൽ ബെൽറ്റ്‌ കൊണ്ട് ദേഹമാസകലം തല്ലി പൊട്ടിക്കുക ആയിരുന്നു ………….

ചാരു അടി കൊണ്ട് നിലത്തു വീണു

“നിനക്കു നിന്റെ പാട്ടിയെ കാണണം അല്ലെടി ,,,തേവീടീ ” എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടു അവളുടെ നെഞ്ചില്‍ കാല്‍ കൊണ്ട് ശക്തി ആയി ചവിട്ടി പിടിച്ചു , അവള്‍ക്ക് ശ്വാസം കഴിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ആയി പോയി.

മുത്യരമ്മ അവളുടെ തലമുടിക്ക് കുത്തിപ്പിടിച്ചു കട്ടിലിന്റെ കാലില്‍ ശക്തിയായി തലകൊണ്ടു ഇടിപ്പിച്ചു

ചാരുലത അലറി കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു

അവളുടെ നെറ്റി മുഴച്ചു വന്നു , ഒപ്പം പൊട്ടുകയും ചെയ്തു

അമ്മേ ,,,,,,,,,,,,,,,,എന്നു വിളിച്ച് അവള്‍ അലറി കരഞ്ഞു.

അവളുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള കരച്ചിൽ ആ മാളികയാകെ മുഴങ്ങുക ആയിരുന്നു

ഒടുവിൽ മർദ്ദനത്തിൽ അവശയായി അവൾ തളർന്നു വീണു

പച്ചവെള്ളം പോലും കൊടുക്കരുത് എന്ന് ആജ്ഞാപിച്ചു മുത്യരമ്മ ആ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി

അവളോട് സഹതാപം ഉള്ളവരെല്ലാവരും അവളുടെ ദുര്യോഗം ഓർത്തു നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.

<<<<<<<<<<<<O>>>>>>>>>>>>>

അന്ന് വൈകുന്നേരം

ചാരുലതയുടെ മുറിയിൽ

ചാരു ……………

അടികൊണ്ടു തളർന്നു കിടക്കുന്ന ചാരുലത തല ഉയർത്തി നോക്കി

അമ്രപാലി ആയിരുന്നു അത്.

അമ്രപാലി അവളുടെ അരികിൽ ഇരുന്നു .

അവളുടെ കയ്യിൽ ചാരുവിനു കുടിക്കാൻ ആയി ഒരു ഓട്ടുമൊന്തയിൽ വെള്ളം ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ചാരു ,,,ഇതാ ഇത് കുടിക്ക് നീ ”

“വേണ്ടാ അമിയേച്ചി ,,, എനിക്ക് വെള്ളം പോലും തരരുത് എന്നാ മുത്യരമ്മയുടെ നിർദേശം ” അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

“എന്ന് വെച്ച് വെള്ളം പോലും കുടിക്കാതെ ആയാൽ നിനക്കു വയ്യണ്ടാകില്ലെ  ചാരു , നീ ഈ വെള്ളം കുടിക്ക് , അവരുടെ കാര്യം ഒക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം………….” അമ്രപാലി പറഞ്ഞു

“വേണ്ട അമിയേച്ചി ,,,എനിക്ക് വെള്ളം തന്നു എന്നൊക്കെ മുത്യരമ്മ അറിഞ്ഞാൽ അമിയേച്ചിയെയും അവർ വെച്ചേക്കില്ല ”

“അതോർത്തു നീ പേടിക്കണ്ട .. എന്നോട് മുട്ടാനുള്ള വമ്പൊന്നും അവർക്കില്ല,, നീ തത്കാലം ഇത് കുടിക്കൂ ”

എന്ന് പറഞ്ഞു  അവളെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു ഇരുത്തി അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് ആ മൊന്ത കൊണ്ടുവന്നു ചുണ്ടിൽ മുട്ടിച്ചു ,, ചാരു ദാഹിച്ചു വലഞ്ഞു കിടക്കുക ആയിരുന്നു ,, അവൾ ആർത്തിയോടെ ആ വെള്ളം കുടിച്ചു.

