?കരിനാഗം 4? [ചാണക്യൻ] 225

കുഞ്ഞു മഹിയുടെ ചിരി കണ്ടപ്പോഴേ മോഹനേട്ടൻ ചോദിച്ചു ഇന്നെന്ത് കുസൃതി ഒപ്പിച്ചിട്ടുള്ള വരവാണെന്ന്.

പക്ഷെ അവൻ ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞത് അമിത്തിനെ പോലെ അവനും വളർത്താൻ ഒരു വളർത്തു മൃഗത്തെ കിട്ടിയെന്നായിരുന്നു.

ഞങ്ങൾ ആകാംക്ഷയോടെ അതെവിടെയെന്ന് ചോദിച്ചു.

അവൻ കൈകൾ രണ്ടും പുറകിൽ കെട്ടിയിരിക്കുകയായിരുന്നു.

കയ്യിൽ എന്തോ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് തനിക്ക് തോന്നി.

പെട്ടെന്ന് അവൻ കൈകൾ മുന്നിലേക്ക് നീട്ടി വച്ചു.

അത്‌ കണ്ട് തന്റെ ബോധം പോയില്ലെന്നേയുള്ളൂ.

അത്യാവശ്യം നീളവും മുഴുപ്പുമുള്ള ഒരു പാമ്പ്.

അതിനു ക്രീം കളർ ആയിരുന്നു.

അവന്റെ കയ്യിൽ അത്‌ അടങ്ങിയോതുങ്ങിയിരിക്കുന്നത് കണ്ട് താൻ ബഹളം വച്ചു.

ഹോ ഓർക്കാനെ വയ്യ.

അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ആ പാമ്പിനെ എടുത്തു മാറ്റാൻ പെട്ട പാട്.

പിന്നെ കുറെ നാളത്തേക്ക് താൻ മകനെ കളിക്കാൻ പോലും പുറത്തേക്ക് വിട്ടിരുന്നില്ല.

ഉറങ്ങുമ്പോൾ പോലും അവനെ പൂണ്ടടക്കം കെട്ടിപിടിച്ചേ താൻ ഉറങ്ങാറുള്ളു.

പാമ്പുകൾ എന്ന് വച്ചാൽ അവന് വല്ലാത്ത ഭ്രാന്ത്‌ ആയിരുന്നു.

പക്ഷെ തനിക്കോ മുഴുത്ത പേടിയും.

അതിനെ കാണുമ്പോ ഭയങ്കര ആനന്ദമാണെന്ന അവൻ പറയാറ്.

ഇതെന്താ വല്ല പൂച്ചേനേം പട്ടീനേം പോലാണോ?

പാമ്പ് എന്ന് പറയുന്ന സാധനത്തിനെ പണ്ട് മുതലെ തനിക്ക് പേടിയാണ്.

എന്നിട്ടാണ് ഇപ്പൊ വീണ്ടും ഈ ലോക്കറ്റ് എന്റെ അനുവാദമില്ലാതെ അവൻ എടുത്തണിഞ്ഞത്.

രാധയ്ക്ക് ഓർക്കുന്തോറും മനസിൽ ഒരു വിങ്ങലായിരുന്നു.

അമ്മയുടെ ദുഃഖം മനസിലായതും മഹിയുടെ മുഖം മങ്ങി.

അവൻ അമ്മയുടെ കൈകൾ കൂട്ടിപിടിച്ചു.

“രാധമ്മേ ഇനിയിത് ഇടില്ല…………ഞാനുറപ്പായിട്ടും ഊരി വെക്കാം പോരെ”

മകന്റെ പറച്ചിൽ കേട്ട് രാധമ്മ എയർ പിടിച്ചു നിന്നു.