അപരാജിതൻ 11 [Harshan] 7232

പിറ്റേന്ന് ശനിയാഴ്ച്ച,

അന്ന് ഒരു ഉച്ച കഴിഞ്ഞു ശിവ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയിരുന്നു.

അന്ന് ഒരു നാലര മണിയോടെ രാജശേഖരനെ റൂമിലേക്കു ഷിഫ്റ്റ് ചെയ്തു,

ശ്യാ൦ ആ സമയത്തു എന്തോ അത്യാവശ്യത്തിനു പുറത്തേക്ക് പോയിരിക്കുക ആയിരുന്നു,

ശിവ ഉള്ളത് കൊണ്ട് അവ൪ക്കു വേറെ ഒരു തരത്തിലും യാതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

ഡോകടർ പറഞ്ഞത് ഒരു ദിവസത്തെ ഒബ്സർവേഷനിൽ കിടന്നു കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിൽ തിങ്കളാഴ്ച ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യാം എന്നായിരുന്നു.

വേറെ വലിയ പ്രശ്ങ്ങൾ ഒന്നും രാജശേഖരന് ഉണ്ടായതും ഇല്ല.

റൂമിൽ മാലിനിയും ശിവയും പാറുവും മാലിനിയും മാത്രം.

ശിവയുടെ സാന്നിധ്യം അവ൪ക്കു ഒട്ടേറെ ആശ്വാസകരം ആയിരുന്നു.

എല്ലാവർക്കും ശിവയോടുള്ള  സ്നേഹം വർധിക്കുക ആണ് ഇതിലൂടെ ഉണ്ടായതു, അവരുടെ ഒരു അത്യാവശ്യഘട്ടത്തിൽ ഒരു ബന്ധുവിനെ പോലെ എല്ലാ സഹായവും ചെയ്തു ഒരു കൂട്ടായി ഉണ്ടായതും മാത്രവും അല്ല അത്രയും വലിയ കുടുംബത്തിലെ പയ്യൻ എന്ന ഒരു വിധ അഹങ്കാരവും ഇല്ലാതെ ഉള്ള പെരുമാറ്റം ഒക്കെ അവനിൽ ഒരുപാട് മതിപ്പുളവാക്കാൻ സഹായിച്ചു.

<<<<<<O>>>>>>>

പിറ്റേന്ന് ഞായറാഴ്ച

ആദി പതിവ് പോലെ രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു തയാർ ആയി സായിഗ്രാമത്തിലേക്ക് പോയി. അവിടെ ഇപ്പോ അവരുടെ ആ ബിസിനസ് ഒക്കെ നല്ല പോലെ പോകുന്നുണ്ട്, നഷ്ടം ഇല്ലാതെ വരുമാനം കിട്ടുന്നുമുണ്ട്, എന്ത് കിട്ടിയാലും അത് അവിടത്തെ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് തന്നെ  എടുക്കുന്നത്. അവിടെ ചെന്ന് ക്‌ളാസുകൾ ഒക്കെ എടുത്തു, അന്ന് ഉച്ച വരെ ക്‌ളാസ് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

അതിനു ശേഷം ആദി ഭദ്രാമ്മയും ഹരിതയും  ഒക്കെ ആയി അവിടെ സമയം ചിലവഴിക്കുക ആയിരുന്നു. അപ്പോൾ ആദി നന്ദു മാമന്റെ സഹായം കിട്ടിയതും തുഷാരഗിരിയിലെ സമരം ഒക്കെ വിജയം ആയതും ഒക്കെ പറഞ്ഞു.

അവർ വാർത്ത ഒക്കെ കണ്ടിരുന്നു.

ഇടയിൽ ആനന്ദ് മഹാദേവന്റെ കളി കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നത് അതിശയത്തോടെ ആണ് അവർ കേട്ടിരുന്നത്,അങ്ങനെ ഓരോന്നൊക്കെ അവർ പറഞ്ഞു  കൊണ്ടിരിക്കുക ആയിരുന്നു. അതിനിടെ ആണ് ആദി അച്ഛന്റെ ഓഫീസിലെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ വെച്ച് അച്ഛനെ  അന്വേഷിക്കുന്നത് ഒക്കെ അവരോടു പറഞ്ഞത്.

