അറവുകാരൻ [Achillies] 318

“ദാ പിടി നീ പറഞ്ഞ കുപ്പി ഇനി പറ ആരാ ആള്…”

ആളാരാന്നറിയാതെ ഇന്നിനി തനിക്ക് ഉറക്കം കിട്ടില്ല എന്നറിയാവുന്ന പിള്ള കടയും പൂട്ടി വരുന്ന വഴി അരവിന്ദനെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ കോരയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് കൊട്ടുവടിയും വാങ്ങിയാണ് വീട്ടിൽ എത്തിയത്,
അരവിന്ദൻ വന്നപാടെ അവന്റെ കയ്യിലേക്ക് കുപ്പിയും കൊടുത്തു പിള്ള തന്റെ ചോദ്യം എറിഞ്ഞു.

“ഒന്നടങ് പിള്ളച്ചേട്ട….നമുക്ക് ഒരൊന്നങ് വിടാം അപ്പോഴേ അതൊക്കെ പറയാനും കേൾക്കാനും ഒക്കെ ഉള്ള ഒരു സുഖം കിട്ടൂ….”

പിള്ളയുടെ വീടിന്റെ വരാന്തയിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നുകൊണ്ട് അരവിന്ദൻ പറഞ്ഞു, വെരുകിനെ പോലെ പിള്ളയും അവനോടൊപ്പം ഇരുന്നു.

“ഡി ഭാനുവേ….രണ്ടു ഗ്ലാസും തൊട്ടു കൂട്ടാൻ എന്തേലും കൂടി ഇങ്ങെടുത്തോ…”

വൈകികാതെ ഇരിക്കാൻ പിള്ള അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും അരവിന്ദന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി,
ആഹ് തിളക്കത്തിനുള്ള ഉത്തരവുമായി പിള്ളയുടെ ഭാര്യ ഭാനുമതി വാതിലിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു, നാൽപ്പതു കഴിഞ്ഞ ഉരുണ്ടു തടിച്ച സ്ത്രീ, വെളുത്തു വട്ട മുഖവും ചുവന്ന് ചോര ചുണ്ടുകളും
അരവിന്ദന്റെ കണ്ണിലെ തിളക്കം കണ്ട ഭാനുമതിയുടെ ചുണ്ടിൽ വശ്യത ഒളിപ്പിച്ച ചിരി വിടർന്നു.
ഭാനുവിന്റെ വശ്യതയിൽ മയങ്ങിപ്പോയ അരവിന്ദൻ പിള്ള നീട്ടിയ ഗ്ലാസ് കണ്ടാണ് ഉണർന്നത്.

“ആരുടെ കാര്യ നിങ്ങളു പറയുന്നേ…”

അരവിന്ദനെ ഉറ്റുനോക്കി ഭാനു ചോദിച്ചു.

“അത്….അത് ഭാനുവേച്ചി….”

“എടിയെ, നമ്മുടെ ശിവന് ഇവിടെ ഉള്ള ഏതോ പെണ്ണുമായിട്ട് ബന്ധം ഉണ്ടെന്നു ആരാണെന്നു ഇവനറിയാം അതാ ഞാൻ ഈ ചോദിക്കുന്നെ…”

“ശിവനോ…..നീ നേരാണോ പറയുന്നേ….”

ഭാനുമതിയുടെ കണ്ണിൽ. ശിവനെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ട തിളക്കവും ദാഹവും ആശ്ചര്യവും കണ്ട അരവിന്ദന്റെ ഉള്ളിൽ തീയാളി,
ഒറ്റ വലിക്ക് ഗ്ലാസിലെ കൊട്ടുവടി കേറ്റി ചിറി തുടച്ച അരവിന്ദൻ ഭാനുമതിയുടെ നേരെ നോക്കി.

“അതെന്ന അവനു ഇതൊന്നും പറ്റുകേലെ….എന്തായാലും കാത്തിരുന്ന് പിടിച്ചത് ഒരൊന്നൊന്നര മുതലിൽ ആഹ്….”

അരവിന്ദൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും പിള്ളയ്ക്ക് പിന്നെയും സമാധാനം ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയി.

“നീ ആരാന്ന് പറേടാ….കുറെ ആയല്ലോ…”

ഗ്ലാസ്സിലുള്ള ഒന്ന് തീർത്തു അടുത്തത് ഒഴിച്ചുകൊണ്ട് പിള്ള അസ്വസ്ഥനായി.

“സുജ…”

അരവിന്ദൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും ഒറ്റയിറക്കിന് പിള്ളയുടെ വായിലിരുന്ന ചാരായം വയറ്റിലെത്തി.

“പോടാ… ഇപ്പോൾ നീ പറയുന്നത് നുണയാണെന്നു ഉറപ്പായി…”

പുച്ഛച്ചിരിയുമായി ഭാനുമതി അരവിന്ദന്റെ വാദം പാടെ തള്ളി.
അതോടെ അരവിന്ദന്റെ പിടിച്ചു വച്ച എല്ലാ നിയന്ത്രണവും തെറ്റി.