രാജമല്ലി ചോട്ടിൽ നിന്നും 2 [ജ്വാല] 1292

അവളുടെ പുഞ്ചിരി, തെളിർമയുള്ള ചിരിയായി മാറി എന്റെ കൈകളിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു എന്നിട്ട് അവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ഉള്ളം കൈയിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു.
അമൂല്യമായ പ്രണയത്തിന്റെ സമ്മാനം…പ്രീഡിഗ്രി പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞു, കളിയും, പ്രണയവും ഒക്കെയായി നടന്നു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ആണ് ബാപ്പയുടെ അപ്രതീക്ഷിതമായി നാട്ടിൽ വരവ്‌ . പഴയതു പോലെ ബാപ്പ അത്ര സന്തോഷവാനായിരുന്നില്ല,
മിതമായ സംസാരം ഷേവ് കൂടി ചെയ്യാറില്ല സുമുഖനും, സുന്ദരനുമായ ബാപ്പയ്ക്ക് എന്ത് പറ്റി എന്ന് ഏവർക്കും ആശങ്കയുണ്ടായി,
ഞാനെപ്പോഴും എന്റേതായ ലോകത്ത് ആയിരുന്നു, രാവിലെ ഷബ്‌നായെ കണ്ട് വൈകിട്ട് കളിയും കഴിഞ്ഞ്, രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് എന്റെ റൂമിൽ ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു.
പെട്ടന്നാണ് ബാപ്പ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നത്, ഞാൻ ഞെട്ടി ചാടി എഴുന്നേറ്റു മുൻപ് എന്റെ റൂമിൽ ബാപ്പ വരവ് ഇല്ല അത് മാത്രവുമല്ല ഞാനും ബാപ്പായും എല്ലാ വീടുകളിലും കാണുന്നത് പോലെ വലിയ സൗഹൃദത്തിലും അല്ലായിരുന്നു,
ചെറുപ്പം മുതൽ ബാപ്പായെ ഭയം ആയിരുന്നു .
എപ്പോഴും ഗൗരവക്കാരൻ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ഉമ്മ ആണ് ഞങ്ങൾക്കിടയിലെ ഇടനിലക്കാരി എന്ത് ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും ഞാൻ ഉമ്മയോട് ആയിരുന്നു പറഞ്ഞത്.
ഫൈസു നീ തിരക്കിലാണോ?
ബാപ്പയുടെ പെട്ടന്നുള്ള ചോദ്യം…

അല്ല… ബാപ്പ
ങും… എനിക്ക് നിന്നോട് കുറച്ച് സംസാരിക്കാനുണ്ട്,

എന്താ ബാപ്പ?
നീ ഇരിക്ക് എന്നെ ബാപ്പായ്ക്ക് അഭിമുഖമായി ഇരുത്തി എന്നിട്ട് മെല്ലെ പറഞ്ഞു…
മോൻ വളർന്നു പോയി, നിങ്ങളുടെ കുട്ടിക്കാലത്ത് ഒപ്പം കളിക്കാനോ, നിങ്ങളെ കൊഞ്ചിക്കാനോ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല നിങ്ങൾക്ക് അതിൽ എന്നോട് ദേഷ്യം ഉണ്ടോ?
ബാപ്പ …
ഞാൻ വിളിച്ചെങ്കിലും ശബ്ദം പുറത്ത് വന്നില്ല,
എനിക്കറിയാം ദേഷ്യമുണ്ടെന്ന് ഒന്നും മനപൂർവ്വമല്ല അന്നത്തെ നമ്മുടെ സ്ഥിതി വളരെ മോശം ആയിരുന്നു, കുടുംബം സംരക്ഷിക്കാനുള്ള ഓട്ടത്തിൽ ഒന്നിനും സമയം കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല എന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്ക് ഞാൻ തന്നെ മറയിട്ട ഗൗരവം…
ങാ…അത് പോട്ടെ,
ബാപ്പ വന്നത് നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ആണ്,
ഒമാനിൽ നമ്മൾ നടത്തിയിരുന്ന ബിസിനസുകൾ എല്ലാം തകർന്നു, കൂടെ നിന്ന ബന്ധുക്കൾ എല്ലാം ചതിച്ചു വിശ്വസിച്ചവർ പോലും പിന്നിൽ നിന്നു കുത്തി.
എല്ലാ സ്ഥാപനങ്ങളും കൊടുത്ത് നഷ്ടങ്ങൾ നികത്തി ഇനി വീണ്ടും ഒന്നേ എന്ന് തുടങ്ങണം.

പുതിയ ഒരു ജോലി ഞാൻ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട് സാരമില്ല നമുക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടത് വീണ്ടെടുക്കാം മോൻ കൂടുതൽ ഉത്തരവാദിത്വത്തോടെ കാര്യങ്ങൾ കണ്ടറിഞ്ഞു പെരുമാറണം,
എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ ഉമ്മായെയും, സഹോദരിയെയും നോക്കണം. നിന്നോട് ഇത് പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് ഒരു സമാധാനം കിട്ടില്ല,
കൂടെയുള്ള ശത്രുവിനെ തിരിച്ചറിയാൻ പഠിക്കണം എന്റെ അനുഭവം മോന് ഉണ്ടാകരുത്,
എന്നെ ചേർത്ത് നിർത്തി നെറ്റിയിൽ ചൂട് ചുംബനം തരുമ്പോൾ ഞാൻ ആദ്യമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞു എന്റെ ബാപ്പയുടെ സ്നേഹം.
ബാപ്പ മുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പോകുമ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ രണ്ടാളുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു…

ഞാൻ എപ്പോഴും എന്റെ കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചു മാത്രം ആയിരുന്നു ചിന്തിച്ചിരുന്നത്, ഒരിക്കൽ പോലും ബാപ്പയുടെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ചിന്തിക്കാൻ കഴിയാതിരുന്നതിൽ ആദ്യമായി കുറ്റബോധം തോന്നി…