?? യാത്രകൾ 2 ?⛰ [ഖുറേഷി അബ്രഹാം] 107

ഞാനൊന്ന് നോർമൽ ആയപ്പോ അവനെ നോക്കി വീണ്ടും ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു. അതിന്റെ മറുപടി എന്നോണം അവനിൽ നിന്നും കലിപ്പോടെ ഉള്ള പച്ച തെറികൾ ആണ് കേട്ടത്.
“ രാഹുലേ നീ അകത്ത് പോ “. ഇനിയും ഇവിടെ ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും നിന്ന അടുത്ത അംഗത്തിനുള്ള രംഗം കുറിക്കും എന്നുറപ്പായത് കൊണ്ട് അമ്മയുടെ കല്പന വന്നു.
അമ്മ പറഞ്ഞതും അവൻ എന്നെ ഒന്ന് തറപ്പിച്ചു നോക്കിയിട്ട് ഉള്ളിലേക്കു കയറി പോയി.

അവൻ പോയതും ഞാൻ അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും ചിന്മയായുടെയും മുഖത്തെക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു. അവർ മൂന്ന് പേരും എന്നെത്തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുക ആണവിടെ. അച്ഛനും അമ്മയും വളരെ ഗവ്‌രവതിൽ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്. പക്ഷെ ചിന്മയുടെ ചുണ്ടിൽ ചെറിയ പുഞ്ചിരി ഉണ്ട്.

ഞാൻ അവിടെന്ന് എണീറ്റ് അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

“ അമ്മേ “. പേര് വിളിച്ചതും കവിളടക്കി രണ്ടടിയാണ് മറുപടി ആയി കിട്ടിയത്.

“ അമ്മേന്ന് ഇനി നീ എന്നെ വിളിക്കരുത്. ആരോടും പറയാതെ എങ്ങോട്ടോ പോയത് അല്ലെ, എന്നിട്ട് ഇപ്പൊ കുറെ കൊല്ലങ്ങൾക് ശേഷം വന്നിരിക്കുന്നു. ഇത് വരെയെങ്കിലും നീ ഞങ്ങൾ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടെന്നെങ്കിലും അനോഷിച്ചോ. ഇത്രയും കാലങ്ങൾക്കിടയിൽ ഞങ്ങളെ ഒക്കെ ഒന്ന് കാണാൻ യെങ്കിലും വന്നോ. ഞാൻ നിന്നെ എന്റെ സ്വന്തം മകനായിട്ട് തന്നെ അല്ലെ കണ്ടിരുന്നേ. എന്നിട്ട് ഒരമ്മയോടും സ്വന്തം കൂടപിറപ്പുകളോടും ചെയ്യുന്ന കാര്യമാണോ നീ ചെയ്‍തത്. നിന്നെ ഒരു നോക്‌ കാണാൻ വേണ്ടി യത്ര കൊതിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയോ നിനക്‌. എന്റെ വേതന നിനക്‌ പറഞ്ഞ മനസിലാവില്ല. അതെങ്ങനെ നീ എന്നെ സ്വന്തം അമ്മയായിട്ട് കാണാത്തത് കൊണ്ടല്ലേ “. അമ്മയുടെ വാക്കുകളിൽ എന്നോട് ഉള്ള സ്നേഹവും ഇത്രയും നാൾ കാണാത്തതിലുള്ള പരിഭവവും ഞാൻ ചെയ്‌തതിനോടുള്ള ദേഷ്യവും എല്ലാം ഒരമ്മയുടെ വേദനയും അടങ്ങിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഇതെല്ലം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോളേക്കും ആൾ കരയാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു.

“ അമ്മേ “. ഞാൻ ഒരു നേർത്ത ശബ്ദത്തോടെ വിളിച്ചു.

“ എനിക് നീ പറയുന്നത് ഒന്നും കേൾക്കണ്ട “. അതും പറഞ്ഞിട്ട് കണ്ണും തുടച്ചു ഉള്ളിലേക്കു പോയി. ഞാൻ ആ പോക്ക് നോക്കി നിന്നു.

അമ്മ പോയതും ഞാൻ അച്ഛനെ നോക്കി. അച്ഛനും വേണമെങ്കിൽ എന്നെ തല്ലിക്കൊ എന്ന രീതിയിൽ.

“ ഞാൻ നിന്നെ തല്ലുന്നില്ല, സരസു ( രാഹുലിന്റെ അമ്മയുടെ പേരാണ് സരസ്വതി, അത് ചുരുക്കി വിളിക്കുന്നതാണ് ) പറഞ്ഞതും തന്നതും പിന്നെ അവൻ തന്നതും തന്നെ മതി “ അച്ഛൻ അത് മാത്രം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്കു പോയി. അച്ഛൻ പറഞ്ഞതിൽ എന്നോടുള്ള സ്നേഹാം ഇപ്പോഴും കെട്ടടങ്ങിയിട്ടില്ല എന്നു മനസിലായി.

“ ചിന്മയ, ഇനി നിനക്‌ എന്തെങ്കിലും “. ഇത്രയും നേരം എല്ലാം കണ്ടു കൊണ്ടിരുന്ന അവളോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“ എന്റെ പേര് ഒക്കെ അറിയോ മുജീബിക്കാക് “. അവൾ അയ്ഷര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ അതൊക്കെ എനിക്കറിയാം “.

“ കിട്ടേണ്ടത് ഒക്കെ കിട്ടിയല്ലോ ഇനി ഞാനായിട്ട് എന്താ തരാൻ ഉള്ളത്. എന്തായാലും ഉള്ളിലോട്ട് പോരെ “. അവൾ അതും പറഞ്ഞോണ്ട് ഉള്ളിലേക്കു കയറാൻ നിന്നു.

“ ചിന്മയ പോവല്ലേ കുറച്ചു സാധനം ബൈക്കിൽ നിന്നും എടുക്കാൻ ഉണ്ട് “.

“ ഓ സോറി സോറി, പെട്ടെന്ന് ഞാൻ സ്രെധിച്ചില്ല, എവിടെയാ സാധനങ്ങൾ “.
ഞാൻ ബൈക്കിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ബാഗുകളും സാധങ്ങളും എല്ലാം ഇറക്കി അവൾക് എടുക്കാൻ കഴിയുന്നത് കൊടുത്തു അവൾ അത് ഉള്ളിലേക്കു കൊണ്ട് പോയി ബാക്കി ഉള്ളത് ഞാനും എടുത്ത് ഉള്ളിലേക്കു കയറി.