രാജമല്ലി ചോട്ടിൽ നിന്നും 2 [ജ്വാല] 1292

ഷാഹിനാ ഇത്താ മുന്നിൽ ഇങ്ങോട്ട് നോക്കടാ എന്നും പറഞ്ഞു കുടുകുടെ ചിരിക്കുന്നു…ഹാ… ഇത്താ,
ഞാൻ ഞെട്ടി ഉണർന്നു, ഷബ്‌ന എന്റെ ജീവനെങ്കിൽ ഷാഹിന ഇത്ത എന്റെ കൂടെ പിറപ്പോ അതിനപ്പുറമോ ആയിരുന്നു.

യാ റബ്ബേ, ഇത്തായ്ക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കരുതേ മനമുരുകി സർവ്വേശ്വരനോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു ഉറങ്ങാനായി ഒരു വിഫലശ്രമം നടത്തി…
************************************

എന്റെ ചിന്തകൾ ആ രാത്രിയെ പറ്റി ആയിരുന്നു
എന്റെ സർവ്വസ്വം കൈകളിൽ നിന്ന് ചോർന്നു പോയ ആ രാത്രി ,

ബോധം വരുമ്പോൾ കൈയും കാലും ബന്ധിച്ചു ഒരു മുറിയിൽ അടച്ചിട്ടിരിക്കുകയാണ്,

ബോധം വന്നപ്പോൾ അവർ തമിഴിലും, കന്നഡയിലും ഒക്കെ പല ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്,
എന്റെ കൂടെയുള്ളവരെപ്പറ്റിയാണ്,
ഞാൻ അവരോട് കരഞ്ഞു പറഞ്ഞിട്ടും അവർക്ക് യാതൊരു അനുകമ്പയും തോന്നിയില്ല,
എനിക്കറിയില്ല എന്ന ഉത്തരം മാത്രമാണ് എന്നിൽ നിന്നു വരുന്നത് ,
മുഖമടച്ചുള്ള അടി എന്റെ തലയിൽ നിന്നു നരിച്ചെറുകൾ പറന്നു പൊങ്ങി, ചുണ്ടുകൾ പൊട്ടി ചോര കിനിയാൻ തുടങ്ങി, തലങ്ങും, വിലങ്ങും അടിയായിരുന്നു, എന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് കയറി,

മതിയാടാ ഇല്ലങ്കിൽ അവൻ ഇവിടെ കിടന്ന് ചാകും, ബോധം മറഞ്ഞു പോകുന്നതിനിടയിൽ ആരോ പറയുന്നത് കേട്ടു…

ബോധം വരുമ്പോൾ ഏതോ ഒരു ജയിലിലെ സെല്ലിലാണ്, ഞാൻ ചെയ്ത കുറ്റം മാത്രം എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല,
ദേഹമാസകലം നുറുങ്ങുന്ന വേദന, കൈ കുത്തി എഴുന്നേൽക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി മറിഞ്ഞു വീണു, വേദന കടിച്ചമർത്തി ഞാനങ്ങനെ കിടന്നു.

എന്റെ ഏകാന്ത വാസത്തിനൊടുവിൽ കോടതിയിൽ ഹാജരാക്കി അപ്പോഴാണ് ഞാൻ “മാവോയിസ്റ്റ്”
ആയ വിവരം അറിയുന്നത്.

ക്ഷീണിച്ച കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് നാലുപാടും പരതി എല്ലാ മുഖങ്ങളിലും ഭീതി,
ഏതോ വലിയ തീവ്രവാദിയെ കൊണ്ട് വരുന്നത് പോലെ, ഞാനറിയാതെ തന്നെ ഞാൻ മാവോയിസ്റ്റായി…

പത്രങ്ങളും, ചാനലുകളുടെ ബ്രെക്കിങ് ന്യൂസിലും ഒക്കെ എന്റെ മുഖം,
മോനേ ,
ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിൽ നിന്ന് ക്ഷീണിച്ച ശബ്ദം കെട്ട് ഞാൻ നോക്കി … ബാപ്പ,
ദയനീയമായ എന്റെ നോട്ടം കണ്ടതു കൊണ്ടാകാം ബാപ്പ എന്റെ അടുത്തു വന്നു , നീ വിഷമിക്കേണ്ട എന്ത് വില കൊടുത്തും ഞാൻ സത്യം തെളിയിക്കും,

ഉമ്മ …. വിഷമമുണ്ട് പക്ഷെ നീ ധൈര്യമായി ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു,
അങ്ങോട്ട് മാറി നിൽക്ക് കാർന്നോരെ ഒരു പോലീസുകാരൻ ബാപ്പായെ തള്ളി മാറ്റി, ഒന്ന് പ്രതികരിക്കാൻ കൂടി കഴിയാതെ മുന്നോട്ട് നടന്നു,
വീണ്ടും ജെയിലിൽ, ഒടുവിൽ സുപ്രീം കോടതി വേണ്ടി വന്നു എന്റെ നിരപരാധിത്യം തെളിയിക്കാൻ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടതോ എന്റെ ജീവിതവും,
ഒരു വർഷവും മൂന്ന് മാസവും അതിനായി ബാപ്പ വസ്തുവകകളിൽ കുറെ വിൽക്കേണ്ടി വന്നു.
ഇതിനിടയിൽ ഷബ്‌നായുടെ ഒരു വിവരവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല,

ജാമ്യം കിട്ടി പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ഞാൻ മനസ്സ് മരവിച്ചിരുന്നു ,എന്റെ പ്രണയവും, സ്വപ്നവും ഒക്കെ മറന്നു, നിർവികാരനായ ഞാൻ എന്റെ റൂമിലെ ഏകാന്തതയിൽ ഇഴുകി ചേർന്നു,