? ഋതുഭേദങ്ങൾ ?️ 05 [ഖല്‍ബിന്‍റെ പോരാളി ?] 744

““അവന്‍ ഇപ്പോ വരും…. ഞാനൊന്നു അവനോട് സംസാരിക്കട്ടെ….”” ദേവ് ഇരുവരെയും മാറി മാറി നോക്കി കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. പിന്നെ കുറച്ചു നേരം അവിടം നിശബ്ദമായിരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ ദേവ് അത്തുവിനോടായി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

““അത്തു…. ഈ പ്രണയിച്ച് ഒളിച്ചോടി പോയി മാരിയേജ് ചെയ്യുമ്പോള്‍ നമ്മള്‍ വിചാരിക്കുന്ന ജീവിതമായിരിക്കണമെന്നില്ല കിട്ടുന്നത്. പ്രണയിക്കുമ്പോള്‍ ഉള്ള പഞ്ചാരവാക്കും കൊഞ്ചികുഴയലും കല്യാണം കഴിഞ്ഞ കിട്ടണം എന്നില്ല. എന്നാല്‍ അപ്പോഴെക്കും എന്നും നമ്മുക്ക് താങ്ങാവുന്ന കുടുംബത്തെ നമ്മള്‍ തള്ളി കളഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും. എന്നാല്‍ കുടുംബത്തിന്‍റെ അശീര്‍വാദത്തോടെ വിവാഹം കഴിക്കുമ്പോള്‍ എന്നെങ്കിലും ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടായ നമ്മുക്ക് പറയാനോ, ചെന്നു കയറാനോ നമ്മുടെ കുടുംബമെങ്കിലും കാണും. കാരണം പരസ്പരം ചേരാത്ത രണ്ടുപേരെ ഒന്നിപ്പിച്ചതില്‍ അവര്‍ക്കും ഒരു ചെറിയ പങ്കുണ്ട്….”” ദേവ് പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി. അത്തു ഇതെന്തിനാ ഇവിടെ പറയുന്നെ എന്ന ഭാവത്തില്‍ ദേവിനെ നോക്കിയപ്പോള്‍ അനു അത് തനിക്ക് കിട്ടിയ കുത്താണ് എന്നു മനസിലാക്കി ദേവിനെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി.

““ഇല്ല…. അച്ഛനെയും അമ്മയേയും വിഷമിപ്പിച്ച് ഞാന്‍ ആരുടെ കുടെയും പോവില്ല്യാ… എനി….എനിക്ക് അതിന് കഴിയില്യാ…. പക്ഷേ…. പക്ഷേ…. അപ്പുവേട്ടനെ എനിക്ക് മറയ്ക്കാനാവില്ല…. അതിനി എത്ര കാലായാലും….”” അത്തു അവളുടെ നയം വ്യക്തമാക്കി. പക്ഷേ പറഞ്ഞു മുഴുവനാക്കിയപ്പോഴെക്കും അവളുടെ അടക്കിപിടിച്ചിരുന്ന കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു വന്നിരുന്നു. ദേവ് അവളുടെ രണ്ടു കണ്ണുകളും തുടച്ചു.

““അയ്യേ…. ഇങ്ങനെ നിര്‍ത്താതെ കരഞ്ഞാ പ്രശ്നം തീരുമോ….? തല്‍ക്കാലം നിന്‍റെ അപ്പുവേട്ടന്‍ വരട്ടെ…. നമ്മുക്ക് സംസാരിക്കാം…. ദേവേട്ടന്‍ അച്ഛനോടും അമ്മയോടും പറയാം…. പക്ഷേ, അവര്‍ എതിര്‍ത്താ ഞാന്‍ നിര്‍ബന്ധിക്കുകയൊന്നുമില്ല…. ഒക്കെ….”” ദേവ് അവളെ അശ്വാസിപ്പിക്കാനെന്നൊണം പറഞ്ഞു.

അതിന്‍റെ പ്രതിധ്വനി എന്ന പോലെ അത്തുവിന്‍റെ മുഖത്ത് ഒരു പ്രതിക്ഷ പൊട്ടി മുളച്ചു. അവള്‍ ഇരുന്ന ഇരുപ്പില്‍ അടുത്തിരിക്കുന്ന ദേവിനെ കെട്ടി പിടിച്ചു.

““താങ്ക്യു എട്ടാ…..”” അത്തു പറഞ്ഞു. ദേവ് അവളുടെ തലമുടി തലോടി കൊണ്ടു അവളുടെ സന്തോഷത്തില്‍ പങ്കു ചേര്‍ന്നു.

ദേവിന്‍റെ വാക്കുകള്‍ കേട്ട് അത്തുവില്‍ ഉണ്ടായ സന്തോഷം അനുവിലേക്കും പകരുകയായിരുന്നു. വിഷമിച്ചിരിക്കുന്ന അത്തുവിനെ എന്തു പറഞ്ഞു സമധാനിപ്പിക്കും എന്നു വിഷമിച്ചു നില്‍ക്കുമ്പോഴായിരുന്നു ദേവ് പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ കൊണ്ടു അത്തുവില്‍ സന്തോഷവും അശ്വാസവും കിട്ടി കണ്ടതു. അതു നോക്കി നിന്നപ്പോ അറിയാതെ അനുവിന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു. ദേവും അത്തുവും കെട്ടിപിടിച്ചിരിക്കുന്നതു അങ്ങനെ നോക്കി നില്‍ക്കെ അനുവിന് അത്തുവിനോട് എന്തോ ഒരു അസൂയ ജനിച്ചു തുടങ്ങി. ഒരു അനിയത്തികുട്ടിയെ പോലെ അവളെ അശ്വസിപ്പിക്കുന്ന ദേവിനെ നോക്കി ഒരു നിമിഷം അനു നിന്നു.