“ഒന്നും അങ്ങോട്ട് പൂർത്തി ആകുന്നില്ല ഭദ്രമ്മെ ,,,അച്ഛനെ കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കുന്നിടത്തു ഒക്കെ ഓരോരോ തടസങ്ങൾ ആണ്, അതാ പ്രശനം, ”

“,മോനെ ,,,, അങ്ങനെ നിരാശപെടേണ്ട, എല്ലാത്തിനും ഓരോ സമയം ഉണ്ട്, ഇപ്പോ തന്നെ മോൻ ഒരു അടിമയെ പോലെ വിറകു പുരയിൽ കിടന്നതല്ലേ, ഇന്നിപ്പോ  അപ്പുമോന് എന്തോരം മാറ്റങ്ങൾ വന്നു, ഇതിനൊക്കെ ഒരു സമയം ഉണ്ട് അപ്പൂട്ടാ ”

” അത് ശരിയാ അപ്പുവേട്ടാ ….സമയം ആകുമ്പോ ഒക്കെ നടക്കും ,,,ഇപ്പോ ഒന്നുമില്ലേലും അപ്പുവേട്ടന് ഒരു വണ്ടി വാങ്ങാൻ പറ്റിയില്ലേ ”

അതും ശരിയാ ഹരിമോളെ

“ഭദ്രമ്മെ ,,,,,”

എന്താ അപ്പൂട്ടാ

എന്റെ  ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ അനുഭവിച്ച കൊടിയ പീഡനങ്ങൾ അഞ്ചു വർഷം ആണ്. ഓരോ വർഷവും നൂറു കൊല്ലം പോലെ ആണ് ഞാൻ അനുഭവിച്ചിരുന്നത്. അത്രക്കും സങ്കടവും വിഷമവും  ഞാൻ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്, സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഹരിമോളെ അഞ്ചു കൊല്ലം എനിക്ക് അഞ്ഞൂറ് കൊല്ലം പോലെ ആയിരുന്നു,,, എങ്ങനെ ഒക്കെ ആണ് ഞാൻ ജീവിച്ചത്, മനുഷ്യനായി അല്ല മൃഗമായി, കാളയെ പോലെ പണി എടുത്തു, എന്റെ രൂപം പോലും കണ്ണാടിയിൽ നോക്കുന്നത് പോലും ആരോ ഏഴോ മാസം കഴിഞ്ഞായിരുന്നു, പണി തീർന്ന അടുത്ത പണി, രാവിലെ നാലര  മണിക് എഴുന്നേറ്റു പണി തുടങ്ങിയാൽ പിന്നെ രാത്രി പന്ത്രണ്ടര വരെ പണി, വീട്ടിലെ പണി, പിന്നെ അവരുടെ തോട്ടത്തിൽ പണി, പശുവിനെ നോക്കൽ, പിന്നെ ഗോടൗണിൽ പണി, ഭക്ഷണം പോലും കിട്ടാത്ത അവസ്ഥ കയ്യിൽ കാശില്ല, നല്ല ഉടുപ്പ് ഇല്ല ,,,,എന്താ ഭദ്രമേ ,,,,ഇതൊക്കെ എന്റെ

ജാതകത്തിൽ ഉണ്ടാകുമോ ,,, ഇതൊക്കെ സമയദോഷം ആകുമോ.

മോനെ … അപ്പു …. ഈ സമയദോഷം എന്ന് പറഞ്ഞലുണ്ടല്ലോ .. അതിന്റെ ഫലങ്ങളും നിയന്ത്രങ്ങളും നമ്മുടെ കയ്യിൽ അല്ല ,, ഉദാഹരണത്തിന് ചില കാര്യങ്ങൾ അത് ചെയ്യേണ്ടിടത്തു അത് ചെയ്യാതെ വരുകയും ചെയ്യാൻ പാടില്ലാത്തിടത്തു ചെയ്തു പോകുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥ ആണ്, ഇന്നെല പഠിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഇന് ജയിക്കുമായിരുന്നു, പക്ഷെ ഇന്നലെ പഠിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല, ആ സാധിക്കാത്തതു ഒരുപക്ഷേ ഒരു കാരണം ഉണ്ടായിരിക്കാം, ഒരു പക്ഷെ മടി ആയിരിക്കാം, എന്തും ആകാം, അത് നമ്മൾ പടിക്കരുത് എന്നൊരു പ്ലാൻ ആരോ ചെയ്തു വെച്ചിട്ടുണ്ട്, നമ്മൾ അതിനോത്ത്  പോകുന്നു എന്ന് മാത്രം.

പിന്നെ അപ്പു,,, മോന്റെ കാര്യം,,,,എന്റെ മോൻ അനുഭവിച്ചതും അനുഭവിക്കുന്നതും ഒകെ ഭദ്രാമ്മയുടെ മനസിൽ തോന്നുന്നത് എന്തോ ഒന്നിന്റെ പ്രതിഫലനം ആണ് എന്നാണ്….