“എന്റെ അമ്മമ്മ പാവം ,, എന്നെ ഓർത്തു ആധിയോടെ ആണ് കഴിയുന്നത്,, ഒന്ന് കാണാനോ ഒരുമിച്ചു കഴിയാനൊ ഒന്നും സാധിക്കുന്നില്ലലോ അമിയേച്ചി എനിക്ക് ”  അവൾ വിതുമ്പി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു

അമ്രപാലി അവളുടെ കൈകളിൽ ഒക്കെ നോക്കി , ആകെ ചുവന്നു തിണർത്തു കിടക്കുക ആണ് ,

അവൾ അവളുടെ പാവാട കൂടെ അല്പം ഉയർത്തി നോക്കി

കാലിലും തുടകളിലും ഒക്കെ അടി കൊണ്ട പാടുകളൂം ഒപ്പം കുലോത്തമൻ പൊള്ളിച്ച മുറിപാടുകളൂം

അതുകണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അമ്രപാലിക്കു ആകെ വല്ലായ്മ തോന്നി അവളുടെ പാവാട നേരെ ഇട്ടു

എന്താ ചാരു ഈ കാണുന്നത് കുലോത്തമൻ ചെയ്ത ക്രൂരതകൾ അല്ലെ ,, അയാളിതുവരെ നിർത്തിയില്ലേ ?

”  ,,, ഞാൻ അയാളുടെ അടിമ അല്ലെ ,,എന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും അയാൾ കൊന്നു , എന്നെ ഇങ്ങോട്ടു കൊണ്ട് വന്നു പാർപ്പിച്ചിരിക്കുക അല്ലെ ,, എത്ര കൊല്ലം ആയി,, സഹിക്കാൻ ആകില്ല ചേച്ചി ,,അത്രക്കും വേദന ആണ് ,, അതുപോലെ എന്നെ ദ്രോഹിക്കുന്നുണ്ട് അയാൾ , അയാളുടെ മകളുടെ പ്രായം പോലും എനിക്കില്ലലോ അമിയേച്ചി …”

“ആരും ഇല്ലേ നിന്നെ ഇവിടെ നിന്നൊന്നു രക്ഷിക്കാൻ ആയി ?”

“ആരും ഇല്ല അമിയേച്ചി ,, ശിവശൈലംകാർക്ക് തുണയായി ആരുമില്ല , നൂറ്റാണ്ടുകൾ ആയി അടിമപ്പെട്ടു പോയതല്ലേ ,, ഇപ്പോൾ ആർക്കും അവരുടെ മുകളിൽ എന്തുമാകാം.. ഇന്ന് അമമ്മ ഒരുപാട് കരഞ്ഞു , പാവം , എനിക്കായി പലഹാരം ഒക്കെ കൊണ്ടുവന്നതാ ,,മുത്യരമ്മ അതെല്ലാം വലിച്ചെറിഞ്ഞു ,, എന്നെ ഒന്ന് കാണാൻ പോലും സമ്മതിച്ചില്ല ….ഒന്നും പറ്റാതെ ഇരുന്നാൽ മതി ”

അമ്രപാലി അതൊക്കെ കേട്ട് വിഷമത്തോടെ അവളുടെ ദൈന്യത കണ്ടിരുന്നു

“എനിക്ക് സ്വന്തമെന്നു പറയാൻ ആരുമില്ലാത്ത കൊണ്ട് , ഇങ്ങനെ ഉള്ള സ്‌നേഹം ഒന്നും എനിക്കറിയില്ല ചാരു , ഞാൻ ആരെയും സ്നേഹിച്ചിട്ടുമില്ല , പക്ഷെ ഈ അമ്മമ്മയുടെ കാര്യം ഒക്കെ പറയുമ്പോ വല്ലാത്തൊരു വിഷമം”

ചാരു അമ്രപാലിയെ നോക്കി എന്നിട്ടു കണ്ണീർ തുടച്ചു

“ഞാൻ വെണ്ണ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട് , നീ അത് പുരട്ടിക്കൊ , അപ്പൊ ഈ പാടുകൾ ഒക്കെ വേഗം കരിയും വേദനയും കുറയും ” അമ്രപാലി വെണ്ണ അവളുടെ കട്ടിലിനടുത്തുള്ള മേശമേൽ വെച്ചു.

