രാജമല്ലി ചോട്ടിൽ നിന്നും 2 [ജ്വാല] 1292

അവൾ ഞങ്ങളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു, ഞങ്ങളെ അവൾക്കൊപ്പം ചെല്ലാൻ ആഗ്യം കാണിച്ചു.അപർണ വൈദ്യന്റെ കൊച്ചു മകൾ ആണ് പാരമ്പര്യ വൈദ്യത്തിനു പകരം ആയൂർവേദ മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ നിന്ന് പാസായി ഡോക്ടർ ആണിവിടെ.
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഞങ്ങളെ ഒരു കുടിലിലേക്ക് കൊണ്ട് ചെന്നു,
പുറമെ നിന്നു മാത്രമേ ഒരു കുടിലായി തോന്നുകയുള്ളൂ ആധുനികമായ എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും ഉള്ള ഒരു മനോഹരമായ മുറി,
പുറത്ത് മല്ലി പൂവും, പാരിജാതവും ഒക്കെ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ഒരു ഹോളിഡേ റിസോർട്ട് പോലെ.

പുതിയ അന്തരീക്ഷം മനസ്സിന് ഒരു വല്ലാത്ത ശാന്തത കിട്ടി.
ശങ്കരേട്ടാ പൊയ്ക്കോളൂ ഞാൻ വിളിക്കാം അപ്പോൾ വന്നാൽ മതി, ഇവിടെ ഇപ്പോൾ ആരുടേയും ആവശ്യം ഇല്ല ഇനി ഇവരുടെ കസ്റ്റഡിയിൽ അല്ലേ?

അങ്ങനെ ശങ്കരേട്ടനും പോയി,
ഹലോ എന്താ ആലോചിക്കുന്നേ?
പിന്നിൽ നിന്നുള്ള ചോദ്യത്തിൽ തിരിഞ്ഞു നോക്കി അപർണ
ഡോക്ടറോ
വാ ഭക്ഷണം കഴിക്കാം
നാളെ മുതൽ ഇവിടെ വന്നു കഴിക്കണം വലിയ ഊട്ടു പുര വൃത്തിയായി സജ്ജീകരിച്ച മേശയിൽ ചൂട് ചോറും, സാമ്പാറും, പയർ തോരനും, മാങ്ങ അച്ചാറും എന്താ രുചി എത്ര കഴിച്ചു എന്നറിയില്ല വയർ നിറഞ്ഞു ഒരു ചെറിയ ഗ്ലാസ്സിൽ രസം കൂടി തന്നു തൃപ്തിയായി.

ഫൈസൽ നാളെ രാവിലെ മുതൽ ട്രീറ്റ് മെന്റ് തുടങ്ങും.
അപർണ അതും പറഞ്ഞു നടന്നു നീങ്ങി. കണ്ണുകൾ അടയുന്നു ഉറങ്ങണം കിടന്നത് മാത്രമേ ഓർമയുള്ളൂ ഉണർന്നപ്പോൾ അഞ്ചുമണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

ഞാൻ വെള്ളമുണ്ട് എടുത്ത് ഉടുത്തു ഒരു ഷർട്ടും ഇട്ട് പുറത്തേയ്ക്കിറങ്ങി, ഇളം കാറ്റ് എന്നെ തഴുകി കടന്ന് പോയി, ഊട്ടുപുര ലക്ഷ്യമാക്കി ഞാൻ നടന്നു, ഒരു ചായയും എടുത്ത് ഒരു തണൽമരത്തിൻ കീഴിൽ വന്നിരുന്നു, പേരറിയാത്ത ഏതൊക്കെയോ പുഷപങ്ങളുടെ ഗന്ധം അവിടെ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു,
ഒരു പോസിറ്റിവ് എനർജിയാണ് അവിടെ നിന്നു കിട്ടുന്നത്,
ഫൈസൽ വിളികെട്ട് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി, അപർണയാണ്,
എന്താ ഡോക്ടർ?
എന്താ ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നത്?
വെറുതെ,
എന്നാൽ വാ ഒന്നു നടക്കാം ഒരു കൂട്ടിന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു,

ഓ… ഞാൻ റെഡി,
അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ നടന്നു, പലയിടത്തും മരുന്നിന്റെ ആവശ്യത്തിനായി ഔഷധ സസ്യങ്ങൾ നട്ടുപിടിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്,

നാളെ ചെയ്യാൻ പോകുന്ന ട്രീറ്റ്മെന്റിനെക്കുറിച്ച് ഒരു ചെറു വിവരണം നൽകി,
സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ ഞങ്ങൾ നല്ല സുഹൃത്തുക്കൾ ആയി.
ദാ ഇവിടെയാണ്‌ ഞങ്ങളുടെ തിരുമ്മൽ കേന്ദ്രം,
പച്ചമരുന്നുകളുടെ രൂക്ഷഗന്ധം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ തിരുമ്മു കേന്ദ്രത്തിന്റെ മുന്നിലൂടെ നടക്കുകയായിരുന്നു,
പെട്ടന്നാണ് ഒരു രണ്ടര, മൂന്നുവയസ് പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു കുട്ടി ഓടി വന്ന് ബാപ്പാ എന്ന് വിളിച്ചു എന്റെ കാലിൽ പിടിക്കുന്നത് ഞാൻ ഒരു നിമിഷം സ്തംഭിച്ചു പോയി, ബാപ്പാ എന്നും പറഞ്ഞു കരയുകയാണ്,
ഡോക്ടർ ഞാൻ അപർണയെ വിളിച്ചു,

അവളും എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ നിൽക്കുകയാണ്, അപ്പോൾ ഒരു പെൺകുട്ടി മോളെ എന്നും പറഞ്ഞു പിന്നാലെ വന്നത്, ഞാൻ കുട്ടിയെ എന്റെ കാലിൽ നിന്ന് വിടുവിക്കാൻ നോക്കി അത് സമ്മതിക്കുന്നില്ല, കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു. അവസാനം ഞാൻ അതിനെ എടുത്തു ഒരു സുന്ദര മുഖം കണ്ണുകൾക്ക് ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗി, കുട്ടി അപ്പോഴേക്കും എന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കെട്ടി പിടിച്ചു.