മനസിലായില്ല ഭദ്രമ്മെ ..

മോനെ ഇതൊക്കെ ഭദ്രാമ്മയുടെ തോന്നൽ ആണ്, മോന്റെ യാതനകൾ ഒക്കെ ഒന്നുകിൽ ഇന്നും എവിടെയോ ഉള്ള  മോന്റെ ആത്മാവോ സ്വത്വമോ ആയി ബന്ധമുള്ള എന്തെങ്കിലും ഒരു കാരണത്തിന്റെ അല്ലെങ്കിൽ ഒരുപക്ഷെ അപ്പുവിന്റെ പൂർവജന്മത്തിലെ എന്തോ ഒന്നിന്റെ പ്രതിഫലനം ആയിരിക്കണം ,,അങ്ങനെ ആകാൻ മാത്രമേ തരമുള്ളു ,,,പലപ്പോഴും ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിക്കാറുള്ളതാണു മോന്റെ തന്നെ ജീവിതം…

വെറുതെ ഓരോ മണ്ടത്തരങ്ങൾ പറയല്ലേ ഭദ്രമ്മെ …

അപ്പു ,,,,

ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കിക്കേ

ഒരു ദുരൂഹത പോലെ പിറന്ന ഒരു കുട്ടി ആണ് ലക്ഷ്മി മോൾ, അച്ചനെയോ അമ്മയെയോ അവൾ കണ്ടിട്ടില്ല, അമ്മയുടെ മുലപ്പാൽ കുടിച്ചിട്ടില്ല, ബന്ധുക്കൾ ആരെന്നു അറിയില്ല.

അതുപോലെ ചെറുപ്പത്തിൽ എവിടെ നിന്നോ സായി ആശ്രമത്തിൽ വന്നു ചേർന്നു വളർന്ന കുട്ടി ആണ് ജയൻ മോൻ,, അവനും ഇതുപോലെ തന്നെ,, ലക്ഷ്മി ഇവിടെയും ജയൻ നമ്മുടെ ആണ്കുട്ടികൾക്കുളള ഉള്ള ആശ്രമത്തിലും വളർന്നു.

അവർ തമ്മിൽ സ്നേഹമായി, വിവാഹം കഴിഞ്ഞു, കഷ്ടപ്പെട്ട് അവൻ കുറച്ചു മണ്ണ് വാങ്ങി, വീട് വെച്ച്, നാലു തവണ  ലക്ഷ്മി മോളുടെ ഗർഭം അലസി,  അതിലൊന്ന് ഇരട്ട കുട്ടികൾ ആയിരുന്നു, അപ്പൊ അഞ്ചു കുട്ടികൾ ആ അഞ്ചു കുട്ടികളും പെൺകുട്ടികൾ ആയിരുന്നു, അഞ്ചാമത്തെ ഗർഭത്തിൽ ആറാമൻ ആയി അപ്പു ജനിച്ചു. അപ്പു വളർന്നു, പിന്നെ ലക്ഷ്മി മോൾക് അസുഖം വന്നു, അതിനിടയിൽ ജയന്റെ തിരോധാനം, അപ്പോളേക്കും ആകെ പ്രശ്നങ്ങൾ, ഉണ്ടായിരുന്ന മണ്ണും വീടും പോയി, അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞ് വാടകവീട്ടിൽ ആരും അറിയാതെ ജീവിച്ചു, ലക്ഷ്മി മോൾ മരണമടഞ്ഞു അതും തീപൊള്ളൽ ഏറ്റു, പിന്നെ അപ്പുവിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു ഉയർച്ചയും ഇല്ലാതെ അഞ്ചു കൊല്ലം അടിമത്വം എന്ന അവസ്ഥ, പതുക്കെ പതുക്കെ അതിൽ മാറ്റങ്ങൾ ആയി, അപ്പുവിന് ജോലി കിട്ടി, എവിടെ ആണോ അടിമ ആയി ജോലി ചെയ്തത് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി, അപ്പോളും അവരുടെ ജീവൻ പോലും പല ഘട്ടങ്ങളിൽ അപ്പു രക്ഷിച്ചു, അപ്പുവിന് അമ്മയെ കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കണ൦ എന്ന് തോന്നി, ഒടുവിൽ എന്തൊക്കെയോ കിട്ടി, അപ്പോളേക്കും അപ്പുവിന് തീ പൊള്ളൽ കൊണ്ട് അപകട൦, പക്ഷെ അതിലൂടെ അപ്പുവിന്റെ സങ്കടവും ഭയവും ഒക്കെ മാറി, സ്വഭാവം തന്നെ മാറി, പിന്നെ ടി വി യിൽ വന്നില്ലെങ്കിൽ പോലും അപ്പു പരസ്യത്തിൽ അഭിനയിച്ചു, അതിലൂടെ കുറെ പണം ഉണ്ടാക്കി, ഇഷ്ടമുള്ള ഒരു വാഹനം വാങ്ങി …..

