അഥർവ്വം 4

Author : ചാണക്യൻ

 
(കഥ ഇതുവരെ)

ഉള്ളിൽ തുളുമ്പുന്ന കൗതുകത്തോടെ ഡയറി മടിയിൽ വച്ചു പുറം പേജ് മറിച്ചു നോക്കി.

അതു കഴിഞ്ഞുള്ള രണ്ടു പേജുകളും അനന്തു  മറിച്ചു നോക്കി.

അത് ശൂന്യമായിരുന്നു .

എന്നാൽ അടുത്ത പേജ് മറിച്ചതും അതിൽ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ അവ്യക്തമായ ചിത്രം അനാവൃതമായി.

പെൻസിൽ കൊണ്ടു വരച്ച ചിത്രമായതിനാൽ പലയിടത്തും അത് മങ്ങിയിരുന്നു.

ഇത്രയും കാലം ആയതുകൊണ്ടാവാം മാഞ്ഞു പോയതെന്ന് അനന്തുവിന് തോന്നി.

വളരെ നിരാശയോടെ ആ പേജിലെ ചിത്രത്തിലൂടെ അവൻ പതിയെ വിരലുകൾ ഓടിച്ചു.

ആ സമയം അനന്തുവിന്റെ കാതിൽ ഒരു അശരീരി മുഴങ്ങി…
.
.
“കല്യാണി ”
.
.
കല്യാണി എന്ന പേര് കേട്ടതും അനന്തുവിന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ ഒരു മിന്നൽ പിണർ പാഞ്ഞു.

അവനു തല പൊട്ടി പൊളിയുന്ന പോലെ തോന്നി.

അസഹ്യമായ വേദനയിലും മുടിയിഴകൾ ബലമായി പിടിച്ചു വലിച്ചുകൊണ്ടു അവൻ കട്ടിലിലേക്ക് മറിഞ്ഞു വീണു.

അവന്റെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങി മറിഞ്ഞു.

പതിയെ അനന്തുവിന്  ബോധം നഷ്ടപ്പെടാൻ തുടങ്ങി.

അത് പൂർണമായി മറയുമ്പോഴേക്കും അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ പതിയെ മന്ത്രിച്ചു…
.
.
“കല്യാണി”
.
.

(തുടരുന്നു)

സുദീർഘമായ ഉറക്കത്തിനു ശേഷം അനന്തു പതിയെ കണ്ണു തുറന്നു നോക്കി.

മുൻപിൽ ശിവയും സീത അമ്മായിയും നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

പതിയെ കണ്ണുകൾ അമർത്തി തിരുമ്മി അവൻ എണീറ്റിരുന്നു.

“അനന്തൂട്ടാ എത്ര നേരമായി ഞങ്ങൾ വിളിക്കുന്നു. ഇതെന്തൊരു ഉറക്കമാ…” ക്ഷീണമൊക്കെ പോയോ ? ”

സീത അവന്റെ ചുമലിൽ കൈ വച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“നന്നായി ഉറങ്ങി അമ്മായി. ”