“ഇന്ന് രാത്രി ആ ദുഷ്ടൻ വരും ചേച്ചി , വന്നാൽ എന്നെ ഒരുപാട് തല്ലും ഉപദ്രവിക്കും വേദനിപ്പിക്കും , എന്റെ കരച്ചില് കേട്ടുകൊണ്ട് വേണം അയാൾക് എന്നെ അനുഭവിക്കാൻ , പറ്റാതെ ആയി അമിയേച്ചി ,,  സത്യത്തിൽ പെട്ടെന്ന് മരിച്ചു പോണെന്നാ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് ”

ആരോട് ?

ശങ്കരനോട് ..

മഹാദേവനോടോ ?

അതെ ,,,അമിയേച്ചി.

“ശങ്കരൻ സ൦ഹാരമൂർത്തി അല്ലെ , അപ്പൊ മരിച്ചു പോകുന്നതെങ്ങനെ , വിഷമങ്ങളെ വേദനകളെ ഒക്കെ ഇല്ലാതാക്കുക അല്ലെ അദ്ദേഹം ചെയ്യുക ”

“ശിവശൈലംകാരിയാ ഞാൻ ,, ശങ്കരനല്ലാതെ വേറെ ഒരു ദൈവത്തെ അറിയില്ല ,,, പക്ഷെ ശങ്കരന് ഞങ്ങളോട് മാത്രം ഒരു ദയയും ഇല്ല ,, ഇല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങളൊക്കെ അടിമകളായി ജീവിക്കേണ്ടി വരില്ലലോ ,,ഞങ്ങളെ ഒക്കെ എന്നെ ശങ്കരനുപേക്ഷിച്ചതാ ,,,,,,,,,,,,,,, പിന്നെ രക്ഷിക്കാൻ ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല , എന്നാൽ പിന്നെ പെട്ടെന്ന് മരണം തരാൻ ആയി ആണ് പ്രാർത്ഥിക്കുന്നത് ” വിങ്ങി പൊട്ടി ചാരുലത പറഞ്ഞു

“നീ കിടക്ക് മോളെ ,,,,,,,, ഒന്നും ഇപ്പോ ആലോചിക്കേണ്ട ,,,,”

എന്ന് പറഞ്ഞു അമ്രപാലി ചാരുലത കിടക്കാൻ സഹായിച്ചു

അവൾ തിരികെ നടന്നു

അപ്പോൾചാരുലത കണ്ണീരോടെ ജപിക്കുക   ആയിരുന്നു ,  ഇനിയും വേദന സഹിക്കാൻ വയ്യാത്തതിനാൽ എത്രയും പെട്ടെന്ന് മരണം ലഭിക്കുവാനായി

ശങ്കരായ ശങ്കരായ ശങ്കരായ  ശങ്കരാ

പാഹി പാഹി ശങ്കരായ ശങ്കരായ  ശങ്കരാ

അതുകേട്ടു അമ്രപാലി ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി

എന്നിട്ട് വാതിൽ ചാരി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി

അപ്പോൾ മുന്നിൽ മുത്യരമ്മ നിൽക്കുന്നു

“അമി ……………….. ആരോട് ചോദിച്ചാണ് ആ അസത്തിനു തണ്ണി കൊടുത്തത് ?”

“ആരോടും ചോദിച്ചില്ല ,,,,,,,,,,,അവൾക് കൊടുക്കണം എന്ന് തോന്നി ,, ഞാൻ കൊടുത്തു ”

“ഇവിടത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ ആണ് തീരുമാനിക്കുന്നത് , അതിൽ നീ ഇടപെടരുത് ”

“ഞാൻ വേറെ ഒന്നിലും ഇടപെടുന്നില്ലല്ലോ ,, നിങ്ങൾ എന്ത് ചെയ്താലും എനിക്കൊന്നുമില്ല , പക്ഷെ എന്റെ കണ്മുന്നിൽ പട്ടിണിക്കിട്ടു ഒരാളെയും കൊല്ലാൻ സമ്മതിക്കില്ല ”

“അമി ,,,,,,,,,,,,,,,,,,  നിനക്കു അഹങ്കാരമാണ് ”

“ആണെന്ന് കൂട്ടിക്കോ , ഇവിടെ ഒരാൾക്കും ചിന്തിക്കാൻ പോലും ആകാത്ത അത്രയും തുക ഒരു തവണ കിടക്ക പങ്കിട്ടു ഞാൻ നിങ്ങൾക് ഉണ്ടാക്കി തരുന്നില്ലേ,,,,ആ അഹങ്കാരം ആണെന്ന് കരുതിക്കോ ,,എന്നെ ഭരിക്കാൻ വന്നേക്കരുത് ”