ഭദ്രാമ്മ പറഞ്ഞു നിർത്തി

എല്ലാരും ആകാംഷയോടെ ആ വാക്കുകൾ കേട്ട് ഇരുന്നു

ഒരു സാധാരണ കുട്ടിയുടെ ജീവിതത്തിൽ ഇത്രേം കാര്യങ്ങൾ സംഭവിക്കുമോ അപ്പു?

അമ്മെ ,,,,ഇല്ല ,,,,ഒരിക്കലും ഇല്ല ഹരീത മറുപടി പറഞ്ഞു

അതാ ഭദ്രമ്മ പറഞ്ഞത് ,,,,അപ്പു ഒരു സാധാരണ ജന്മം അല്ല ,,,ആകാൻ ഒരു സാധ്യതയും ഇല്ല ,,,അപ്പുവിൽ എന്തോ ഒരു അസാധാരണത്വം ഉണ്ട് ….അത് തന്നെ ആണ് നിന്നിലെ രഹസ്യം.

ഒന്ന് ഓർത്തെ ,,,,,,ലക്ഷ്മിയുടെ വയറിൽ നിന്നും ജീവനോടെ ഒരു ആൺകുഞ്ഞു തന്നെ പിറക്കണം എന്നത്, ഒരുപക്ഷെ ഈശ്വരന്റെ തീരുമാനം ആയിരിക്കണം ….. അങ്ങനെ എങ്കിൽ ലക്ഷ്മിയുടെയും ജയന്റെയും നിയോഗം ഒരു ആൺകുഞ്ഞിനു ജന്മം കൊടുക്കൽ ആയിരുന്നെങ്കിലോ… ഇനി അപ്പു അനുഭവിച്ച സങ്കടങ്ങൾ അതിൽ അനാഥത്വം അടിമത്വം ദാരിദ്ര്യദുഖ൦ പട്ടിണി പഠിപ്പു മുടങ്ങൽ നിത്യദുഃഖം ഒക്കെ ഒരു കാരണം ജയൻമോനെ കാണാതെ പോകൽ ആണ് …

ചിന്തിക്കുമ്പോ ഇതൊക്കെ കൃത്യമായി തീരുമാനിച്ചു വരച്ചു വെച്ച പോലെ ആണ് …അപ്പുവിനെ ആരൊക്കെയോ എന്തൊക്കെയോ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട് … എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട് അത് അപ്പുവിന്റെ കണ്മുന്നിൽ തെളിയും ,,,, ഉറപ്പാണ് സായിഭഗവാനാണ് സത്യം …

ഭദ്രാമ്മ പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യത്തിനും മറുവാക്ക് പറയുവാൻ ആദി അശക്തൻ ആയിരുന്നു ,,,

പക്ഷെ അവന്റെ ഉള്ളിലും ആ ഒരു തോന്നൽ തുടങ്ങിയിരുന്നു

അവൻ അറിയാത്ത ആ ഒരു സംശയം മാത്രം അവനെ കൊണ്ട് അതൊക്കെ ചിന്തിപ്പിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു രുദ്രതേജൻ —— എന്ന ആ പേര് ,,,,,

അന്ന് അവിടെ നിന്ന് പോകുന്നതിനു മുന്പ് ആദി അവന്റെ സായി അപ്പൂപ്പന്റെ കോവിലില്‍ കയറി.

പുഞ്ചിരിച്ചു നിക്കുന്ന അവന്റെ അപ്പൂപ്പന്റെ അടുത്ത ചെന്നിരുന്നു .

അപ്പൂപ്പാ ,,,,അപ്പുനെ ,, ലക്ഷ്മി അമ്മേനെ കുറിച്ച് ഒന്നും ഇതുവരെ പറ്റീട്ടില്ല ,,, അപ്പൂപ്പ ,,എന്തേലും ഒരു വഴി അപ്പുനെ കാണിച്ചു തരണേ ,,,,,, അമ്മേടെ ബന്ധുക്കളെ  ഒക്കെ കാണാന്‍ അപ്പുനു കൊതി ആയിട്ടാ അപുപ്പ ,,,

അവന്‍ കുറച്ചു നേരം അവിടെ ഇരുന്നു , അപൂപ്പന്റെ മുഖത് നോക്കി ഇരുന്നു.

