അയനത്തമ്മ 2

Ayanathamma Part 2 | Author : Bhami | Previous Part

ചെമ്പട്ടുടുത്ത് ചെമ്പക ഹാരമണിഞ്ഞ് കൈവെള്ളയിൽ കുരുത്തോലകരയാട്ടി അയനത്ത് തറവാടിന്റ പരദൈവം!

വിളറി വെളുത്ത് ഭയാ പാടോടെ ദേവി സ്ഥഭിച്ചു നിന്നു പോയി. തനിക്കു മുന്നിൽ ആരാണിത്? സ്വപ്നമോ ?സത്യമോ?

ദേവി ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ അടച്ചു തുറന്നു. സ്വപ്നമല്ല സത്യം തന്നെ!

ത്രിശിവപുരം നാടാകേ ഭയഭക്തിയോടെ നോക്കി കാണുന്ന സാക്ഷാൽ പൂതത്താർ . ഇതാ നമ്മുക്കു മുന്നിൽ ആഗാതനായിരിക്കുന്നു.

രക്തങ്ങൾ ഉറ്റുന്ന കണ്ണുകൾ ചുഴിഞ്ഞു നോക്കിക്കൊണ്ട് വെട്ടി തിളങ്ങുന്ന ദംഷ്ട്രങ്ങളുമായി ചിരിയോടെ .

ആ ചിരി പിന്നീടൊരു അട്ടഹാസാമായി മാറി. കാടിനെ വിറപ്പിച്ച അട്ടഹാസം!

“ദേവി അമ്മയേ സ്മരിക്കുമ്പോൾ നീ  അയനത്ത് കാവിന്റെ കാവാലാളേ മറന്നുവോ?

കാലുകൾ മണ്ണിൽ ഒന്നുടെ ആഞ്ഞുചവുട്ടി തമ്പുരാൻ അട്ടഹസിച്ചു.

“പരിഭ്രമിക്കേണ്ട”

” പുത്രി നിന്റെ സമസ്യയും നിന്നിൽ തന്നെയാണ് അതിന്റെ കാരാണവും നിന്നിൽ തന്നെയാണ്. അയനത്ത് കാവിന്റെ കാവാലാളാണു നാം കാലങ്ങൾക്ക് മുന്നേ സഞ്ചരിക്കുന്നവൻ ! അനുഭവിച്ചറിയേണ്ടത് അങ്ങനെ തന്നെ അറിയണം “