അമ്രപാലി മുത്യരമ്മയുടെ മുഖത്തേക്കു ദേഷ്യത്തിൽ നോക്കി

അതുകണ്ടു പെട്ടെന്ന് അവരുടെ മുഖമൊന്നു കുനിഞ്ഞു

അമ്രപാലി വേഗത്തിൽ നടന്നു തന്റെ അറയിലേക് പോയി

അഹങ്കാരി ,….അവളെ നോക്കി മുത്യരമ്മ പിറുപിറൂത്തു കൊണ്ട് വായിൽ നിറഞ്ഞ താംബൂലം മുകളിലത്തെ നിലയിലെ കോറിഡോറിൽ നിന്നും ചുണ്ടിൽ വി ആകൃതിയിൽ വിരലുകൾ വെച്ച് തുപ്പി

<<<<<<<<<<0>>>>>>>>

ഏറെ സങ്കടത്തോടെ ആണ് അവരെല്ലാവരും ശിവശൈലത്തു എത്തിയത്.

അവർ വരുന്നത് കാത്തിരിക്കുക ആയിരുന്നു ശിവശൈലം നിവാസികൾ. കാള വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഈശമ്മയെ അവർ പിടിച്ചു ഇറക്കി , ആ ‘അമ്മ ആകെ വയ്യാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു , മനസു തകർന്നു ദുഃഖഭാരത്തോടെ ആണ് അവർ ആരോടും ഇന്നും മിണ്ടാതെ വീട്ടിലേക് പതുക്കെ നടന്നു പോയത്.

അതുകണ്ടു എല്ലാവരും വിഷമത്തിൽ ആയി

എന്താ സ്വാമി അയ്യാ , എന്താ സംഭവിച്ചത് ?

ഗോശാലയുടെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ നോക്കുന്നു  ബാലവർ ആണ് ചോദിച്ചത്.

വൈദ്യരയ്യ  അവിടെ സംഭവിച്ചത് ഒക്കെ പറഞ്ഞു .

ആ കുലടയായ സ്ത്രീ നരകിച്ചെ മരിക്കൂ ,,ദേഷ്യം കൊണ്ട്  ബാലവർ ശാപവചനങ്ങൾ ചൊരിഞ്ഞു.

ആ കുട്ടിയെ രക്ഷിക്കാൻ ആരുമില്ലാതെ പോയല്ലോ ഭഗവാനെ ” അദ്ദേഹം കുണ്ഠിതപ്പെട്ടു

“നമുക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ സാധിക്കും ” ഉറക്കെ സ്വാമി അയ്യാ ചോദിച്ചു

കുലോത്തമനും അയാളുടെ ആളുകളും അത് കൂടാതെ അവരുടെ ഭാഗത്തു തിമ്മയ്യനും കങ്കാണികളും എല്ലാത്തിനും മേലെ ചെകുത്താന്റെ അവതാരമായ കാലകേയനും , കാലകേയനെ സഹായിക്കാൻ ആളൊന്നിന് അഞ്ചാളിന്റെ ശക്തി ഉള്ള കാടന്മാരായ മിഹിരൻമാർ ,, ഇവരൊക്കെ ആണ് എതിർ പക്ഷത്തു , അവർക്കെതിരായി വൈശാലിയിലെ പ്രജാപതികളും , ഇവരെ ഒന്നും എതിരിടാനുള്ള ഒരു ശക്തിയും വൈശാലിയിലെ പ്രജാപതികൾക്കോ , അവരുടെ സാമന്തന്മാരായ ദേവ൪മഠംകാർക്കോ സുദർശനൻമാർക്കോ ഇല്ല ,,, വെറും അടിമകളായ നമ്മളെ ആര് സഹായിക്കാനാ ,, അകെ ഉള്ള പ്രതീക്ഷ രുദ്രതേജൻ വരുമെന്ന് മാത്രം ആണ്, വരുമോ ആർക്കറിയാം ,,

“സ്വാമി ,, ഇങ്ങനെ വിഷമിക്കല്ലേ ,,, ഭഗവാനൊരു വഴി കണ്ടിട്ടുണ്ടാകും ,, ഭഗവാനെ സംശയിക്കല്ലേ ” വൈദ്യരയ്യ  പറഞ്ഞു