പിന്നെ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.

പിന്നെ എല്ലാരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു ആശ്രമത്തില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങി.

<<<<<<<<O>>>>>>>>

അന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ വൈകിട്ട് ശിവ എത്തി.

അന്ന് രാജശേഖരനു ചെറുതായി വേദന ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും കൂടുതൽ പ്രശനം ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ശിവയുമായി ഒക്കെ സംസാരിച്ചു, വീട്ടുകാര്യങ്ങൾ ഒകെ ചോദിച്ചു, അത്യാവശ്യഘട്ടത്തിൽ വന്നു സഹായം ചെയ്‌തതിനു ഒരുപാട് നന്ദിയും പറഞ്ഞു.

മാലിനിയും അതൊക്കെ പറയുമ്പോൾ വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു, കാരണം മറ്റെന്തും മാലിനി സഹിക്കും പക്ഷെ രാജേട്ടനോ മക്കൾക്കോ എന്തേലും സംഭവിച്ചാൽ അത് അവർക്ക് താങ്ങാൻ സാധിക്കില്ല.

” എന്തായാലും വേറെ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ, നന്നായി റസ്റ്റ് എടുക്കണം, ഒരു ടെൻഷനും മനസിൽ വേണ്ട”

“ടെൻഷനുകൾ ഒകെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗം അല്ലെ ശിവ ” രാജശേഖര൯ പറഞ്ഞു

“അതൊക്കെ ഓരോ തോന്നലുകൾ ആണ് അങ്കിൾ ,,അല്ല ഇപ്പോ എന്താ ടെൻഷൻ ”

“ഇപ്പോ പേടി ആണ് ,,,എന്തേലും എനിക്ക് വന്നുപോകുമോ എന്ന് ,, ”

“അങ്ങനെ  ഒന്നും പറയല്ലേ രാജേട്ടാ “.മാലിനി വിലക്കി

“ഈ പപ്പാ എന്തിനാ വേണ്ടാത്ത കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറയുന്നത് ” പാറു ദേഷ്യപ്പെട്ടു

അയാൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു

“ശിവ ,,,എന്റെ രണ്ടു കണ്ണുകള ,,എന്റെ മക്കൾ … എനിക്ക് എന്തേലും സംഭവിച്ച ഇവരുടെ കാര്യം ഒക്കെ എന്താകും എന്നത് എനിക്ക് ഇപ്പോ ഒരുപാട് ആശങ്ക ആണ് ”

“അങ്കിളേ ,,,എന്തായാലും കൊച്ചു കുട്ടികൾ ഒന്നുമല്ലല്ലോ ,,,വലിയ കുട്ടികൾ അല്ലെ ,,,കാര്യവിവരവും ഉണ്ട് അതുകൊണ്ടു അങ്ങനെ ഉള്ള ഭയം ഒന്നും വേണ്ട കേട്ടോ, അസ്ഥാനത്തുള്ള ആശങ്ക അനാവശ്യ ആപത്തുകൾ ഉണ്ടാക്കും എന്നല്ലേ ,,,,”

ആ അത് ശരി ആണ് ..പാറു കൂടെ ശിവക്കൊപ്പം ചേർന്നു.

അപ്പോൾ ആണ് ശിവക്ക് ഒരു ഫോൺ വന്നത്, എവിടെയോ അത്യാവശ്യമായി ചെല്ലുവാൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ട്.

“അപ്പോ ശരി ,,,എനിക്ക് അർജന്റ് ആയി ഒരിടം വരെ പോകണം ,,ഞാൻ എന്ന ഇറങ്ങട്ടെ ,,അങ്കിളേ ആന്റി ..പിന്നെ നാളെ ഉച്ചയോടെ ഡിസ്ചാർജ് ആക്കും ,,,നാളെ ഞാൻ വരണോ ”

“ആയോ ,,ശിവ ,,,ഇത് തന്നെ അധികം ആണ് ,,, ഞങ്ങൾ മാനേജ് ചെയ്തു കൊള്ളാം”

“ആയിക്കോട്ടെ ,,,എന്തേലും ആവശ്യം വന്നാൽ എന്നെ വിളിക്കാൻ മടിക്കണ്ട ”

ശിവ എഴുന്നേറ്റു

പോട്ടെ,,,എന്ന് പറഞ്ഞു റൂം തുറന്നു. അപ്പൊ മാലിനി പാറുവിനോട് ശിവയോടൊപ്പം താഴെ ചെല്ലുവാൻ ആയി പാറുവിനോട് പറഞ്ഞു. അതുകേട്ടു പാറുവിനു മുഖം ഒക്കെ തെളിഞ്ഞു, അവൾ സന്തോഷത്തോടെ ശിവയോടൊപ്പം നടന്നു

