🌞 ഋതുഭേദങ്ങൾ 🌧️ 11 [ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി 💞] 900

അച്ഛന്‍ പുറത്തു തഴുകി ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നതിന്‍റെ കുടെ അമ്മയുടെ കൈയ്ക്ക് മുകളില്‍ ഉള്ള തടവലും നല്‍കിയ സ്വാന്തനത്തില്‍ മാളുട്ടി പതുക്കെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വിണു. അതോടെ അനഘ ഒരു തലയണ ദേവിനും തനിക്കും ഇടയില്‍ വെച്ചു അതിന് മുകളില്‍ തന്‍റെ കൈവെച്ചു മാളുട്ടി കൈ മുറുക്കെ പിടിച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണുകളടച്ചു കിടന്നു.

രാവിലെ അലറാം കേട്ട് ദേവ് കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോള്‍ ശാന്തമായി തന്‍റെ നെഞ്ചില്‍ കിടക്കുന്ന മാളുട്ടിയായിരുന്നു കണി. അടുത്ത കാലത്ത് ഉണ്ടായാ ഏറ്റവും മോശം ഒരു ദിവസം കഴിഞ്ഞു പോയതിന്റെ ആശ്വാസത്തില്‍  ദേവ് മാളുട്ടിയെ നോക്കി. സൈഡിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോ രാത്രി പിടിച്ച കൈ വിടാതെ അനഘ കിടന്നുറങ്ങുന്നുണ്ട്. ദേവ് പതിയെ അവരുടെ കൈകള്‍ പരസ്പരം അടര്‍ത്തിമാറ്റി. രണ്ടുപേരും ഉറക്കത്തിലായത് കൊണ്ട് ഒരു ഏതിര്‍പ്പും കാണിച്ചില്ല. ശേഷം ദേവ് തന്‍റെ രണ്ടുകൈകൊണ്ടും മാളുട്ടിയെ താങ്ങി പിടിച്ചു അനഘ രാത്രി നടുക്ക് വെച്ച തലയണ മാറ്റി വെച്ചു അങ്ങോട്ട് കിടത്തി. കിടക്കയുടെ മിനുസം മാളുട്ടിയില്‍ ഒരു കുളിര് നല്‍കി. അവള്‍ കിടന്നപാടെ കൈയെടുത്ത് അനഘയുടെ ദേഹത്തേക്ക് വെച്ചു.

അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ നീക്കത്തില്‍ അനഘ ഒന്ന് ഞെട്ടി കണ്ണ് തുറന്നു. ആദ്യം നോട്ടം പോയത് മുന്നില്‍ കിടക്കുന്ന മാളുട്ടിയാണ്. തുടര്‍ന്ന് നോക്കിയപ്പോഴാണ് മാളുട്ടിയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് കൈയെടുക്കുന്ന ദേവിലേക്ക് കണ്ണുകള്‍ പതിച്ചത്…

““ഒന്ന് നോക്കിയെക്കണേ….”” ദേവ് സൗമ്യതയോടെ അവളോട് പറഞ്ഞു.

““മ്…..”” അനഘ ഒരു മുളലിലുടെ മാളുട്ടിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നു. പക്ഷേ അതിനിടയില്‍ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരിയുണ്ടായിരുന്നു. അതിന്‍റെ അര്‍ത്ഥമറിയാതെ ദേവ് കുറച്ചുനേരം പകച്ചു നിന്നു. പിന്നെ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകാനുള്ള പരുപാടികളിലേക്ക് പോയി.

രാത്രി മുഴുവന്‍ ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട മനു പുലര്‍ച്ചയെ ആവാറായപ്പോഴാണ് ഒന്ന് ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണത്. അതിനാല്‍ പതിവിലും അല്‍പം വൈകി എണീക്കാന്‍. സാധാരണ മായയുടെ ഒരു വിളി പതിവുള്ളതാണ്…. ഇന്ന് അതും കണ്ടില്ല. പെട്ടെന്ന് ഒരുങ്ങി പ്രാതല്‍ കഴിക്കനായി ഡൈനിംഗ് ഹാളിലെത്തിയെങ്കിലും ആരും അവിടെയൊന്നും കണ്ടില്ല. മായ വന്ന് ഭക്ഷണം എടുത്തുവെച്ചു തന്നു. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് മനു നോക്കി നിന്നെങ്കിലും കാര്യമായ മറുപടിയൊന്നുമുണ്ടായില്ല.

““മായമ്മേ….”” പെട്ടെന്ന് അടുക്കളയില്‍ നിന്ന് ഒരു വിളി വന്നു.