“സങ്കടം സഹിക്കാൻ പറ്റാഞ്ഞിട്ടാ ,,, വെറുമൊരു രുദ്രതേജൻ വന്നു ഇവരെ ഒക്കെ എതിരിട്ടു നമ്മളെ അടിമത്തത്തിൽ നിന്നൊക്കെ മോചിപ്പിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞ ,, എങ്ങനെയാ സംശയിക്കാതെ ഇരിക്കുക , അപ്പുറത്തു പൈശാചിക ശക്തികളുടെ ഉപാസകരാ , അതിശക്തർ ,, വെറുമൊരു മനുഷ്യനായ രുദ്രതേജൻ ഇവരെ ഒക്കെ എങ്ങനെ എതിരിടും ”

ആർക്കും മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല

സ്വാമി അയ്യ ഒരു തളർച്ചയുടെ അവിടെ ഉള്ള ഒരു തിണ്ടിൽ ഇരുന്നു ,

ദേഹത്തെ മേൽവസ്ത്രം കൊണ്ട് ആ വൃദ്ധൻ മുഖത്തെ വിയർപ്പു തുടച്ചു

“സത്യത്തിൽ എനിക്കൊരു വഴിയും കാണുന്നില്ല ,, ഈ നാട് ഒഴിഞ്ഞു

കൊടുക്കേണ്ട സമയം വന്നു കൊണ്ടിരിക്കുകയാ ,, അത് മാത്രവും അല്ല ,,, ഇനി വൈശാലിയിലെ ശ്രീവത്സഭൂമിയിൽ ഏറ്റവും വലിയ മത്സരം ആണ് നടക്കാൻ പോകുന്നത് ,, വൈശാലി പക്ഷക്കാരും കലിശ കാലകേയനും തമ്മിൽ ,, അതിനു മുന്നേ സൂര്യസേനൻ തമ്പുരാന്റെ കിരീടധാരണം ,, അത് കഴിഞ്ഞു മത്സരം തീരുമാനിച്ചു മത്സരം , അതിനു ഇനി കലിശ൯മാർ ആണ് ജയിക്കുന്നത് എങ്കിൽ പിന്നെ രാജകൊട്ടാരവും അവിടത്തെ നാരായണ പ്രതിഷ്‌ഠയും ശ്രീവത്സഭൂമിയും എല്ലാം കാലകേയനു അടിയറവ്‌ വെക്കപെടും ,, നമ്മൾ എന്നെ പ്രജാപതികൾക്ക് അടിമപ്പെട്ടവർ ആണ് ,, അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ നമ്മളും കലിശന്മാർക്ക് അടിമപെടേണ്ടി വരും,,, പിന്നെ നമ്മുടെ ഒക്കെ മരണം ആയിരിക്കും ,,,,,,,, ഇവിടത്തെ പെൺകുട്ടികളെ അയാൾ നശിപ്പിക്കും , താടകവനത്തിലെ രാക്ഷസഭൂമിയായ കലികശൈലത്തിൽ നമ്മുടെ പെൺകുട്ടികളെ നരബലി നടത്തും ,, മിഹിരൻമാർ നമ്മളെ ഒക്കെ ജീവനോടെ തോലുരിക്കും ,, ”

അതുകേട്ടു എല്ലാവരും ഭയത്തിൽ ആയി. സ്വാമി അയ്യ ഇത്രയും ഭയത്തിൽ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്കും തങ്ങൾ ഇനി അനുഭവിക്കാൻ പോകുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ മനസിലായി, എല്ലാവരും ഭയന്ന് വിറക്കുക ആയിരുന്നു

“ആകെ പ്രതീക്ഷ രുദ്രതേജനിൽ മാത്രം ,,, ആരാ എന്താ എവിടെ നിന്ന വരിക എന്നൊന്നും അറിയില്ല ”

” സ്വാമി അയ്യാ ,,,,ചിന്താമണി ഗുരുനാഥൻ എവിടെ ഇന്നലെ മുതൽ കാണുന്നില്ലാലോ ?”

ബാലവർ ചോദിച്ചു

“അറിയില്ല ,,,തീർത്ഥാടനത്തിന് പോകുക ആണ് എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞിരുന്നു , ഗുരുനാഥൻ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ഒരു ആശ്വാസം ആയിരുന്നു , ഇനി വരുമോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല , ശങ്കരനാമം ജപിക്കുവാൻ പറഞ്ഞു , ശങ്കരൻ കൂടെ ഉണ്ടാകും എന്ന് പറഞ്ഞു ..”