ആ നടപ്പു കുറച്ചു നേരം രാജശേഖരനും നോക്കി നിന്നു ഒരു ചിരിയോടെ

<<<<<O>>>>>

താങ്ക്സ് ട്ടോ ,,,,

പാറുവിന്റെ അടുത്ത് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടിലെ എന്നോട് താങ്ക്സ് ഒന്നും പറയരുത് എന്ന്…

എന്നാലും ,,,,,,ഒരുപാട് സഹായ൦ ചെയ്തില്ലേ , അപ്പൊ പിന്നെ താങ്ക്സ് പറയണ്ടേ ?

ഓ അങ്ങനെ ഒക്കെ ഉണ്ടല്ലേ ?

കോളേജിൽ എല്ലാ ദിവസവും കാണാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നു, ഇനി ഇപ്പോ കാണാൻ പറ്റില്ലാലോ?

അതെന്ത കാണാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ലേ ?

ഇല്ല ..പറ്റില്ല

എന്ന ഞാൻ ഒരു ഫോട്ടോ ഫ്രയി൦ ചെയ്തു തരാം അത് മതിയോ,

എന്ന ആ ഫോട്ടോയിൽ എന്നേം കൂടി ചേർക്കാവോ ?

ആ …എന്ന നമുക്ക് ഒരു ഫാമിലി ഫോട്ടോ തന്നെ എടുക്കാം

ഫാമിലി ഒകെ ആകുവോ ? ഒരു ശങ്കയോടെ പാറു ചോദിച്ചു

ശിവ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ ചിരിച്ചു

അപ്പോളേക്കും അവർ പുറത്തു എത്തി

ശിവ ഡ്രൈവറെ വിളിച്ചു അയാൾ കാറുമായി അങ്ങോട്ടേക്ക് എത്തി

ശരി പാറു …ഇനിയും കാണാം ….

ഹമ്,,,,,അവൾ ഒന്ന് മൂളി

അവൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു കാറിൽ കയറി

പോട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു അവിടെ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു

പിറ്റേന്ന് തിങ്കളാഴ്ച ഉച്ച കഴിഞ്ഞു രാജശേഖരനെ ഡിസ്ചാര്‍ജ് ചെയ്തു. അവര്‍ ഒരു നാലു മണിയോടെ പാലിയത്ത് എത്തി. നല്ല ക്ഷീണം ഉള്ളത് കൊണ്ട് അയാളെ റൂമില്‍ കൊണ്ടുപോയി കിടത്തി, അയാളുടെ സമീപം തന്നെ മാലിനിയും പാറുവും ഇരുന്നു.

“മോളെ …പപ്പക്ക് വെള്ളം കൊണ്ട് താ ”

“ഇപോ കൊണ്ടുവരാം പപ്പാ ”

പാറു എഴുനേറ്റു നടന്നു വെള്ളം എടുക്കാന്‍ ആയി

ഇപോ എങ്ങനെ ഉണ്ട് രാജേട്ട ?

“കുഴപ്പമില്ല ,,മാളു ,,നീ അന്ന് ഒരുപാട് പേടിച്ചു പോയി അല്ലേ ”

“പിന്നെ പേടിക്കാതെ,,,,”

“എനിക്കെന്തെലും പറ്റിയ മക്കൾ ഇല്ലേ നിനക്ക് ” അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

“അവർ എനിക്ക് രാജേട്ടന് പകരം ആകുമോ ”

ആകെ പേടിയാ മാളു ,,എന്തോ എനിക്ക് എന്തേലും പറ്റുമോ എന്ന്

അപ്പോളേക്കും വെള്ളവും കൊണ്ട് പാറു പപ്പക്ക് സമീപ൦ എത്തി

ഇന്ന പപ്പാ ഇത് കുടിക്ക് ..അവൾ ഗ്ലാസ് അയാൾക്ക് നേരെ നീട്ടി

രാജശേഖര൯ അത് വാങ്ങി കുടിച്ചു.

അവൾ അയാൾക് സമീപം ഇരുന്നു കവിളത്തു തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു.

“ഹമ്,,,എന്ത് പറ്റി ?”

“പൊന്നു ഒരുപാട് പേടിച്ചു പോയി പപ്പാ ,,,,ഒരുപാട് സങ്കടവും വന്നു ”

സാരോല്ല ,,,പപ്പക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലാലോ പേടിക്കണ്ട.

പപ്പ ഇനി അധികം യാത്ര ഒന്നും ചെയ്യണ്ട, ദൂരെ എങ്ങും പോകുകയും വേണ്ട, പൊന്ന്നു ആകെ പേടി ആകും.

മകൾക്ക് അച്ഛനോടുള്ള കറകളഞ്ഞ സ്നേഹം ആ വാക്കുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു.

പപ്പാ ഇനി എങ്ങും പോകുന്നില്ല, വീട് ഓഫീസ്, പൊന്നു വേഗം പഠിപ്പു ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഓഫീസിലെ കാര്യങ്ങൾ ഒകെ നോക്കാൻ ആയി റെഡി ആയിക്കോട്ടോ

അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം പപ്പാ ,,എന്നാലും പപ്പാ എങ്ങോട്ടും പോകണ്ട

ഹ്മ്മ്,,,,,,

മാളു ശിവയെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞോ നമ്മൾ ഇവിടെ എത്തിയ കാര്യം.

ശിവ എന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു കുറച്ചു മൂ൯പേ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു.

നന്നായി ,,,,ഇല്ലെങ്കിൽ അതൊരു മര്യാദകേടു ആയി മാറും, ഒരുപാട് ബുദ്ധിമുട്ടി ,,എന്നാലും ആ കുട്ടിയെ  ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചത് തെറ്റായി എന്നൊരു തോന്നൽ ”

ശിവ നല്ല പയ്യൻ അല്ലെ ,,,,ഒരു അഹങ്കാരവും ഇല്ല, അങ്ങനെ ഒന്നും തോന്നണ്ട രാജേട്ടാ.

മോളെ ശിവയെ കുറിച്ച് നിനക്കെന്ത അഭിപ്രായം,,, അയാള്‍ ചോദിച്ചു

പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ഞെട്ടലും ഒരു ലജ്ജയും ഒക്കെ വന്നത് പോലെ

മോളെ നീ കേട്ടില്ലേ ?

എന്താ പപ്പാ ,,,,,അവള്‍ ഒന്നുകൂടെ ചോദിച്ചു

രാജേട്ടന് വേറെ പണി ഇല്ലേ, അവള്‍ക് നല്ല അഭിപ്രായം തന്നെ അല്ലെ …പൊന്നു നീ പോയി ബാഗിലെ ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ വാഷിംഗ് മെഷീനില്‍ ഇട് ..,മാലിനി പറഞ്ഞു.

ആ ശരി അമ്മെ എന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ അവിടെ നിന്നും തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

രാജശേഖരന്റെ മുഖത്ത് ഭയവും ആശങ്കയും ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു, ആകെ ഭയം

എന്താ രാജേട്ടാ മുഖത്ത് ഒരു വല്ലായ്മ ? മാലിനി ചോദിച്ചു

മാളു .,…എന്റെ മോളെ കുറിച്ച് ഓർത്താണ് എനിക്ക് ആകെ ആധി

ഇപ്പൊ എന്താ രാജേട്ടാ ഇങ്ങനെ ആധി പിടിക്കാൻ ?

പാങ്ങോട൯ പറഞ്ഞ പോലെ അവളുടെ ദോഷങ്ങൾ, എപ്പോ എന്താ സംഭവിക്കുക എന്നൊന്നും അറിയില്ല, ഞാൻ എത്ര നാൾ ഉണ്ടാകും എന്നു പോലും എനിക്ക് നിശ്ചയം ഇല്ല.

“അങ്ങനെ ഒക്കെ പറയല്ലേ രാജേട്ടാ ,,, ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല എന്റെ രാജേട്ടന് ”

“മാളു ,,,പൊന്നുവിന്റെ  കല്യാണം പെട്ടെന്ന് നടത്തണം എന്നു എന്റെ മനസ് പറയുന്നു, ഇല്ലേ പിന്നെ അത് കാണാൻ ഞാൻ ഉണ്ടായില്ലെങ്കിലോ ?

രാജേട്ടാ അങ്ങനെ ഒന്നും പറയല്ലേ  ,,, വല്യമ്മാവനും പാങ്ങോടനും ഒക്കെ പറഞ്ഞതല്ലേ ഇരുപത്തി അഞ്ചു വയസു കഴിഞ്ഞു മതി എന്ന് ,

“മാളു അതിനു ഇനി എന്തോരം സമയം കിടക്കുന്നു, അത്രേം നാൾ ഒക്കെ ഞാൻ ഉണ്ടാകുമോ എന്ന് ആർക്കാറിയാ൦ ,,,പേടിയാ എനിക്ക് ,,, ഏതു സമയം വേണേലും മരണം എന്നെ പിടിക്കും എന്ന പേടി.