ഇത് പറഞ്ഞു അദ്ദേഹം തലയ്ക്കു കൈകൾ കൊടുത്തു ഇരുന്നു.

സ്വാമി അയ്യാ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ദൂരെ നിന്നും ആരോ ഉറക്കെ വിളിക്കുന്നു

എല്ലാരും ആ ശബ്ദം കേട്ട് അങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കി

അവിടത്തെ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ ആയ നളൻ ആയിരുന്നു അത്.

നളൻ ഓടി ഓടി കിതച്ചു  കൊണ്ട് സ്വാമി അയ്യയുടെ സമീപം എത്തി , അവൻ ദീർഘമായി ശ്വാസം എടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു

“എന്താ നളാ ,,,,,,,,,,,എന്താ നീ ഓടിവന്നത് ?” വൈദ്യർ ചോദിച്ചു

നമ്മുടെ നന്ദി ,,,,നന്ദികേശൻ ,, അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി ശ്വാസം  എടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു.

(നന്ദികേശ൯ എന്ന കാള)

അതുകണ്ടു സ്വാമി അയ്യ എഴുനേറ്റു, നന്ദികേശന് എന്താ പറ്റിയത് ?

അവൻ അടുത്ത് ഇരുന്ന വലിയ മൺഭരണിയിൽ നിന്നും വെള്ളം എടുത്തു കുടിച്ചു

എന്നിട്ടു അണച്ച് കൊണ്ട് താഴെ ഇരുന്നു

” ഞാന്‍ ശംഭവി പുഴയിൽ കുളിക്കായിരുന്നു , അപ്പൊ ,,നന്ദികേശ൯ അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു ,”

എന്നിട്ടെന്താ ,,,,,,,,,,,,,? സ്വാമി അയ്യാ ചോദിച്ചു

“നന്ദികേശൻ ആ പുഴയിലേക്കു ഇറങ്ങി നടന്നു നടന്നു പിന്നെ ആ പുഴയുടെ ഉള്ളിലേക്കു പോയി , ഞാന്‍  കുറെ വിളിച്ചു നോക്കി ,,,പിന്നെ അവനെ കണ്ടിട്ടില്ല ,, നന്ദികേശൻ പുഴക്കുളളിലേക്ക് തന്നെയാ പോയത് ..”

“ശങ്കരാ ,,,,,,,,,, ആശ്രയമായി ഉണ്ടായിരുന്ന നന്ദികേശ൯ കൂടെ പോയല്ലോ ” കൈകൾ കൂപ്പി സ്വാമി അയ്യ പരിതപിച്ചു

അദ്ദേഹത്തെ എല്ലാരും സമാധാനിപ്പിച്ചു

“നിനക്ക് ഉറപ്പു തന്നെ ആണോ നളാ ,,നമ്മുടെ നന്ദികേശൻ തന്നെ ആണോ ?” ബാലവർ ചോദിച്ചു

“അതെ മാമാ ,,,,,,,,,,,ഞാൻ എന്തിനാ പൊളി പറയുന്നത് , നമ്മുടെ നന്ദി തന്നെയാ ,, ആ പുഴയിലേക്കു ഇറങ്ങി നടന്നു വെള്ളത്തിനുള്ളിലേക്  മുങ്ങിപ്പോയി .”

എല്ലാരും അതുകേട്ടു അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു.

കാരണം ചിന്താമണി ഗുരുനാഥനും പോയി , അതുപോലെ അന്ന് ഒരു അതിഥിയെ പോലെ അവരുടെ ഗ്രാമത്തിലേക്കു വന്ന നന്ദികേശൻ എന്ന് വിളിച്ചിരുന്ന കാളയും അപ്രത്യക്ഷനായി

എല്ലാവർക്കും ഉള്ളിൽ നല്ലപോലെ ഭയം ഉണ്ട്

വരാൻ പോകുന്ന വിപത്തിനെ ആണോ ഇതൊക്കെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് എന്ന്

എല്ലാരും നമഃശിവായ ജപിച്ചു അവിടെ നിന്നും സ്വന്തം വീടുകളിലേക്കു പോയി.

<<<<<<<<<<<<O>>>>>>>>>>>>