അയാൾ ആകെ ആവലാതിയോടെ പറഞ്ഞു

അത് കേട്ട് മാലിനിയും ആകെ ദുഃഖത്തിൽ ആയി

“മാളു ..നമ്മുക് എത്ര പണം വേണേലും ചിലവഴിക്കാം പൂജകളോ വഴിപാടുകളോ എന്തും ചെയ്യാം ,,,അവളുടെ ആ ദോഷങ്ങൾക്ക് ഒരു അന്ത്യം വരുത്തി എത്രയും പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവളുടെ കല്യാണത്തിന്റെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കണം. എനിക്ക് കാണണം ,,,അവളെ നല്ലൊരു ചെക്കന് കൈ പിടിച്ചു കൊടുക്കണം അവളെ ജീവിതവാസന൦ വരെ പൊന്നുപോലെ സംരക്ഷിക്കുന്ന ഒരു ചെക്കന് ”

മാലിനി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല

“എന്താ മാളു ,,നിനക്കു എതിർപ്പാണോ ?

“എന്താ രാജേട്ടാ ഇത് ,,,നിങ്ങള് പറഞ്ഞത് എന്തിനെങ്കിലും ഞാൻ എതിർപ്പു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ, അതാണ് ഇഷ്ടം എങ്കിൽ അത് തന്നെ ചെയ്യാം, പൊന്നുവിന് വേണ്ടി എന്തും നമ്മുക് ചെയ്യാം,,,”

എത്രയും പെട്ടെന്ന് വേണം മാലിനി ,,,ഇത് വൈകിക്കരുത് ,,ഇല്ലേ എനിക്ക് ഒരു സമാധാനവും ഉണ്ടാകില്ല

“രാജേട്ടാ തല്‍കാല൦ കുറച്ചു ക്ഷമിക്ക് ,,,,രാജേട്ടന് നന്നായി വിശ്രമിക്കു,, ഇതൊക്കെ ഒന്ന് ഭേദായിട്ടു നമ്മുക് രണ്ടു പേർക്കും കൂടെ തിരുമേനിയെ കാണാൻ പോകാം..

“പിന്നെ വൈശാലിയിൽ നിന്ന് ഏട്ടൻ ഇപ്പോ വിളിച്ചിരുന്നു, അവർ ഇങ്ങോട്ടു വരാൻ ആയി പ്ലാൻ ചെയ്യുകയാണ് ”

“വേണ്ട ഇത്രേം ദൂരം അവരെ വരുത്തണ്ട,,, എനിക്ക് കുഴപ്പമില്ലന്നു തന്നെ പറഞ്ഞേക്കു, രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു ഞാൻ ഫോണിൽ സംസാരിച്ചോളാ൦ ….ഇത്രേം ദൂരം ഒന്നും ഓടിപ്പാഞ്ഞു വരേണ്ട കാര്യം ഇപ്പോ എന്തായാലും ഇല്ല ..”

“ശരി …രാജേട്ടാ ,,എന്ന ഞാൻ അങ്ങനെ പറയാം …

“മാളു എനിക്ക് നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ട് ,,,ഞാൻ ഒന്ന് കിടക്കട്ടെ

“ഹ ,,,,,,രാജേട്ടൻ ഉറങ്ങിക്കോ ….

മാലിനി എഴുന്നേറ്റു,

അയാൾ മാലിനിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു

എന്ത് രാജേട്ടാ ,,,

അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ആ കൈയ്യിൽ ഒരു ഉമ്മ വെചു.

മാലിനി ചിരിച്ചു

എൻതെ ഇത് ? റോമാ൯സ് ആണോ

“അല്ല സ്നേഹം ആണ് ,,,, ഇപ്പോ നീ എന്നെ നോക്കുന്നത് അമ്മയെ പോലെ ആണ്, എപ്പോൾ ആണോ ഒരു ഭാര്യ അവളുടെ ഭർത്താവിന് അമ്മയുടെ സമീപ്യവും കരുതലും ആയി മാറുന്നത്, അങ്ങാണ് ഉള്ള ഒരു ഭാര്യയെ കിട്ടിയവൻ ആണ് ഭാഗ്യവാൻ ,,,അപ്പൊ ഞാനും ലക്കി ആണ് മാളു.

“കൂടുതൽ വർത്തനമൊന്നും പറയണ്ട…ഉറങ്ങിക്കോ ”

എന്ന് പറഞ്ഞു മാലിനി തലയിൽ തലോടി എന്നിട്ടു അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.

<<<<<<<<O>>>>>>>